Η Πέμπτη της δημοσιογραφικής απεργίας λειτούργησε πολύ μυοχαλαρωτικά και, μιλάω για τον εαυτό μου βέβαια, με βοήθησε να αποσπάσω το ενδιάφέρον μου απο όλα αυτά τα «φορτισμένα» με τα οποία τρωγόμαστε καθημερινά και να σκεφτώ άλλα πράγματα. Να μην κάτσω τώρα να σας εξιστορήσω τι σκεφτόμουνα όλη μέρα (έκανα hardcore Κωσταλέξι , δεν βγήκα κάν απο το σπίτι να φανταστείτε). Δυό πράγματα όμως ξεχώρισα για να τα μεταφέρω εδώ σ’ εσάς.
Το ένα είναι το τόσο απλό αλλά εξαίσιο διήγημα του Αντον Τσέχωφ «Η Κυρία με το Σκυλάκι», μεταφρασμένο εξαιρετικά απο την Αννα Παπαστάυρου για τίς εκδόσεις Libro (το γνωστό αγαπημένο βιβλιοπωλείο της Πατριάρχου Ιωακείμ, στην πλατεία Κολωνακίου). Γιόρταζαν την περασμένη βδομάδα τα 30 χρόνια τους οι εκδόσεις Libro και μοίρασαν σε φίλους και πελάτες αυτήν την «συλλεκτική έκδοση» που στην πρώτη της σελίδα έχει αποκλειστική και ιδιόχειρη ονομαστική αφιέρωση στον καθένα απο μάς, τούς εκατοντάδες φαντάζομαι, που περάσαμε να πούμε ενα «Χρόνια Πολλά». Το ρούφηξα με ευγνωμοσύνη μέγιστη, αυτό το αριστουργηματικό «τίποτα» του μεγάλου Ρώσσου που περιλαμβάνεται και στο βιβλίο «Της Αγάπης Μου ο Σπουργίτης Πέταξε» που επιμελήθηκε ο Τζέφρι Ευγενίδης, μια ανθολογία με άλλα 23 διηγήματα.

Το ένα λοιπόν «αποτοξινωτικό» ήταν αυτό. Το άλλο είναι πιό «διαδραστικό» και ιντερνετικό μιά και, πέραν της ουσίας του, περιλαμβάνει και μια online ψηφοφορία που αφορά το σήμα που υποχρεωτικά θα έχουν απο τον Ιούλιο του 2010 όλα τα Ευρωπαϊκής παραγωγής, (και τα Ελληνικά βέβαια), οργανικά προϊόντα, τα ελεγμένα και διπλοτσεκαρισμένα για την καθαρότητά τους και για τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στην διάρκειά της παραγωγής τους. Απο τα 3422 «logos» που υποβλήθηκαν και απο τίς 27 χώρες της ΕΕ, έχουν επιλεγεί (τις διαδικασίες επιλογής ομολογώ δεν τις ξέρω) τα τελικά τρία, απο τα οποία, μέσω τής ιντερνετικής ψηφοφορίας θα επιλεγεί το ένα. Κάντε λοιπόν ένα κλίκ εδώ και μπείτε στο παιχνίδι της επιλογής του τελικού σήματος που απο τον Ιούλιο και μετά θα βαρεθούμε να το βλέπουμε τυπωμένο, χαραγμένο, ενσωματωμένο σε όλα σχεδόν τα προϊόντα που αγοράζουμε απο το super (ή το mini!) market μας.
Αυτό το σηματάκι θα μας βοηθάει να διαχωρίζουμε τα προϊόντα όπου τελοσπάντων έχει γίνει κάποια προσπάθεια να είναι «οργανικά» ή «βιολογικά», απο τα άλλα τα προερχόμενα απο πηγές παραγωγής τίγκα στο χημικό το ανεξέλεγκτο, αυτό που δεκαετίες τώρα τρώμε ακατάπαυτστα, αλλά δεν «περνάει πιά» – ήρθε η ώρα να γίνει πιά φριχτά «ντεμοντέ», και να περιθωριοποιηθεί πιά τόσο ώστε να εξαφανιστεί, το συντομώτερο δυνατόν, απο όλες τίς αγορές του πλανήτη. Δεν σας λέω οτι αυτό το σηματάκι θα μας «εξασφαλίζει» απαραιτήτως, θα βοηθήσει όμως σίγουρα να γίνουν λίγο πιό δύσκολα τα πράγματα γι’ αυτούς που παράγουν βρώμικα και, επικίνδυνα πιά, προϊόντα.Βέβαια ψήφισα κι΄εγω αλλά δεν σας λέω πoιό ψήφισα απο τα τρία γιατί και τα τρία είναι ωραία και το σκέφτηκα πολλή ώρα πρίν αποφασίσω ποιό θα διαλέξω τελικά.
Σας, λέω, λόγω δημοσιογραφικής απεργίας, είχα άλλους ρυθμούς την Πέμπτη, άλλο τέμπο και άλλο βλέμμα. Απόλαυσα την μικρή συνέντευξη της Μαρίας Χούκλη με τον Βασιλικό των Raining Pleasure, όπως απόλαυσα και το άρθρο του Κώστα Ράπτη «Οι σταυροφόροι της αμερινησίας» – που το διάβασα και δυό και τρείς φορές.

Λοιπόν – όσο και αν νοιώθετε κάπου επιφυλακτικοί για τα «Ευρωπαϊκά» των 27 και τίς ομαδικές μας προσπάθειες, επιμένω, κάντε τον κόπο και ρίξτε μια ματιά στα τρία «φιναλίστ» σηματάκια, ένα απο τα όποια θα μπεί με φόρα στη ζωή μας και θα το βλέπουμε ίσως και εκατοντάδες φορές κάθε μέρα, σ΄ότι προϊόν αγοράζουμε, απο μαρούλι και άνιθο μέχρι ρούχο, απορυπαντικό, κρεμούλα για το πρόσωπο ή συσκευασμένη κρεμούλα σοκολάτα – για την υπογλυκαιμία!

Υ.Γ : Για όσους ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα για τα οργανικά Ευρωπροϊόντα μας, εδω στα Ελληνικά!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News