Για το Glastonbury έχουν γραφτεί  πολλά. Ενεργειακά πεδία, μάγισσες, πύλες σε άλλες διαστάσεις και τα σχετικά μεταφυσικά. Στα χρόνια της εφηβείας μου -ε, και λίγο πιο μετά- την περιέργειά μου για τις αλλοδιαστατικές πύλες την χαρακτήριζες μάλλον άπληστη. Ίσως και να ήταν το πάθος της ανησυχίας, δε ξέρω. Η περιέργεια όμως σκότωσε τη γάτα και μαζί της και την ανιχνευτική μου μανία. Όχι ότι ακόμα δεν ξεσηκώνομαι για μεταφυσικές καταστάσεις, αλλά η επιστήμη βρήκε τη θέση της στο σύμπαν του τριτοδεσμίτικου γαλαξία μου. Οι γάτες εξάλλου είναι εφτάψυχες έτσι δεν είναι;

Το Glastonbury το συναντάς στο county του Somerset 37χλμ. του νότια Bristol και 230χλμ. νοτιοδυτικά του Λονδίνου. Είναι γνωστό κυρίως  για το μουσικό φεστιβάλ του,  το οποίο αριθμεί 43 χρόνια. Γεννήθηκε το Σεπτέμβρη του 1970 (αρχική ονομασία Glastonbury Fayre), μια μέρα μετά το θάνατο του Jimi Hendrix με εισιτήριο τότε £1 και δωρεάν γάλα! Υπεύθυνος της διοργάνωσης ένας αγρότης (γι' αυτό μάλλον και το γάλα) του Somerset, ο οποίος θέλησε να δημιουργήσει ένα φεστιβάλ με μεγαλύτερη λάμψη από αυτό τουBath Blues Festival. Όλα τα τέρατα της μουσικής σκηνής ελάλησαν το Glastonbury: David Bowie, Morrissey, The Cure, Peter Gabriel, Suzanne Vega, Pulp. Τους αγρότες ποτέ μην τους υποτιμάς, σ' ευχαριστούμε Michael Eavis!

Γιατί όμως όταν περπατάς στα δρομάκια η μαριχουάνα είναι μόνιμος συνοδός της όσφρησής σου; Το Glastonbury Tor θεωρείται ίσως  το πιο ιερό και ενεργειακό μέρος της Αγγλίας καθώς και το βασίλειο των αλχημιστών. Μπαίνεις στα μαγαζάκια  και νομίζεις ότι θα πεταχτεί από τη καταπαχτή του ταμείου η Μάτζικα Ντε Σπελ (εγώ πάλι με τόσο μικρές πορτούλες, υφάσματα, τόξα, δόρυ, μαχαίρια, φυλαχτά, δαχτυλίδια, περίμενα να δω τα Hobbit ένα ένα να παρελαύνουν με οδηγό τον Gandalf). To Tor είναι ένας κωνικός λόφος, που στη κορυφή του βρίσκεται ο εκκλησιαστικός πυργίσκος του St.Michael, o οποίος ανακατασκευάστηκε τον 14ο αι. μ.Χ. Ανασκαφές έδειξαν ότι στη διάρκεια της Νεολιθικής εποχής οι μυσταγωγικές τελετές έδιναν και έπαιρναν. Πριν από 2000 χρόνια η θάλασσα περικύκλωνε το λόφο και, όταν τη διαδέχτηκε μια λίμνη με τη χερσόνησο φαρδιά πλατιά γύρω από το λόφο, από οποιαδήποτε γωνία του Tor και αν κοίταζες, έβλεπες ένα νησί. Ένα παλιό Κέλτικο όνομα για το Glastonbury είναι το Ynys-witrin, το Γυάλινο Νησί. Λόγω των ηλεκτρομαγνητικών καναλιών του ή γεωμαγνητικών γραμμών του λόφου (όταν αυτές συναντώνται σε ένα συγκεκριμένο σημείο) – ley lines αγγλιστί-, στο Tor αποδίδονται θεραπευτικές ιδιότητες, πύλη οραμάτων, άλλων διαστάσεων κτλ. Ο Bill μου είπε ότι στο, προ χρόνου, επικείμενο τέλος του κόσμου, ο λόφος κόντεψε να βυθιστεί από χίπηδες, αρωματικούς ''καπνούς'', τύμπανα κτλ. Συχνά μου λέει βλέπει ένα τύπο ντυμένο σα το Χριστό(σε χειμωνιάτικη βερσιόν υποθέτω) να του λέει καλημέρα.

Κάτι περίεργα όνειρα, τα είδα. Δεν ψάχνω όμως εξηγήσεις. Ίσως γιατί μ' αρέσει η διάσταση της ζωής που ζω, με τις ομορφιές της και τις δυσκολίες της. Ε, αν έβλεπα και τον Gandalf πάντως δε θα με χάλαγε καθόλου!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News