Μετά από 52 χρόνια σήμανε την Παρασκευή, 5 Δεκεμβρίου, η νεκρική καμπάνα για το εργοστάσιο παραγωγής αυτοκινήτων της Όπελ στη γερμανική πόλη Μπόχουμ.

Η πίκρα και η απογοήτευση 3.000 εργαζομένων που απολύθηκαν είναι μεγάλη. Δεν πέφτουν αμέσως στην ανεργία, διότι για δύο περίπου χρόνια θα απασχοληθούν οι περισσότεροι σε μια εταιρεία εκπαίδευσης, ειδικού σκοπού δηλαδή, με μειωμένες αποδοχές. Μετά, όμως, τι;

Στο εργοστάσιο θα φτιάξει η Όπελ ένα κέντρο αποθήκευσης και διάθεσης ανταλλακτικών, όπου θα βγάζουν το ψωμί τους γύρω στους 600 εργαζόμενους.

Ας σημειώσουμε ότι η γερμανική Όπελ πέρασε σε αμερικανικά χέρια το 1929. Τις σημαντικές αποφάσεις έπαιρναν έκτοτε πάντα οι Αμερικάνοι διοικητές της General Motors, στην οποία χρεώνουν οι Γερμανοί και τη σχετική αποτυχία της Όπελ στην παγκόσμια αγορά. Τα απειλητικά μαύρα σύννεφα είχαν παρουσιασθεί για το εργοστάσιο αυτό κατά τη μεγάλη παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008. Η μητρική βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα και αναγκάσθηκε να κλείσει πολλά εργοστάσια και να ζητήσει την στήριξη της αμερικανικής κυβερνησης, την οποία και πήρε, και τη συνδρομή της γερμανικής κυβέρνησης, την οποία δεν πήρε. Μια προσπάθεια εξαγοράς από την αυστροκαναδική εταιρεία Magna, που είχε δει με καλό μάτι η γερμανική κυβέρνηση, απορρίφθηκε από τους Αμερικανούς της GM. Θα ήταν αναγκασμένοι να δώσουν και τεχνολογία, πράγμα που δεν ήθελαν για εύλογους λόγους.

Ο κύβος είχε ριφθεί στην ουσία απο τους Αμερικανούς. Εκνευρισμένοι από τη στάση της γερμανικής κυβέρνησης, αλλά και από τη σχετική αδιαλλαξία των συνδικάτων που απέρριψαν μειώσεις μισθών, είπαν «το κλείνουμε το 2016, και, εαν δεν συμμορφωθείτε, το 2014». Δεν μπλόφαραν. Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα κατέβασαν τα ρολά. Αυτό ήταν;

Όχι βέβαια, διότι παράγουν και στο πιο μοντέρνο τους εργοστάσιο, στο Ρισσελσχέιμ, κοντά στην Φρανκφούρτη με αυξημένη παραγωγικότητα αλλά και σε άλλες πόλεις της Ευρώπης. Δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα παραγωγής αλλά κόστους!

Η απόφαση να κλείσει ένα εργοστασιο δεν είναι εύκολη, διότι απαιτεί επί σειρά ετών έξοδα. Εκτός και αν χρεοκοπήσει η εταιρεία, πράγμα που σε αυτή την περίπτωση δεν γίνεται. Στην περίπτωση του Μπόχουμ θα πληρώσουν για αποζημιώσεις που φτάνουν τις εκατό χιλιάδες ευρώ σε εργαζόμενους με 25 χρόνια υπηρεσίας, αλλά και λόγω των υποχρεώσεων της εταιρείας να συνχρηματοδοτήσει το όχημα απασχόλησης ειδικού σκοπού. Γύρω στα 500 με 600 εκατομμύρια ευρώ θα κοστίσει το όλον εγχείρημα. Η Όπελ πλήρωνε καλά. Γύρω στα 3.300 ευρώ μεικτά έπαιρνε ένας εργαζόμενος στο μοντάζ, για παράδειγμα.

Τα φημισμένα μοντέλα της Όπελ, τα Kadett, Record, έγραψαν μεν ιστορία, όπως και τα μεγαλύτερα, Admiral, Diplomat αλλά και το διθέσιο GT. Όλα αυτά είχαν κατασκευαστεί στο Μπόχουμ, όπου στα καλύτερά του χρόνια, το 1980-83, απασχολούσε πάνω από 20.000 εργαζόμενους, μεταξύ αυτών και αρκετούς Έλληνες.

Έκτοτε η πορεία της Όπελ ήταν προβληματική. Έχασε την ευκαιρία να εξαπλωθεί στην Ασία, της το ειχαν απαγορέψει τα αμερικανικά αφεντικά για να μην εμποδίσουν εκεί τις πωλήσεις της Chevrolet.

Ο σχεδιασμός νέων μοντέλων ήταν συχνά ατυχής ως προς τον χρονικό προγραμματισμό, η ποιότητα κατασκευής ενίοτε προβληματική, το κόστος παραγωγής υψηλό. Η γερμανική τεχνολογία και η εξειδίκευση καθώς και πολλές πατέντες ήταν και είναι στα συν της Όπελ. Όχι όμως και η παραγωγή στο Μπόχουμ. Σήμερα έχουν καλυτερεύσει πολύ τα πράγματα για την Όπελ, με αξιόπιστα νέα μοντέλα κερδίζει αρκετό από το χαμένο έδαφος. Αλλά το εργοστάσιο στο Μπόχουμ αποτελεί παρελθόν.

Για την πόλη Μπόχουμ είναι η δεύτερη μεγάλη απώλεια παραγωγής. Η προηγούμενη ήταν το κλείσιμο της Νόκια, με 2.300 εργαζόμενους. Η ανεργία στην περιοχή χτυπάει κοντά στο 10%. Απαράδεκτα υψηλή για τους Γερμανούς…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News