Το μικρότερο παιδί ήταν ενός έτους και τα μεγαλύτερα ήταν 15-16 χρονών… 82 ήταν τα παιδιά ενός τσεχοσλαβικού (τότε) χωριού, που το 1942 θανατώθηκαν – σε αντίποινα. Η ιστορία λέει πως ο Γερμανός διοικητής της κατεχομένης Τσεχοσλαβακίας, Ράινχαρντ Χάιντριχ, ήταν διάσημος για τη διαστροφική του ροπή στην κακοποίηση. Τσέχοι και Σλοβάκοι αντάρτες επιτέθηκαν το 1942 εναντίον του, τον τραυμάτισαν σοβαρά και, τελικά, ο Γερμανός διοικητής πέθανε από σηψαιμία.

Έξαλλος ο Χίτλερ απαγόρευσε την κυκλοφορία στην Πράγα και διέταξε να εκτελεστούν όλοι οι ύποπτοι – 157 άνθρωποι εκτελέστηκαν, με συνοπτικές διαδικασίες. Στη συνέχεια, διέταξε να εκτελεστούν όλοι οι ενήλικοι άντρες στα χωριά της περιοχής, τα γυναικόπαιδα να μεταφερθούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα χωριά να εξαφανιστούν από τον χάρτη.

Η εντολή εκκαθάρισης εκτελέστηκε – κάπου 190 άντρες σκοτώθηκαν, ενώ εκατοντάδες γυναικόπαιδα οδηγήθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι κάτοικοι του χωριού Λίντιτσε ενοχοποιήθηκαν ως συναυτουργοί στη δολοφονία του Γερμανού διοικητή και η τιμωρία γι΄ αυτούς ήταν ιδιαίτερα σκληρή: Τα παιδιά του χωριού χωρίστηκαν από τις μάνες τους, κλείστηκαν σε ένα σχολείο στο Κλάντνο και μετά οδηγήθηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Λοτζ. Έζησαν τρεις βδομάδες. Στις 2 Ιουνίου μεταφέρθηκαν στον τόπο εκτέλεσης στο Χελμν – τα ξέντυσαν, τα άφησαν μόνο με τα εσώρουχά τους, τους έδωσαν από ένα σαπούνι και τα κάλεσαν να πλυθούν εν όψει του ταξιδιού. Έπειτα τα έβαλαν σε ένα βαγόνι, όπου τα σκότωσαν με δηλητηριώδη αέρια. Το «ταξίδι» τους διήρκεσε 8, βασανιστικά, λεπτά.

Η ιστορία λέει, επίσης, ότι 9 παιδιά απ΄το Λίντιτσε κρίθηκε ότι έχουν χαρακτηριστικά της Αρείας φυλής και δόθηκαν σε γερμανικές οικογένειες αξιωματικών των Ες Ες προς υιοθεσία. Οι ελάχιστες γυναίκες που επιβίωσαν από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης άρχισαν αγώνα εντοπισμού των παιδιών τους και, ως τα τέλη του ΄47, είχαν βρεθεί όλα.

Το 1969, η γλύπτρια Μαρία Ουχιτίλοβα αποφάσισε να δημιουργήσει ένα συγκρότημα αγαλμάτων στη μνήμη των παιδιών του Λίντιτσε. Μόλις ολοκλήρωσε το τρίτο της μπρούτζινο άγαλμα πέθανε, ξαφνικά. Το έργο ανέλαβε τότε ο άντρας της, παραδίδοντας σταδιακά τα αγάλματα – και σήμερα 40 χάλκινα αγόρια και 42 κορίτσια επέστρεψαν στον τόπο τους. ΄Ορθια, το ένα πλάι στο άλλο, λιγνά και σοβαρά ατενίζουν την κοιλάδα του χωριού τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News