(Την ύστερη δικαίωση του Κυρίου Χρήστου Σαρτζετάκη -που διορατικώ τω τρόπω είχε μιλήσει για το «ανάδελφο» ελληνικό έθνος- θέλω σήμερα να υπογραμμίσω. Ο συνειρμός έγινε από την ανάγνωση δύο εφημερίδων – γαλλική η μία, κυπριακή η άλλη.)

«Δεν έχει ξαναγίνει τα τελευταία δέκα χρόνια! Τα οικονομικά στοιχεία των μεγάλων γαλλικών επιχειρήσεων καταγράφουν διψήφιες αυξήσεις στα έσοδά τους το πρώτο τρίμηνο του 2015 – περισσότερο από 16% για την LVMH, 14% για την L’Oreal, 31% για την Publicis. Και όλα αυτά αποπνέουν ένα ισχυρό άρωμα οικονομικής ανάκαμψης, τουλάχιστον για όσες γαλλικές επιχειρήσεις έχουν τη δυνατότητα εξαγωγών εκτός της ευρωζώνης» σημειώνεται σε ρεπορτάζ της «Monde». Και επεξηγείται: «αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πτώση της ισοτιμίας του ευρώ έναντι του δολαρίου, του γιουάν και της στερλίνας». Καταληκτικά σημειώνεται, πως «για να ολοκληρωθεί η γιορτή, θα πρέπει οι επιχειρήσεις να εκμεταλλευτούν τούτη την άνοδο των περιθωρίων για να αυξήσουν τις επενδύσεις τους – για πρώτη φορά, εδώ και πολύ καιρό, στην Ευρώπη».

(Αυτά στη Γαλλία, με την οποία φαίνεται ότι παίζουμε τραμπάλα – κατεβαίνουμε εμείς, ανεβαίνει αυτή. Διότι, την περίοδο που -είτε λόγω των τιμών του πετρελαίου, είτε λόγω της νομισματικής ισοτιμίας, είτε λόγω της πολιτικής για την ποσοτική χαλάρωση, είτε λόγω του πακέτου Ντράγκι- στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες βρέχει λεφτά, εμείς κρατάμε με αξιοπρέπεια ομπρέλα).

«Ανοιχτά τα καταστήματα τις Κυριακές» απαιτεί ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Λιανικού Εμπορίου σε πληρωμένη διαφήμιση στις κυπριακές εφημερίδες. Αν κατάλαβα καλά αναζητώντας την αιτία της αντίδρασης, η ιστορία ξεκίνησε όταν η κυβέρνηση όρισε, πως η λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές θα περιορίζεται μόνο στις τουριστικές ζώνες, δηλαδή στην Αγία Νάπα και την ελεύθερη Αμμόχωστο. Οργισμένη η Πάφος που εξαιρέθηκε, φαίνεται πως αξίωσε την κάλυψή της από τον Παγκύπριο Σύνδεσμο. Ο οποίος με τη σειρά του υποστηρίζει ότι, με την επιλεκτική εφαρμογή της ελεύθερης λειτουργίας των καταστημάτων «εμποδίζεται η ανταγωνιστικότητα, εγκλωβίζονται οι εργαζόμενοι σε μικρό αριθμό εργοδοτών και είναι ευάλωτοι προς εκμετάλλευση, ενώ οι καταναλωτές χάνουν το δικαίωμα επιλογής και σύγκρισης».

(Στα καθ' ημάς θυμίζω, ότι σε κάθε απόπειρα απελευθέρωσης της λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές αντιδρούν ομοθυμαδόν: η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας, η ΕΣΕΕ και η ΓΣΕΒΕΕ. Όταν δε, το Συμβούλιο της Επικρατείας επέτρεψε τη λειτουργία των καταστημάτων 7 Κυριακές τον χρόνο, ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Β.Κορκίδης σε πανηγυρική δήλωσή του μίλησε για «δικαίωση»).

Καταληκτικά, γνωρίζω πως πολλοί θα αντιτείνετε ότι «εδώ υπάρχουν ιδιαιτερότητες», ότι είναι «άλλη η φύση» της ελληνικής επιχειρηματικής δραστηριότητας, ότι οι οικονομικοί κύκλοι μας διαφέρουν. Παρακαλώ, ξαναπάμε απ' την αρχή: η ουσία του σχολίου μου είναι, πως τούτη η χώρα πάει ανάποδα. Για διάφορους λόγους. Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει: πάει ανάποδα από επιλογή. Ακριβώς όπως εξυμνούσε ο Κύριος Σαρτζετάκης το «ανάδελφον» του έθνους μας. Αυτός έβλεπε μπροστά, ή εμείς πάμε πίσω;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News