Αφού καταβροχθίσαμε τα πασχαλινά αυγουλάκια μας και γιορτάσαμε στις εκκλησιές και στα πάρκα οι ορθόδοξοι της διασποράς, επιστρέφουμε ''χορτάτοι'' στην καθημερινότητα. Εδώ και ένα δίμηνο οι ψίθυροι περί αποχώρησης ή μη της Αγγλίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση πυκνώνουν. Ο Κάμερον δηλώνει, ''the task is to reform the European Union, to put a real choice to the British people''. Οι πολιτικοί αναλυτές ας προβούν σε σχόλια και όλα τα περαιτέρω, έλα μου όμως που το μικρό μου μυαλό αγκομαχά να καταλάβει αυτό το ''real choice''. Αποφάσισα λοιπόν να πάρω σβάρνα τους Βρετανούς φίλους μου για να ακούσω τη δική τους φωνή και να απεγκλωβίσω το μυαλουδάκι μου από εξισώσεις (τριτοδεσμίτισσα, βλέπετε).

Ο James είναι 64 χρονών, μεγάλωσε παλεύοντας με τα πλοκάμια του συντηρητισμού (έκρυβε την πρώτη του σχέση για 2 χρόνια γιατί η κοπέλα του ήταν μαύρη). Η κουβέντα ξεκινά με τη Θάτσερ να μας κοιτά από ψηλά (ή από χαμηλά, όπως το πάρει κανείς). Γελάει σαρκαστικά, το βλέμμα του μεταμορφώνεται σε κάτι ηφαιστειογενές και το μειδίαμα στα χείλη του θυμίζει το χαμόγελο της Τζοκόντας. ''Oh, come on Xenia, 20 years ago they told her to shut up so she can have a great funeral when she dies!''. Τα εκατομμύρια ουκ ολίγα. Νομίζω κεκέδισα πριν συνεχίσω τη συζήτηση. Μου μίλησε για την άγνοια με την οποία ποτίζουν τον λαό τόσα χρόνια, προτείνοντας ''σημαιοστολισμούς'' και φιγουράροντας στις φυλλάδες όλα τα κεφάλια των βασιλικών και επώνυμων ''ευεργετών'' της χώρας. Η αλήθεια είναι ότι την επομένη του θανάτου της Θάτσερ, είδα τόσες φορές σε διαδίκτυο και εφημερίδες το πρόσωπό της, που στον ύπνο μου, λέει, μας πετούσαν χαρτονομίσματα από ψηλά, τα οποία, αντί για το κεφάλι της Ελισάβετ, είχαν τυπωμένο το δικό της! Ε, έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι μου, είπα.

''Το χρήμα όμως κινείται, υπάρχουν ευκαιρίες για δουλειά, σύστημα κτλ'', είπα. Συμφώνησε, αλλά πάλι με σαρκασμό. ''Είναι διχασμένος ο Βρετανός'', λέει. ''Φτηνά  πακέτα διακοπών, φτηνό αλκοόλ, φτηνό σολάριουμ, υπερκατανάλωση και μετά θέλουν να αποφασίσω για την τύχη της χώρας μου. Απομονωμένους μας θέλουν από την Ευρώπη και σκλάβους της Αμερικής. Κουράστηκα, Ξένια, τόσα χρόνια με πολιτικές αλλαγές, το μόνο που ξέρω είναι ότι μόνο όταν σχεδιάζω (σημ: ο James είναι κομίστας σε γνωστή βρετανική εφημερίδα) μπορώ άφοβα να εκφράζομαι πολιτικά. Έχεις αναρωτηθεί γιατί δεν κάνουμε πορείες; Θα μείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί μας συμφέρει. Το ζήτημα είναι να ξέρουμε την αλήθεια''.

Άφοβα. Φόβος. Άγνοια. Διχασμός. Απομόνωση. Υπερκατανάλωση. Αλήθεια. Κάτι μου θυμίζει. Και εσάς υποθέτω.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News