Η  Αμάια Εγκάνια, ετών 53, πήδησε από το μπαλκόνι του σπιτιού της στο Μπιλμπάο, την ώρα που οι αστυνομικοί της χτυπούσαν την πόρτα για να την αναγκάσουν σε έξωση. Στη Γρανάδα, ο Χοσέ Ντομίνγκο, επίσης 53 ετών, βρέθηκε κρεμασμένος από το ταβάνι του σπιτιού του, το οποίο έπρεπε σε δύο ώρες να εκκενώσει. Μια χώρα, όπου η ιδιοκατοίκηση ξεπερνά το 80%, βρίσκεται σήμερα με 400.000 κατασχεμένα ακίνητα να χάσκουν, ενώ  η ανεργία καλπάζει στο 26.2% και η τάση των εξώσεων είναι αυξητική -50.000 πλειστηριασμοί έγιναν μόνο το α΄εξάμηνο του 2012.

Τα ισπανικά ΜΜΕ περιγράφουν ασύλληπτες καταστάσεις. Οικογένειες που τους έκαναν έξωση ζουν στις εισόδους των πολυκατοικιών, άλλες καταλαμβάνουν κενά διαμερίσματα και ζουν χωρίς ηλεκτρικό και νερό, κάποιοι προμηθεύτηκαν γεννήτριες για να λειτουργούν το ψυγείο που βρήκαν στο διαμέρισμα πλην όμως δεν έχουν λεφτά για το πετρέλαιο της γεννήτριας. «Είναι τρομερό να φεύγεις το πρωί απ΄το σπίτι σου και να μην ξέρεις αν θα μπορέσεις να επιστρέψεις σ΄αυτό», λέει ένας άνεργος  βεβαρυμένος με στεγαστικό δάνειο που δεν μπορεί να εξυπηρετήσει. «Όλα αυτά τα χρόνια, με στερήσεις πλήρωνα κανονικά το δάνειό μου και τώρα, μου παίρνουν το σπίτι», λέει ένας άλλος, «η ταπείνωση που νιώθεις δεν περιγράφεται. Απλώς τη ζεις», παρατηρεί μια γυναίκα κοιτώντας τα χέρια της. «Αγόρασα το σπίτι μου το 2006 προς 320.000 ευρώ και πλήρωνα κανονικά το δάνειό μου ως προπέρσι που έμεινα άνεργος, σήμερα χρωστώ στην τράπεζα 330.000 ευρώ», δηλώνει ένας 38χρονος οφειλέτης…

Ενώπιον των καυτών κοινωνικών προβλημάτων, η κυβέρνηση Ραχόι αποφάσισε στα τέλη της χρονιάς να επιβάλει μια διετή αναστολή των πλειστηριασμών ακινήτων πρώτης κατοικίας. Η απόφαση αφορά οικογένειες με ετήσιο εισόδημα που δεν ξεπερνά τα 19.200 ευρώ, που έχουν τρία παιδιά, ή ένα παιδί κάτω των 3 ετών, ή που φιλοξενούν εξαρτώμενα άτομα, ή που αποτελούν μονογονεϊκές οικογένειες, ή που είναι άνεργοι και δεν λαμβάνουν επιδόματα.

Στην Ιρλανδία, όπου  το 2008 έσπασε η φούσκα των ακινήτων, κάπου 290.000 ακίνητα είναι άδεια, 1.850 ημιτελείς οικοδομές κατεδαφίζονται, ενώ πέρυσι 250.000 ιδιοκτήτες ζούσαν με τον φόβο της έξωσης και της κατάσχεσης. Σε δημοσιεύματα των Ιrish Times αναφέρονται σκληρές ιστορίες πλειστηριασμού ακινήτων, κάποιου καρδιοπαθούς που βρισκόταν με έμφραγμα στο νοσοκομείο, μιας ανύπαντρης μητέρας πέντε ανήλικων παιδιών, μιας γυναίκας που βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο του καρκίνου.

Σήμερα στην Ελλάδα ισχύει (μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2013) η απαγόρευση πλειστηριασμών για οφειλές ως 200.000 ευρώ. Με 20.000 άστεγους (οι μισοί από τους οποίους ζουν στην Αθήνα) και 100.000 ακίνητα προς πλειστηριασμό, σε μια χώρα όπου η ιδιοκατοίκηση ξεπερνά το 71%, η Ελλάδα ζει το δικό της πρόβλημα κατοικίας.

Χθεσινά δημοσιεύματα ανέφεραν ότι η τρόικα, μεταξύ άλλων, ζήτησε να αρθεί η απαγόρευση των πλειστηριασμών. Έστω λοιπόν ότι αφήνονταν ελεύθεροι οι πλειστηριασμοί, αν βγούν στο σφυρί 100.000 ακίνητα διαμιάς, στον α΄γύρο θα μείνουν αδιάθετα καθώς κανείς δεν θα αγοράσει στην τιμή της αντικειμενικής τους αξίας, στον β΄γύρο επίσης δεν θα διατεθούν στην τιμή που αντανακλά το 80% της αντικειμενικής τους αξίας και τελικά θα διατεθούν στην τιμή της προσφοράς. Η οποία κυμαίνεται στο 1/4 ή 1/5 της αρχικής αξίας ενός ακινήτου. Με άλλα λόγια, θα σημειωθεί μια δραματική πτώση στις τιμές των ακινήτων και μια ώθηση στην εκδήλωση κυκλωμάτων που θα θησαυρίσουν πατώντας επί πτωμάτων.

Άλλες πληροφορίες μιλούν για δάνεια όπου ο δανειολήπτης θα πληρώνει για… δύο ζωές (π.χ. για 90 χρόνια), με δόσεις προσαρμοσμένες στην τιμή ενός ενοικίου και με δυνατότητα αποπληρωμής έπειτα από κάποια χρόνια χωρίς ποινή.

Το συμπέρασμα είναι ότι στις χώρες των PIGS, η στέγη, η απλούστερη ανθρώπινη επιθυμία που σχετίζεται με την έννοια ιδιοκτησίας, με την ευδαίμονα ασφάλεια που προσφέρει το ιδιόκτητο  «κεραμιδάκι», έχει μεταβληθεί σε άπιαστο όνειρο. ΄Η αλλιώς σε οδυνηρό εφιάλτη.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News