Κάπου τριακόσια άτομα έστεκαν στα γόνατα κι έψελναν το βράδυ της Τρίτης έξω από τη Γαλλική Εθνοσυνέλευση, απευθύνοντας δεήσεις για την απόρριψη του νομοσχεδίου που προβλέπει τον γάμο των ομοφυλοφίλων. Δύο μέρες πριν, την Κυριακή, 125.000 άτομα διαδήλωσαν στους δρόμους του Παρισιού υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων. Την Τρίτη το απόγευμα, μέσα στην Εθνοσυνέλευση είχε ξεκινήσει μια θυελλώδης συνεδρίαση για το καυτό θέμα. Έξω από τη Βουλή, η καθολική οργάνωση Civitas είχε οργανώσει τη χορωδία των πιστών. «Η Παρθένος Μαρία, μητέρα του Θεού, θα προσευχηθεί για τους φτωχούς αμαρτωλούς μας» έψελναν, ενώ από το μεγάφωνο ερχόταν η φωνή της κατήχησης που προσπαθούσε να αποκαταστήσει την επικοινωνία με τον Θεό: «ζητάμε απ΄τον Θεό να μην υιοθετηθεί αυτό το νομοσχέδιο»…

Την εικόνα αυτή περιγράφει η Monde σε αναλυτικό δημοσίευμα, όπου καταγράφονται οι πρώτες τρικυμιώδεις ώρες συζήτησης ενός θέματος-ταμπού. Ο γάμος ανάμεσα σε ομοφυλόφιλους έχει νομοθετηθεί το 2002 στην Ολλανδία και το 2003 στο Βέλγιο, σε μια προσέγγιση πραγματιστική, πρακτική και τεχνική -καθόλου ηθική. Στην Ισπανία νομοθετήθηκε επίσης το 2004, από την κυβέρνηση Θαπατέρο, κόντρα στη λυσσαλέα αντίδραση της Καθολικής Εκκλησίας και της αντιπολίτευσης.  Στη Γαλλία και στη Βρετανία πάντως,  οι σχετικές κυβερνητικές πρωτοβουλίες που εκδηλώθηκαν προ διμήνου, ξεσήκωσαν θύελλες. Στη Βρετανία ο Ντέιβιντ Κάμερον επικαλέστηκε τη γενναιοδωρία της κοινωνίας και υποστήριξε ότι «δεν πρέπει να αφήσουμε έξω από τον θαυμάσιο θεσμό του γάμου τους ομοφυλόφιλους» προσφέροντας  στην Εκκλησία το ελεύθερο να παντρεύει κατά το δοκούν ομοφυλόφιλα ζευγάρια, πλην όμως οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι η εκλογική του βάση είχε σοβαρές διαρροές απ΄αυτό το θέμα.

Στη Γαλλία, η πρωτοβουλία του Προέδρου Ολάντ έχει ξεσηκώσει θύελλα κι έχει τροφοδοτήσει μια μαύρη προπαγάνδα παραπληροφόρησης. Κάθε είδους ανοησία ακούγεται αυτές τις μέρες: ότι θα παίρνουν τα παιδιά απ΄ τους βιολογικούς γονείς τους και θα τα δίνουν σε ζευγάρια ομοφυλοφίλων, ότι θα εξαφανιστούν οι όροι «μπαμπάς» και «μαμά» και θα υποκατασταθούν από τους όρους «γονέας 1» και «γονέας 2», ότι  το επόμενο βήμα θα είναι η νομιμοποίηση του «γάμου για τρεις», όπως συνέβη στη Βραζιλία (όπου όμως ΔΕΝ συνέβη!)… Στο νομοσχέδιο έχουν ήδη κατατεθεί κάπου 5.300 τροπολογίες, ενώ η σχετική συζήτηση γίνεται σε ένα πολύ ηλεκτρισμένο κλίμα. Χαρακτηριστικά, αναφέρεται η προβοκατόρικη ομιλία του ακροδεξιού βουλευτή Ζακ Μπομπάρ, που δεν είχε διακριθεί σε προηγούμενες συνεδριάσεις. «Αφού προβλέπουμε την άρση των διακρίσεων και προτείνουμε τον γάμο ανάμεσα σε ομοφυλόφιλους, να επιτραπεί και η πολυγαμία, ο γάμος μεταξύ ανηλίκων αλλά και συγγενών, να καταργήσουμε κάθε διάκριση φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, προέλευσης, ηλικίας, αριθμού ή συγγενικής σχέσης», υποστήριξε καταθέτοντας σχετικά τις αντίστοιχες τροπολογίες σε μια γελοία ισοπέδωση θεμιτών και αθέμιτων επιχειρημάτων.

Στην Ελλάδα -φυσικά!- η περιπέτεια της ταυτότητας δίδαξε τις πολιτικές ηγεσίες να αποφεύγουν ανάλογες κοινωνικές «καυτές πατάτες». Ο Γ. Παπανδρέου το κατάλαβε, κι ενώ ξεκίνησε το 2005 ένα νομοσχέδιο για ένα σύμφωνο συμβίωσης (ετερόφυλων και ομοφυλόφιλων) τελικά δεν το κατέθεσε, ενώ η πρωτοβουλία του δημάρχου Τήλου για τη σύναψη ενός γάμου ομοφυλοφίλων το 2008 κρίθηκε «ανυπόστατη» από τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Σωτ.Χατζηγάκη και προκάλεσε την παρέμβαση του εισαγγελέα Αρείου Πάγου  Γ.Σανιδά, που διέταξε τη δίωξη κάθε δημάρχου που τελούσε γάμο σε ομοφυλόφιλους… Σήμερα όμως, βρίσκεται στην τελική φάση της διαδικασίας  μια προσφυγή που έγινε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπου υποστηρίζεται ότι ο αποκλεισμός των ατόμων ιδίου φύλου από το σύμφωνο συμβίωσης στην Ελλάδα αποτελεί παραβίαση του δικαιώματος της ιδιωτικής ζωής. Όταν βγει η απόφαση επομένως, που προοιωνίζεται ότι θα είναι καταδικαστική για την Ελλάδα, η «καυτή πατάτα» θα βρεθεί στο κατώφλι της κυβέρνησης και τότε θα δούμε πολλούς «αναστενάρηδες».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News