Μα, πού να κρύφτηκε ο στόλος των φορτηγών πλοίων που πλέουν στη Θάλασσα της Κίνας; Πώς ξαφνικά εξαφανίστηκαν τόσα καράβια γεμάτα κοντέινερ με καλούδια, τεράστια φορτηγά που υποτίθεται ότι επείγονται να πιάσουν αμερικανικό λιμάνι πριν από τις χειμερινές διακοπές, δηλαδή πριν από τα Χριστούγεννα, και να ξεφορτώσουν; Μήπως χάθηκαν μεσοπέλαγα και κινδυνεύει η εποχική υπερκατανάλωση στις ΗΠΑ;

Οχι, η παγκοσμιοποίηση δεν κινδυνεύει, το σύστημα θα δουλέψει, και ας υπάρχει πρόσκαιρο «μποτιλιάρισμα» στις ράδες του Λονγκ Μπιτς και του Λος Αντζελες.

Η εξαφάνιση των βαποριών από τα κινεζικά νερά οφείλεται σε μπλακάουτ που προκάλεσαν οι ίδιοι οι Κινέζοι στο ηλεκτρονικό σύστημα εντοπισμού της ενάλιας κυκλοφορίας. Οι αναλυτές του χώρου της εμπορικής ναυτιλίας άρχισαν να βλέπουν τη σταδιακή μείωση των σχετικών data στις οθόνες τους από τον περασμένο μήνα, όταν τα σήματα που στέλνουν τα πλοία… καταποντίστηκαν: από 15 εκατομμύρια ημερησίως έγιναν μόλις ένα εκατομμύριο.

Αυτό το διεθνές σύστημα παρακολούθησης των πλόων λέγεται Automatic Identification System (AIS) και αναπτύχθηκε με σκοπό την ασφαλέστερη ναυσιπλοΐα. Με αυτό αποφεύγονται οι συγκρούσεις στην ανοιχτή θάλασσα, ενώ συντονίζονται ευκολότερα και οι διασώστες σε περίπτωση  ατυχημάτων. Μέσω του AIS τα καράβια στέλνουν το στίγμα τους, τη ρότα τους και την ταχύτητα πλεύσης τους, σε παράκτιους σταθμούς.

Το AIS κατέστη το βασικότερο εργαλείο βελτίωσης των εμπορικών αλυσίδων εφοδιασμού, αφού μπορεί να υπολογίσει ακόμη και τον χρόνο παραμονής στη ράδα πριν από τον ελλιμενισμό, όπως και τον απαιτούμενο χρόνο φορτοεκφόρτωσης των εμπορευματοκιβωτίων στο λιμάνι. Ομως, τώρα, στην κορυφωση της ζήτησης προϊόντων, το AIS έσβησε στα νερά της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου. Στην πραγματικότητα, έπαψε να λειτουργεί.

Η υπόθεση δεν κρύβει θαλάσσια τέρατα, ξελογιάστρες γοργόνες και ναυτικά μυστήρια.

Σύμφωνα με τους Δυτικούς ειδικούς, η Κίνα εφαρμόζει πολιτική απόκρυψης δεδομένων επειδή έχει θέσει σε ισχύ έναν νόμο περί «προστασίας προσωπικών πληροφοριών». Βάσει αυτού, οι εταιρείες επεξεργασίας data πρέπει να λαμβάνουν καθημερινώς άδεια από την κυβέρνηση και το Κόμμα προτού κάνουν χρήση τους εκτός Κίνας. Ολες οι τιμονιέρες των καραβιών που πλέουν στη Θάλασσα της Κίνας, λοιπόν, υπακούουν στον έναν και μοναδικό «τιμονιέρη», στον πρόεδρο Σι. Λογικό.

Τα νέα σχολιάστηκαν στη Δύση ως εξής: στο Πεκίνο επικρατεί φόβος, είπαν οι ειδικοί, ότι τα big data για τα καράβια και τους πλόες τους ενδέχεται να καταλήξουν στα χέρια ξένων κυβερνήσεων και εταιρειών. Θα μάθουν, δηλαδή, οι Αμερικανοί ότι το καράβι που περιμένουν από την Κίνα δεν… «πιάστηκε στην Κορινθία» και στα δίχτυα του Τσιτσάνη, αλλά πλέει κανονικά στη ρότα του και κατευθύνεται στις ΗΠΑ!

Το νόστιμο είναι ότι ο προαναφερθείς κινεζικός νόμος περί προστασίας των δεδομένων δεν αναφέρει καν τα καράβια. Ετσι πιθανολογείται ότι το μπλακάουτ μπορεί και να είναι αποτέλεσμα του υπερβάλλοντος ζήλου κάποιου γραφειοκράτη ελεγκτή που απενεργοποίησε τα σήματα του AIS. Μάλλον είναι επιεικείς οι έχοντες αυτήν τη γνώμη, ωστόσο συγχωρούνται: δεν θα άκουσαν την κινεζική TV να λέει ότι «οι πληροφορίες από τα δεδομένα για τα πλοία που πλέουν στα χωρικά μας ύδατα ενδέχεται να βλάψουν την οικονομική ασφάλεια της χώρας».

Η κρυψίνοια γεννά τον φόβο ή το αντίστροφο;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News