Ήταν ένα συνηθισμένο σπίτι, σε μια συνηθισμένη γειτονιά. Κι όμως, πίσω από την κλειστή πόρτα τρεις γυναίκες ζούσαν τον τρόμο. Η ιστορία που αποκαλύφθηκε στο Λονδίνο, μιας σύγχρονης σκλαβιάς, έχει σοκάρει τη βρετανική κοινωνία και όλο τον κόσμο.

Τα δεδομένα της υπόθεσης είναι λιγοστά – ένα ζευγάρι 67 ετών, που καταγόταν από την Ινδία και την Τανζανία και ζούσαν στο Λονδίνο από τη δεκαετία του ΄60, κρατούσε έγκλειστες μιαν ιρλανδή 57 χρόνων, μια γυναίκα απ΄ τη Μαλαισία 69 χρόνων και μια 30χρονη Βρετανή. Η τελευταία (το πιστοποιητικό γέννησης της οποίας βρέθηκε από την αστυνομία μέσα στο σπίτι) κατά πάσα πιθανότητα πέρασε όλη τη ζωή της στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού, ορισμένες πηγές την αναφέρουν ως παιδί της Ιρλανδής με τον αρχηγό του σπιτιού και πάντως δεν πήγε σχολείο.

Οι τρεις φαίνεται πως ήταν οι «σκλάβες» του ζευγαριού και πως το ζευγάρι χρησιμοποιούσε κάθε είδους σωματική και ψυχολογική βία για να τις κρατά έγκλειστες. Κατά τις πληροφορίες, τα θύματα αναφέρονται στους δεσμώτες τους ως «τους αρχηγούς της οικογένειας» και άρα διερευνάται αν εμπλέκονται και άλλα πρόσωπα σ΄ αυτή την ιστορία. Ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα που αναφερόταν σε μια μικρή οργάνωση η οποία διευκολύνει θύματα της σύγχρονης σκλαβιάς να απελευθερωθούν, η ρωγμή στον φόβο της Ιρλανδής, η καλή τηλεφωνική συνεργασία που απέκτησε η εν λόγω οργάνωση με τις τρεις γυναίκες και η σύμπραξη της αστυνομίας στο τελικό στάδιο, οδήγησαν στην απελευθέρωση των τριών. Οι οποίες όμως είναι τόσο «βαθύτατα τραυματισμένες», ώστε σπαράζοντας από τον φόβο αξίωσαν από την αστυνομία να μη συλληφθούν οι δεσμώτες τους και αποκαλύπτουν στάλα-στάλα όσα έζησαν. Ένα μήνα μετά την απόδρασή τους, η αστυνομία συνέλαβε το ζεύγος…

Η "Monde" σχολιάζει πως πρόκειται για τη «χειρότερη περίπτωση σύγχρονης δουλείας που γνώρισε η Βρετανία», ενώ η "Daily Telegraph" εκφράζει τον αποτροπιασμό της για το γεγονός ότι αυτές οι γυναίκες «δεν μπόρεσαν στον 20ό και τον 21ο αιώνα, στη Βρετανία, να βρουν μια βοήθεια για τρεις δεκαετίες». Το αξιοπερίεργο, που καθιστά μοναδική την περίπτωση είναι η φύση των «αόρατων χειροπέδων» που καθιστούσαν βαθύτατα εξαρτημένες αυτές οι γυναίκες, μολονότι είχαν κάποιο βαθμό ελευθερίας – πήγαιναν λ.χ. στο πλυντήριο ή στον μπακάλη. «Πώς ήταν αιχμάλωτες χωρίς να ‘ναι έγκλειστες;» είναι η σπαζοκεφαλιά που προσπαθούν να λύσουν οι αρμόδιες υπηρεσίες. Τα δημοσιεύματα μιλούν για ένα είδος «σέχτας», σημειώνουν ότι ο άντρας του σπιτιού συναντήθηκε με τις δύο έγκλειστές προ 30 ετών σε μια συγκέντρωση και ότι συνέπιπταν στην ίδια πολιτική ιδεολογία.

Δημοσιεύματα του ευρωπαϊκού Τύπου αναφέρουν, πως τουλάχιστον 800 περιπτώσεις υπόδουλων ενηλίκων εξιχνιάστηκαν το 2012 στη Βρετανία και σημειώνουν πως «κατά πάσα πιθανότητα, ο αριθμός αυτός είναι κατά πολύ κατώτερος του πραγματικού». Το γεγονός εξάλλου, ότι οι τρεις γυναίκες ήταν διαφορετικών εθνικοτήτων, δείχνει επίσης πως «η σύγχρονη δουλεία απλώνεται σε όλες τις χώρες».

Ο Εργατικός βρετανός βουλευτής Φρανκ Φιλντ (πρόεδρος της επιτροπής που ετοιμάζει ένα νομοσχέδιο αντιμετώπισης της σύγχρονης δουλείας) θεωρεί ότι η συγκεκριμένη υπόθεση είναι «η κορυφή του παγόβουνου». «Εγκληματικές συμμορίες κερδίζουν απίστευτα ποσά χρημάτων φέρνοντας ανθρώπους στη Βρετανία και υποχρεώνοντάς τους να δουλεύουν σχεδόν τζάμπα», δήλωσε («Guardian») και υπογράμμισε, ότι τα λιγοστά θύματα που απέδρασαν από τα σκηνικά της φρίκης, είχαν δυσκολία επικοινωνίας (αφού τα αγγλικά τους ήταν φτωχά) ενώ προέρχονταν από χώρες όπου οι πολίτες αντιμετώπιζαν με «βαθιά καχυποψία» τις αστυνομικές αρχές. 

Οι περισσότεροι/περισσότερες επομένως βρέθηκαν έρμαια στον δρόμο και πολλές φορές ξαναγραπώθηκαν απ΄ τους δυνάστες τους.

«180 χρόνια μετά την κατάργηση της σκλαβιάς, δούλοι κυκλοφορούν ανάμεσά μας» σημειώνει η "Guardian". Κι η «καλύβα του μπάρμπα Θωμά» στεγαζόταν σε ένα συνηθισμένο σπίτι, μιας ήσυχης γειτονιάς, στο κοσμοπολίτικο Λονδίνο…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News