403
|

Εδώ Λονδίνο: Mind the gap

Ξένια Μπολομύτη Ξένια Μπολομύτη 14 Μαρτίου 2013, 00:41

Εδώ Λονδίνο: Mind the gap

Ξένια Μπολομύτη Ξένια Μπολομύτη 14 Μαρτίου 2013, 00:41

''Is this a joke?'', ρωτάει η Martina,''probably a bad one',' της απαντώ, μιας και ο χειμώνας με την άνοιξη ξιφομαχούν ανελέητα με την εμφάνιση των σημερινών χιονονιφάδων! Χώνω βαθιά το πρόσωπό μου στην εφημερίδα μπας και με ζεστάνει λιγάκι: οι “συμμορίες” στις γειτονιές αυξάνονται -400 στον αριθμό- ο θάνατος του Τσάβες, το Βuckingham Palace ανακοινώνει την ανάρρωση της βασίλισσας από την πρόσφατη γαστρεντερίτιδά της (η βασιλεία και οι παρενέργειές της -προσοχή, Elizabeth dear!), η επέτειος των 150 χρόνων λειτουργίας του μετρό.

1863, όταν ο Όθωνας μάζευε τον «μεταξωτό» τίτλο του 1ου Βασιλέα της Ελλάδος, καθώς και τα λοιπά μπογαλάκια του, το πρώτο ταξίδι του μετρό στο Λονδίνο ξεκινούσε αριθμώντας 9 χιλιόμετρα. 2013, το συνολικό μήκος του αντιστοιχεί σε 402 χλμ., με 270 σταθμούς σε λειτουργία και περίπου 80 εκατομμύρια επιβάτες να ταξιδεύουν μέσω του Waterloo station. Όταν πρωτομπήκα στο μετρό, είχα την άισθηση ότι δεν θα ξαναβγώ ποτέ. Κι αυτό το ''mind the gap'' να μαστιγώνει  τα αυτιά σου επίμονα, λες και στο επόμενο βήμα θα ανοίξουν τα βαγονοσάγονα και μη την είδατε τη μελαχρινή κορασίδα.

Η «πληροφόρηση» εδώ κάτω είναι ακατέργαστη, δεν δέχεται «μεταποιήσεις»! Θυμάμαι εκείνον τον τύπο που είχε στα πόδια του τον σκύλο του και ο τρόπος που του μιλούσε με έκανε να σκεφτώ πως, αν το σύμπαν έχει συνείδηση και η αγάπη πάλλεται ανάμεσα στην ατομικότητά μας και την ανάγκη να ενωθούμε, η μετουσίωσή της βρίσκεται εδώ, μπροστά μου, 50 μέτρα κάτω από τη γη. Οι ανθρώπινες σιωπές το ξημέρωμα, οι εφημερίδες που ίσως να μη διαβαστούν ποτέ μέχρι να καταλήξουν στον κάδο ανακύκλωσης, το 2ο ζευγάρι παπούτσια στις τσάντες, τα i-phone (που, αν τα συγκεντρώσεις ανά συρμό, ανοίγεις πολυκατάστημα κινητής τηλεφωνίας), τα πόστερ που υποδεικνύουν περίτρανα ότι η ζωή στον πλανήτη μάλλον είναι άλλη από αυτή που εσύ πίστευες, είναι μια ιστορία σε συνεχή ροή, εναλλασσόμενη. Ξαφνικά, ακούς ελληνικά. Έξι χρόνια τώρα, το ίδιο βιολί:

''Are you Greek? ''.
''Yes I am, are you Greek too?''.

Κι αντί να ξεκινήσει η κουβέντα στην κοινή, ομιλούσα γλώσσα, η ανταλλαγή γίνεται μέσω αγγλικής, στα πρώτα 30''! Μπα, σε καλό μου, ακόμα κι εδώ δεν μάθαμε να φλερτάρουμε με την απλότητα!
Exit. Τα κοστούμια «επαναπροσδιορίζονται» στο σώμα, το βλέμμα συνοφρυώνεται και παγιδεύεται σε ένα ρολόι χειρός. Επιτάχυνση της βαρύτητας. Αναρωτιέμαι αν η βασίλισσα πέρασε ποτέ σε αυτή την «άλλη διάσταση», εκεί, κάτω από τα 775 δωμάτια του παλατιού της. Ίσως να ήταν πιο εύπεπτη η βασιλεία τότε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News