Στην ακτή του Καλέ χθες υπήρχε ένας ευρωπαϊκός ενθουσιασμός, καθώς Γαλλία και Γερμανία γιόρταζαν τα 50 χρόνια της συνθήκης των Ηλυσίων, της απόφασης δηλαδή για την οικοδόμηση προνομιακών σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες.

Την ίδια ώρα, στην απέναντι ακτή του Ντόβερ η αγγλική κυβέρνηση μετρούσε τις λέξεις που θα πει σήμερα ο Ντ.Κάμερον, προσδιορίζοντας την απόσταση που χωρίζει και ενώνει τη χώρα του με την Ε.Ε.

Στην ευρωπαϊκή ακτή οι δύο χώρες προσπάθησαν να παρασυρθούν από το κλίμα της ιστορικής επετείου, να επιδείξουν τις «συμπαραγωγές» τους και να ξεχάσουν τις δεκάδες διαφορές τους. Στη βρετανική ακτή, ο πρωθυπουργός προβάριζε έναν λόγο που θα δηλώνει την επιθυμία της χώρας του να μείνει εντός της ευρωπαϊκής επικράτειας, αλλά επίσης θα υπογραμμίζει και το δικαίωμά της να επιλέγει τους τομείς και τους όρους της συμμετοχής της στο ευρωπαϊκό εγχείρημα.

Δημοσιεύματα του αγγλικού τύπου αναφέρουν πως ο Ντ.Κάμερον σχεδίαζε να εκφωνήσει χθες την ομιλία του, πλην όμως του διεμηνύθη από το Βερολίνο ότι δεν πρέπει να σκιάσει τη γαλλο-γερμανική επέτειο και ως εκ τούτου αναμένεται να εκφωνηθεί σήμερα ο λόγος του πρωθυπουργού. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες,  ο Ντ.Κάμερον δεν θα υιοθετήσει την πρόταση Ντελόρ, να αποχωρήσει η Βρετανία από την Ε.Ε. και να διατηρήσει μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου. Η λειτουργία γραφείων από 160 χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς στο City, το ενδεχόμενο επαναπατρισμού τους ή μετεγκατάστασής τους στη Φρανκφούρτη και η σχετική προτροπή του Αμερικανού Προέδρου να μην αποχωρήσει η Βρετανία από την Ε.Ε. φαίνεται πως υπαγόρευσαν την επιλογή της παραμονής υπό όρους.

Στην ένθεν πλευρά ο «γαλλο-γερμανικός άξονας» (που δεν στέκεται σήμερα στο ύψος της φήμης του) γιόρτασε φέτος την «αργυρή» του επέτειο. Οι δύο χώρες τα τελευταία χρόνια αναπτύσσουν σταθερά διαφορετικές απόψεις -η Γερμανία θέλει ευρωπαϊκή επιτήρηση των εθνικών δημοσιονομικών, η Γαλλία δεν επιτρέπει την παραμικρή διείσδυση στα δημοσιονομικά της χώρας της. Η Γαλλία ζητεί τη δημιουργία των ευρω-ομολόγων, η Γερμανία την απορρίπτει, οι Γάλλοι μιλούν για αλληλεγγύη, οι Γερμανοί διερωτώνται για τη νομιμότητα της «βοήθειας» στην Ελλάδα, οι Γερμανοί ζητούν λιτότητα και περικοπές των δημοσίων δαπανών, οι Γάλλοι υπογραμμίζουν τον ρόλο της ανάπτυξης και των δημοσίων επενδύσεων. Κι αν οι Γερμανοί βλέπουν τους Γάλλους με κάποια καχυποψία, θεωρώντας ότι η διαχείριση των οικονομικών τους δεν ακολουθεί με συνέπεια ένα αυστηρό πλάνο, αντιστοίχως οι Γάλλοι δεν αποτίναξαν ποτέ τη σκιά της υποψίας πως οι Γερμανοί θέλουν να ηγεμονεύσουν στην Ευρώπη. Αντιδρούν ζωηρά όταν εντοπίζουν γερμανικές πρακτικές που εξυπηρετούν «τα καλά και συμφέροντα», όπως για παράδειγμα, όταν το Βερολίνο υποστηρίζει την τραπεζική ένωση αλλά ζητεί την εξαίρεση των ταμιευτηρίων και των περιφερειακών τραπεζών,  εκείνου του μέρους δηλαδή του τραπεζικού συστήματος, όπου η Γερμανία πάσχει σοβαρά…

Όλα τούτα παραμερίστηκαν χθες και ξεδιπλώθηκε η άλλη εικόνα -ο Πρόεδρος και η Καγκελάριος πήραν μέρος σε ένα debate 200 νέων Γάλλων και Γερμανών που μεταδόθηκε από το γαλλο-γερμανικό κανάλι Arte. Εκεί, μολονότι η Γερμανία έχει κρατήσει αποστάσεις από τη γαλλική επέμβαση στο Μαλί, η κ.Μέρκελ δήλωσε πως θα ενισχύσει τη γερμανική βοήθεια που θα αποσταλεί στο πλευρό των Γάλλων στη δυτικο-αφρικανική χώρα. Εκεί, ο κ.Ολάντ απαντώντας στις γερμανικές ανησυχίες για την απόκλιση της γαλλικής οικονομίας από τη γερμανική, υποστήριξε ότι η υποχώρηση που παρουσίασε η γαλλική οικονομία στην ανταγωνιστικότητα θα αντιστραφεί και η Γαλλία θα φτάσει στο επίπεδο της Γερμανίας.

Στην Καγκελαρία χθες συνεδρίασαν από κοινού τα υπουργικά συμβούλια των δύο κυβερνήσεων, την ίδια ώρα που στο Ράιχσταγκ συνεδρίαζαν οι βουλευτές της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης και της γερμανικής Μπούντεσταγκ, ενώ το βράδυ η γαλλο-γερμανική κοινότητα παρακολούθησε συναυλία στη Φιλαρμονική του Βερολίνου με έργα του Μπετόβεν και του Καμίγ Σεν-Σανς.

Την ίδια ώρα που στη Ντάουνινγκ Στρήτ μετρούσαν στον πόντο την απόσταση που θα χωρίζει το Ηνωμένο Βασίλειο από την ευρωπαϊκή ήπειρο, στο Βερολίνο οι γαλλο-γερμανοί παρασύρθηκαν από το ενοποιητικό κλίμα μιας συμβατικής εορτής. Και παρά τις διαφορές τους, η κ.Μέρκελ και ο κ.Ολάντ είχαν χθες κάτι κοινό: Η απόσταση που τους χωρίζει από τις 22 Ιανουαρίου 1963 -όταν ο Κ.Αντενάουερ και ο στρατηγός Ντε Γκωλ υπέγραψαν τη συνθήκη των Ηλυσίων- είναι ίδια. Τότε, ήταν και οι δύο τους οκτώ χρόνων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News