Οι δύο χώρες είναι κοντά. Η μια βυθίζεται αργά στην κρίση, η άλλη προσπαθεί να ξεφύγει από τη μακροχρόνια κρίση. Η μια χώρα είναι ακριβή, η άλλη φτηνή. 2.000 Γάλλοι συνταξιούχοι ζουν μόνιμα στην Πορτογαλία. Αυτό λέει ένα δημοσίευμα της «Monde», που παρακολουθεί αυτή την αυξανόμενη τάση των Γάλλων της τρίτης ηλικίας, που (αιφνιδίως!) απέκτησε φορολογικά κίνητρα.

Οι Πορτογάλοι παινεύονται ότι στη χώρα τους υπάρχει μεγάλη ηλιοφάνεια (220 μέρες τον χρόνο στη Λισαβόνα και 300 μέρες τον χρόνο στο νότιο Αλγκάρβε), ότι η εγκληματικότητα είναι πολύ χαμηλή, ότι η ζωή είναι πιο φτηνή, ότι η αγορά ακινήτων (που έχασε το 30% της αξίας της από το 2008) σήμερα αργά-αργά ανακάμπτει και ότι – κυρίως! – υπάρχουν φορολογικά πλεονεκτήματα για τους συνταξιούχους.

Συγκεκριμένα αναφέρεται, ότι από τον Ιανουάριο 2013, ένας νέος νόμος που τέθηκε σε ισχύ, απλοποίησε την απόδοση του καθεστώτος της «προσωρινής διαμονής». Ως εκ τούτου, οι συνταξιούχοι του ιδιωτικού τομέα που διαμένουν σε ιδιόκτητο οίκημα ή είναι ενοικιαστές στην Πορτογαλία, μπορούν να δουν τη σύνταξή τους να απαλλάσσεται πλήρως από τον φόρο (με την εξαίρεση του φόρου επί του κεφαλαίου), πράγμα που σημαίνει ότι τα έσοδά τους αυξάνονται κατά 25-30%. Για να υπαχθούν σ΄ αυτό το καθεστώς (δεκαετούς διάρκειας) θα πρέπει να ζουν τουλάχιστον 183 μέρες τον χρόνο στην Πορτογαλία, όπως αποδεικνύεται εμμέσως από την κατανάλωση του ρεύματος ή του νερού.
Στο δημοσίευμα αναφέρεται, ότι είχαν ήδη μετακομίσει στην Πορτογαλία πολλές εκατοντάδες γάλλοι συνταξιούχοι, όταν ψηφίστηκε ο εν λόγω νόμος, που τους έφερε «ένα δώρο απ΄ τον ουρανό». Εξάλλου, σημειώνεται, η συμφωνία αποφυγής διπλής φορολογίας που έχει υπογραφεί ανάμεσα στις δύο χώρες αφήνει ανοιχτή μια τέτοια προσέγγιση.

Γκριζομάλληδες παραθεριστές, με την μπαγκέτα στο ένα χέρι και τη «Figaro» ή τη «Monde» στο άλλο, απλώνουν σχεδόν καθημερινά τις ψάθες τους στις παραλίες του Αλγκάρβε, στο γραφικό ψαροχώρι Κασκαΐς, ή στο όμορφο τουριστικό Πόρτο. Από την ομιχλώδη Αλσατία ή Νορμανδία που εγκατέλειψαν, στην Πορτογαλία που ήρθαν, νομίζουν ότι είναι κάθε μέρα καλοκαίρι και απολαμβάνουν όλα όσα στη ζωή τους θεωρούσαν «εξωτικά».

Τα δημοσιεύματα του γαλλικού Τύπου αναφέρουν επίσης, ότι κάπου 2 εκ. Γάλλοι (στη συντριπτική τους πλειοψηφία συνταξιούχοι) έχουν μετεγκατασταθεί σε άλλες χώρες. Σημειώνουν ότι τα βασικά μηνιαία έξοδα στη Γαλλία δεν μπορούν να συμπιεστούν κάτω από 2.000 ευρώ, ενώ στο Μαρόκο είναι 1.018 ευρώ, στη Μαυρίκιο νήσο 1.200, στη Σενεγάλη 1.100 και 1.500 ευρώ στην Πορτογαλία. Στο Μαρόκο το ψωμί κοστίζει 10 λεπτά και η παραδουλεύτρα 1,5 ευρώ την ώρα – αναρωτιέται κανείς, γιατί 50.000 Γάλλοι συνταξιούχοι μετακόμισαν στο Μαρόκο;

Όμως η τάση μετεγκατάστασης στην Πορτογαλία αυξάνεται – καθώς εντός της ΕΕ υπάρχει ασφαλιστική ιατρο-φαρμακευτική κάλυψη και (τώρα πια) φορολογικά ευεργετήματα. Οι γάλλοι συνταξιούχοι συγκεντρώνονται εκεί φτιάχνοντας το Μαϊάμι τους.
(Ωραίο οικόπεδο η Ελλάς, αλλά, βρε παιδί μου, στην εσχατιά της Ευρώπης.)

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News