Μια πολύ γνωστή, πολύ εύστοχη γελοιογραφία δίνει με ακρίβεια το πώς βλέπουν στον κόσμο το ζήτημα της έλλειψης τροφίμων. Ρωτά ο «δάσκαλος» «Ποια είναι η άποψή σας για την έλλειψη τροφίμων στον κόσμο;» τους 4 «μαθητές» κάθε ένας από τους οποίους εκπροσωπεί και μια άλλη γειτονιά του πλανήτη. Αφρική, Ευρώπη, Αμερική, αραβικές χώρες. Ο μαθητής από την Αφρική ρωτά τι είναι «τρόφιμα». Ο μαθητής από την Ευρώπη ρωτά τι είναι «έλλειψη». Ο μαθητής από την Αμερική ρωτά τι είναι «υπόλοιπος κόσμος» και, τέλος, ο μαθητής από τις αραβικές χώρες ρωτά τι είναι «άποψη». Αναρωτιέται κανείς αν η πραγματικότητα μέσα στην οποία ζούμε, μπορεί να επηρεάσει τόσο τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα, ώστε να μην μπορούμε να αντιληφθούμε την πραγματικότητα του άλλου.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο βασικό θέμα της προεκλογικής εκστρατείας του Εργατικού κόμματος είναι οι όλο και αυξανόμενες τράπεζες τροφίμων. 1.000 τράπεζες μέσα σε 5 χρόνια. Η άγνοια μάλιστα του Ντέιβιντ Κάμερον σχετικά με τον αριθμό αυτών των τραπεζών, όπως αποτυπώθηκε σε πρόσφατη συνέντευξή του, μπορεί να κοστίσει σοβαρά στο συντηρητικό κόμμα στις επερχόμενες εκλογές καθώς μαρτυρά την αποτυχία τού κράτους πρόνοιας.

Στη χώρα μας έχουν γίνει θέμα τα 10,50 ευρώ που έδωσε (και καλά έκανε) ο Γιάνης Βαρουφάκης σε άστεγο και άπορο που τον προσέγγισε ζητώντας του βοήθεια. Έχουμε μάθει να λαϊκίζουμε το ζήτημα της πείνας. Φωτογραφίζουμε και προβάλλουμε αυτό που χορταίνει τον λαϊκισμό μας. Τα απλωμένα χέρια στα συσσίτια του «καλού παπά», του «καλού δημάρχου», της «καλής ΜΚΟ», του «καλού κόμματος». Η αξιοπρέπεια σε δοκιμασία και πάει λέγοντας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News