Είχατε δει τη φίνα ταινία «Υψηλή μαγειρική»; Αυτήν, που παρακολουθεί τη μαγείρισσα του Μιτεράν, μια έξοχη και άτεγκτη στην αφοσίωσή της επαγγελματία; Αν ναι, θα καταλάβετε απολύτως το θέμα που ακολουθεί. Αν όχι, θα διασκεδάσετε με «μυστικά» που δεν είχατε φανταστεί.

«Δώστε μου καλούς μαγείρους, να σας δώσω καλές συμφωνίες» φέρεται να έχει δηλώσει ο Ταλλευράνδος στον Ναπολέοντα. Και αν η μαγειρική κατά τη λαϊκή θυμοσοφία είναι καλός σύμβουλος ενός γάμου, η μαγειρική γίνεται επίσης καλός σύμβουλος της υψηλής διπλωματίας. Αυτό λέει η εμπειρία 21 μαγείρων αρχηγών κρατών που συναντήθηκαν τις προάλλες στην Ουάσιγκτον – όπου έγιναν δεκτοί από τον Πρόεδρο Ομπάμα και τον Γ.Γ. του ΟΗΕ και όπου αντάλλαξαν τις μικρές και πολύτιμες πληροφορίες, οι οποίες μπορεί να κρίνουν καθοριστικά ένα γεύμα.

Η συνάντηση του «G20 της γαστρονομίας» «διευκολύνει πολύ τη δουλειά μας, καθώς στην προετοιμασία ενός επίσημου δείπνου, μπορώ αμέσως να πληροφορηθώ τις προτιμήσεις του προσκεκλημένου μας – πληροφορίες που είναι εξαιρετικά εμπιστευτικές» λέει η Κριστέτα Κόμερφορντ, σεφ του Λευκού Οίκου στο σχετικό απολαυστικό δημοσίευμα της «Monde». Και γιατί είναι «εμπιστευτικές»; Το πάθημα του Ζακ Σιράκ είναι αποκαλυπτικό: με κάποιον τρόπο διέρρευσε η πληροφορία πως στον (πρώην) Γάλλο Πρόεδρο αρέσει η μοσχαροκεφαλή. Ε, λοιπόν, όπου πήγαινε, έβρισκε μπροστά του σερβιρισμένη μια μοσχαροκεφαλή – σε σημείο που δεν μπορούσε τελικά να τη δει ούτε ζωγραφιστή…

Εξίσου εμπιστευτικά πρέπει να παραμένουν και όσα δεν αρέσουν στους ηγέτες. Και πάλι το πάθημα του Τζορτζ Μπους (του πρεσβύτερου) υπήρξε αποκαλυπτικό: ο (τότε) Πρόεδρος είχε την ατυχή ιδέα να δηλώσει ότι δεν του αρέσουν τα μπρόκολα… Ε, οι μπρόκολο-καλλιεργητές έφεραν τόνους μπρόκολου και άδειασαν μπροστά στον Λευκό Οίκο διαμαρτυρόμενοι για τη δυσφήμιση του προϊόντος τους…

Στο δημοσίευμα σημειώνεται, ότι μετά ταύτα ο Φρανσουά Ολάντ φυλάχτηκε και δεν αποκάλυψε ότι απεχθάνεται τις αγκινάρες, ενώ εξαιτίας αυτής της εχεμύθειας την πάτησε στο πρώτο δείπνο που είχε ως Πρόεδρος με την Άνγκελα Μέρκελ, καθώς του σερβιρίστηκαν σπαράγγια – που επίσης απεχθάνεται…

Η σύνθεση του μενού αποτελεί μια χειρονομία λεπτότητας προς τον προσκεκλημένο, που μπορεί να κρίνει την καλή του διάθεση. Κατά το δημοσίευμα ο (τότε) αντιπρόεδρος της κινέζικης κυβέρνησης Ξι Ζιγνκ Πινγκ είχε προσκληθεί σε δείπνο στον Λευκό Οίκο και το πρόσωπό του έλαμψε, όταν είδε τα πιάτα που είχε επιμεληθεί ο Μινγκ Τσάι – ο σεφ κινεζικής καταγωγής του Λευκού Οίκου. «Εμφανώς εκτίμησε την προσοχή που καταβάλλαμε στην υποδοχή του» σημειώνεται σχετικά.

Το πρωτόκολλο στο μενού ενός γεύματος εξάλλου, μπορεί να παραβιαστεί με εντολή άνωθεν. Ο Νικολά Σαρκοζί λ.χ. αναφέρεται, ότι για να συντομεύσει τον χρόνο των επίσημων γευμάτων/δείπνων, είχε καταργήσει το σερβίρισμα των τυριών. Με μια εξαίρεση – όταν προσκεκλημένη ήταν η Άνγκελα Μέρκελ (που έχει αδυναμία στα τυριά) αυτά επανέρχονταν στο μενού.

Στις εκκλήσεις διαφόρων παραγωγών να επηρεάσουν τους «εργοδότες» τους υπέρ των βιολογικών τροφίμων, οι ίδιοι απαντούν προσεκτικά ότι «για να μακροημερεύσεις σ΄ αυτή τη θέση, πρέπει να μάθεις να κρατάς τις αποστάσεις, δεν μπορείς να περνάς μπροστά. Η διακριτικότητα είναι θεμελιώδης προϋπόθεση στη δουλειά μας. Δεν είμαστε μεσάζοντες» λένε.

Επαγγελματίες αυστηροί, πειθαρχημένοι στο πλαίσιο της δουλειάς τους, άνθρωποι εξ απορρήτων των επιτελείων, οι μάγειροι σέβονται με εθνική υπερηφάνεια τη δουλειά τους. «Δεν είμαστε εμείς που δίνουμε ένα γεύμα. Είναι ο Πρόεδρος ή η βασίλισσα» λένε, «και αν αποτύχει, η δική του/της εικόνα θα δεχτεί το πλήγμα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News