Πόσες απαράδεκτες δηλώσεις μπορεί να κάνει ένας ηγέτης μέσα σε μια εβδομάδα; Στην περίπτωση του προέδρου Ερντογάν, τρεις -τουλάχιστον δημόσια… Ιδιωτικά, ποιος ξέρει; Πόσους παραλογισμούς έχει, άραγε, εκστομίσει σ΄ όλη την πολιτική του καριέρα; Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη ιστορία… διακοσμημένη με πολλά μαργαριτάρια.

Ας ξεκινήσουμε όμως από τη Δευτέρα, όταν ξεπέρασε για μια ακόμη φορά τον εαυτό του, δηλώνοντας -σε συνέδριο για τα δικαιώματα των γυναικών παρακαλώ- ότι «η ισότητα μεταξύ των δύo φύλων είναι αντίθετη στη φύση». Όπως επισημαίνουν όμως πολλοί Τούρκοι αρθρογράφοι κακώς εκπλαγήκαμε.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο «μεγάλος δάσκαλος», όπως τον αποκαλούν οι υποστηρικτές του, έχει πει κάτι τέτοιο. Το 2010 σε μια συνάντηση με εκπροσώπους γυναικείων οργανώσεων, χρησιμοποίησε τις ίδιες ακριβώς λέξεις. Το 2008 είχε προτρέψει τις απανταχού Τουρκάλες και «αγαπημένες αδερφές του» να κάνουν τουλάχιστον «τρία ως πέντε παιδιά», ενώ λίγα χρόνια πριν είχε δηλώσει ότι «δεν μπορείτε να περιμένετε να σεβαστώ το γεγονός ότι κορίτσια και αγόρια κάθονται δίπλα-δίπλα στα πανεπιστημιακά έδρανα». Το 1994 όντας δήμαρχος Κωνσταντινούπολης αποκαλύπτει σε υπάλληλό του ότι είναι ενάντια στη φύση οι γυναίκες να ανέρχονται στα ανώτερα κλιμάκια της εξουσίας. To 2012, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους για τη δολοφονική επίθεση της τουρκικής αεροπορίας που σκότωσε 34 Κούρδους αμάχους στην περιοχή Uludere στην επαρχία Σιρνάκ της Τουρκίας απάντησε «μιλάτε συνέχεια για την Uludere. Κάθε άμβλωση είναι σαν μια Uludere». Είναι γνωστό ότι οι Τούρκοι δημοσιογράφοι απαγορεύεται πλέον να αναφερθούν στο συγκεκριμένο θέμα – όπως και σε πολλά-πολλά άλλα, όμως κι αυτό είναι μια άλλη πολύ μεγάλη ιστορία.

Και συνεχίζουμε. Στο ίδιο συνέδριο, (αυτό της Δευτέρας), επιτέθηκε εμμέσως σε μια απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας της χώρας. Χρησιμοποιώντας ένα απόφθεγμα που απέδωσε είτε στον Κομφούκιο είτε στον χαλίφη Ομάρ αναφώνησε: «ανεξαρτήτως του πόσο κακοί είναι οι νόμοι, αν τους εφαρμόζει ένας δίκαιος σουλτάνος, τότε το αποτέλεσμα θα είναι καλό. Ανεξαρτήτως του πόσο καλοί είναι οι νόμοι αν τους εφαρμόζει ένας βάρβαρος σουλτάνος τότε θα οδηγήσουν σε αδικίες». Και αναρωτιέται κανείς: τι θέλει να πει ο ποιητής; Η απάντηση είναι σχετικά απλή. Ο Ερντογάν, όπως και πολλοί άλλοι πολιτικοί παγκοσμίως, δε θέλει να του φέρνουν αντιρρήσεις ενώ η ύπαρξη ενός δικαστικού σώματος που δεν μπορεί να το ελέγξει απόλυτα τον δυσαρεστεί.

Στο παρελθόν είχε σχολιάσει: «ξέρετε αυτό το πράγμα που λέγεται κατανομή εξουσιών; Αυτό θα το βρεις μπροστά σου ως εμπόδιο». Ούτε για τη δημοκρατία έχει πει τα καλύτερα λόγια. «Είναι ένα τρένο που θα σε πάει στον τελικό σου σταθμό και μετά θα κατέβεις», δήλωσε τη δεκαετία του 1990 αν και μετά ανακάλεσε. Για τον 60χρονο ιδιαίτερα δημοφιλή ηγέτη, οι Άλλοι φταίνε για όλα. Οι 40 -τουλάχιστον- δημοσιογράφοι που βρίσκονται στη φυλακή «είναι εκεί επειδή είναι πραξικοπηματίες, λαθρέμποροι όπλων και τρομοκράτες», όχι γιατί υπάρχει σοβαρό πρόβλημα ελευθερίας του Τύπου στη χώρα. Οι φεμινίστριες «δεν αντιλαμβάνονται την έννοια της μητρότητας όπως τη διδάσκει το Ισλάμ» για αυτό και του επιτίθενται. Περισσότερο όμως απ΄ όλους φταίνε οι ξένοι. «Σας μιλώ ανοιχτά: οι ξένοι αγαπούν το πετρέλαιο, το χρυσό, τα διαμάντια και τα φτηνά εργατικά χέρια του Ισλαμικού κόσμου. Τους αρέσουν οι διαμάχες και οι μάχες της Μέσης Ανατολής. Πιστέψτε με, δεν τους αρέσουμε εμείς. Μοιάζουν με φίλους μας αλλά θέλουν να μας δουν νεκρούς. Τους αρέσει να βλέπουν τα παιδιά μας να πεθαίνουν» μας είπε μόλις την Πέμπτη.

Πολλοί αντιδρούν γελώντας σε τέτοιου είδους σχόλια. Δεν είναι όμως για γέλια, όπως γράφει και η Αλεβ Σκοτ στην Guardian. Ούτε μπορεί κανείς να πει στους γείτονες και, κυρίως, τις γειτόνισσές μας να κάνουν υπομονή. Ο Ερντογάν δεν κρύβεται πια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News