Μια εβδομάδα έχει περάσει από την πανηγυρική νίκη των Συντηρητικών στη Βρετανία, οι οποίοι για πρώτη φορά μετά από είκοσι χρόνια σχημάτισαν αυτοδύναμη κυβέρνηση, εκπλήσσοντας ακόμα και τους εαυτούς τους. Με δύο εκατομμύρια παραπάνω ψήφους από τους Εργατικούς, ο Ντέιβιντ Κάμερον και το κόμμα του κατάφεραν κάτι το σχεδόν αδύνατο στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή του 2015: να διατηρήσουν την εξουσία. Την ίδια ώρα που τα περισσότερα κράτη μέλη της Ε.Ε. εναλλάσσουν κυβερνήσεις σαν πουκάμισα οι Βρετανοί (και κυρίως οι Άγγλοι) αποφάσισαν όχι μόνο να δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία στους Tories και το πρόγραμμα λιτότητάς τους, αλλά και να τους ενισχύσουν με 99 ακόμα βουλευτές. Τι κρύβει λοιπόν το μέλλον για τη Γηραιά Αλβιώνα;

Αν κρίνει κανείς από τις 33.000 υπογραφές που έχουν συλλεχθεί υπέρ μιας ανεξάρτητης ένωσης μεταξύ βόρειας Αγγλίας και Σκωτίας, τότε τα πράγματα δείχνουν μάλλον… δύσκολα! Αν πάλι κρίνει κανείς από τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης, τα πράγματα είναι ανησυχητικά. Ακόμη και αν προσπαθήσει κάποιος να αγνοήσει το γεγονός ότι ο Κάμερον όρισε υπουργό για θέματα ισότητας μια γυναίκα -Caroline Dinenage- που καταψήφισε τη νομιμοποίηση των γάμων των ομοφυλοφίλων μόλις τον Ιούλιο του 2013 (βέβαια έχει αλλάξει γνώμη τώρα), δύσκολα μπορεί να χωνέψει την ανάθεση του υπουργείου δικαιοσύνης σ' έναν άνθρωπο -Michael Gove- ο οποίος έχει υποστηρίξει ανοιχτά στο παρελθόν την επαναφορά της θανατικής ποινής. Τα προβλήματα του Κάμερον όμως δεν σταματούν στις δηλώσεις των υπουργών του, πολλοί από τους οποίους βρίσκονται γατζωμένοι στην πιο δεξιά και ευρωσκεπτική πλευρά του φάσματος.

Το κράτος πρόνοιας θα δεχθεί ένα ακόμη τεράστιο πλήγμα στην Βρετανία καθώς έχουν προεκλογικά προαναγγελθεί περικοπές της τάξεως των 12 δισ. λιρών. Στα πλάνα του Βρετανού πρωθυπουργού συγκαταλέγεται ε['ισης η απόσυρση της χώρας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ECHR) και η δημιουργία μιας Βρετανικής Χάρτας Δικαιωμάτων, γεγονός που έχει ήδη προκαλέσει έντονες αντιδράσεις ακόμη και από ευρωσκεπτικιστές βουλευτές του κόμματός του.

Και εδώ κάπου αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι του πιο σημαντικού προβλήματος του Κάμερον: η πιθανότητα «η Μεγάλη Βρετανία να μεταμορφωθεί σε Μικρή Αγγλία» μέσα στα επόμενα χρόνια. Εάν η κυβέρνηση των Tories προχωρήσει στην αποχώρηση της χώρας από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων -σενάριο extreme το οποίο όμως ασπάζονται πρωτοκλασάτοι υπουργοί όπως η Τερέζα Μέι (Εσωτερικών)- τότε η χώρα θα διωχθεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης και πιθανόν να υπάρξει ακούσιο Brexit. Σίγουρα, πάντως, θα δημιουργηθεί τεράστιο πρόβλημα με τη Βόρεια Ιρλανδία καθώς μια τέτοια απόφαση θα παραβίαζε τη Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής. 

Ακόμη όμως και αν το συγκεκριμένο σχέδιο των Συντηρητικών δεν ευοδωθεί, ο Κάμερον θα προχωρήσει στο δημοψήφισμα για την παραμονή της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση – γεγονός που έχει ήδη διχάσει τη χώρα, θα προκαλέσει μια παρατεταμένη περίοδο αβεβαιότητας για πολίτες, επιχειρήσεις και επενδυτές και θα ανοίξει ξανά τη πόρτα για ένα σκωτσέζικο δημοψήφισμα. Μιας και οι κίνδυνοι διάσπασης που αντιμετωπίζει το Ηνωμένο Βασίλειο φαίνεται να μην αρκούν για τους Συντηρητικούς, ο Κάμερον έχει υποσχεθεί μεγαλύτερη αυτονομία στην Αγγλία αλλά και  «αγγλικές ψήφους για αγγλικούς νόμους» (Μόνο Άγγλοι βουλευτές θα ψηφίζουν πάνω σε θέματα που αφορούν αποκλειστικά την Αγγλία).

Όσο πολυπολιτισμική και οικονομικά εξωστρεφής κι αν είναι, η Βρετανία παραμένει μια βαθιά διαιρεμένη χώρα. Και οι πολιτικοί της ηγέτες φαίνεται να κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να να βαθύνουν το «ρήγμα» που χωρίζει τον Νότο από τον Βορρά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News