Γνωρίζω πολύ κόσμο ο οποίος πατάει "Empty this folder" στα spam χωρίς πρώτα να έχει τσεκάρει το περιεχόμενό τους. Εγώ δεν είμαι μία από αυτούς. Ειδικά όταν πρόκειται για τα spam emails που μου έρχονται στη δουλειά. Κι ο λόγος είναι πολύ απλός, ίσως και προφανής. Όταν δεν έχω όρεξη να εργαστώ ή έχω μπουκώσει από την τρέλα του γραφείου, ο ασφαλέστερος και -πιστέψτε με- ο διασκεδαστικότερος τρόπος να χαλαρώσεις λιγάκι, είναι ν' αρχίσεις να διαβάζεις την πιο απίστευτη αλληλογραφία που έχει προσγειωθεί στον υπολογιστή σου.

Με τον καιρό μάλιστα, απέκτησα μια σχέση εξάρτησης -ή αν θέλετε, είναι το daily fix μου. Νιγηριανοί κληρονόμοι με χρυσή κι απλόχερη καρδιά, κτηματομεσίτες με φιλέτα σε τιμές-σοκ (πραγματικό σοκ, από αυτό που σε στέλνει διακοπές σε κάποιο εφημερεύον νοσοκομείο), πάσης φύσεως φάρμακα με μια μικρή προτίμηση στα ηρεμιστικά και τα cialis (τα viagra είναι πλέον πασέ). Βέβαια τώρα, εν μέσω κρίσης, έκαναν την εμφάνισή τους και μηνύματα που αφορούν αποκαλύψεις/καταγγελίες για πολιτικά-οικονομικά σκάνδαλα. Τολμώ να ομολογήσω πως πολλές φορές, στην προσπάθειά μου να σκοτώσω όση περισσότερη ώρα μπορώ, τους έχω απαντήσει ζητώντας περαιτέρω διευκρινήσεις, εν πλήρει συνειδήσει ότι δεν πρόκειται να βρω ανταπόκριση.

Πριν λίγες ημέρες κι ενώ εκτελούσα το ένα λεπτό μετά το άλλο, έπεσα πάνω σε ένα μήνυμα από τα λεγόμενα chain emails. Αυτά είναι και τα μόνα που πετιούνται στον κάλαθο χωρίς καν να κοιτάξω το θέμα τους, γιατί συνήθως έχουν να κάνουν με κατάρες που θα πέσουν πάνω στο κεφάλι σου αν δεν τα προωθήσεις σε δέκα φίλους. Το συγκεκριμένο όμως μου τράβηξε την προσοχή λόγω ενός κατάλευκου περιστεριού που πετούσε μ' ένα κλαδί ελιάς στο ράμφος κι από κάτω έγραφε με τεράστια γράμματα στα αγγλικά "Αν δεν το προωθήσετε, δεν έχετε καρδιά". Κι εντάξει, μπορεί, κατά γενική ομολογία, να είμαι χοντρόπετση αλλά άκαρδη δεν με έχει πει ποτέ κανείς.

Προσπερνώντας αμέτρητες σειρές με διευθύνσεις στις οποίες είχε ταξιδέψει το εν λόγω μήνυμα, έφτασα στο προκείμενο. Η Αλεξάνδρα από την Πολωνία, ένα μωρό 14 μηνών, είχε υποστεί σοβαρά εγκαύματα σε όλο της το σώμα και η άπορη οικογένειά της χρειάζεται απελπισμένα χρήματα ώστε να μπορέσει η Αλεξάνδρα να υποβληθεί σε όλες τις αναγκαίες επεμβάσεις. Φυσικά, ο τρόπος για να μαζευτεί το απαιτούμενο ποσό είναι η προώθηση του μηνύματος, στην εξευτελιστική τιμή των τριών σεντς ανά παραλήπτη. Ως εδώ καλά. Θα μου πείτε, δεν είναι το πρώτο μήνυμα τέτοιου είδους που προφασίζεται τραγικές ιστορίες για να τσιμπήσει ο κόσμος. Αυτό όμως που πραγματικά με εξόργισε βρισκόταν ανάμεσα στο περιστέρι και το κυρίως κείμενο. Μια τεράστια φωτογραφία ενός μωρού με γάζες, σε κοντινό πλάνο. Μπορώ να σας περιγράψω πώς φαινόταν μέχρι και η τελευταία στοιβάδα του δέρματός του που έμοιαζε να ανθίζει κάτω από στρώσεις καμένης σάρκας ή πώς μια μικρή τρύπα ήταν το μόνο που έχει απομείνει στη θέση εκείνη που άλλοτε βρισκόταν ένα αυτί. Σκέφτηκα ακόμα και να ανεβάσω την φωτογραφία για να γίνετε κι εσείς μάρτυρες της φρίκης που αντίκρυσα, αλλά σύντομα εγκατέλειψα αυτή μου την ιδέα γιατί τότε θα γινόμουν κι εγώ ένα μέρος της διαστροφικής ανθρωπιάς που κατέκλυσε τον συντάκτη του μηνύματος.

Εμφανώς ενοχλημένη, έκατσα και μέτρησα μία προς μία τις διευθύνσεις στις οποίες είχε προωθηθεί μέχρι να φτάσει σε εμένα. Το σύνολο 120. Εκατόν είκοσι ζευγάρια μάτια είχαν δει την συγκεκριμένη φωτογραφία και κανένα μυαλό δεν μπήκε στον κόπο να σκεφτεί πως αυτό που έβλεπαν, όχι απλώς προσέβαλε την νοημοσύνη τους, μα εκμεταλλευόταν με τον χείριστο τρόπο την περιπέτεια ενός παιδιού, την φωτογραφία του οποίου πολύ πιθανόν να βρήκαν σε μία απλή αναζήτηση στο Google που δεν διήρκησε πάνω από 10 δευτερόλεπτα. Κανένα μυαλό δεν αναρωτήθηκε ποιος είναι αυτός ο μηχανισμός που θα επιτρέψει στην οικογένεια να εισπράξει αυτά τα τρία σεντς. Πώς εντοπίζεται ο ακριβής αριθμός των προωθήσεων; Ή μήπως, είχαν την πεποίθηση πως κάποια στιγμή μέσα στο χάος του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, το μήνυμα θα κάνει τον κύκλο του και θα επιστρέψει στον αρχικό του συντάκτη ώστε αυτός με την σειρά του να καταμετρήσει τους παραλήπτες και να καταβάλει το ποσό που αναλογεί;

Η αφέλεια είναι το όχημα πάνω στο οποίο επιβιβάζονται τέτοιου είδους μηνύματα και τρέχουν με χίλια μέχρι να βρουν τοίχο. Μα για κάθε ένα που παύει να προωθείται, άλλα δέκα ξεφυτρώνουν στην θέση του γιατί πολύ απλά προσφέρουν την ψευδαίσθηση της φιλανθρωπίας. Καθένας μπορεί με ένα απλό κλικ από την βολή της καρέκλας του να σιτίσει ένα παιδάκι από την Αιθιοπία ή να σώσει ένα σπάνιο είδος κάμπιας σε κάποιο τροπικό δάσος και παράλληλα να ρεζερβάρει πρώτο παγκάκι πίστα στον Παράδεισο. Αλλά τι λέμε τώρα; Όλα αυτά δεν θα έπρεπε να μας κάνουν εντύπωση. Όταν ο κόσμος φτάνει στο σημείο να σηκώσει τις οικονομίες του στη φήμη μιας επικείμενης χρεωκοπίας, το θέαμα ενός μωρού με σοβαρά εγκαύματα μπορεί κάλλιστα να αχρηστεύσει και το καλύτερο φίλτρο spam μαζί με κάμποσα εγκεφαλικά κύτταρα συμπολιτών μας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News