«Στον γιο μου αρέσουν πολύ τα έντομα. Περνάει ώρες στον κήπο ψάχνοντας και συλλέγοντας μικρά ζωύφια για να παίξει. Επίσης όταν είμαι σπίτι συχνά μου τα φέρνει για να τα δω. Κάπως έτσι, πριν από δύο χρόνια, αποφάσισα να δοκιμάσω να φωτογραφίσω ορισμένα από αυτά, για να νιώσει περήφανος για τα ευρήματά του και, φυσικά, για να μπορέσει να δει πώς είναι στην πραγματικότητα».

Ο Λέβον Μπις, στον οποίο ανήκει η πιο πάνω δήλωση, είναι φωτογράφος μόδας και εργάζεται στη διαφήμιση.

Του αρέσει η δουλειά του αλλά τα τελευταία χρόνια είχε αρχίσει να θεωρεί τη διαφημιστική φωτογραφία μόδας ψεύτικα χαρούμενη και αναλώσιμη. Ηθελε λοιπόν παράλληλα να δοκιμάσει τις δυνατότητές του και στην καλλιτεχνική φωτογραφία με τη λιγότερο εμπορική έννοια.

«Εψαχνα να βρω ένα θέμα που θα με ανάγκαζε να σκεφτώ, αναζητούσα ένα θέμα-πρόκληση» λέει ο ίδιος «και τελικά αποφάσισα να πειραματιστώ με τα έντομα του γιου μου!». Η αλήθεια είναι πως το θέμα που διάλεξε ο Μπις όχι μόνο τον έβαλε να σκεφτεί αλλά τον ανάγκασε και να ασχοληθεί εξονυχιστικά με κάθε λεπτομέρεια πάνω στη μικροσκοπική επιφάνεια των εντόμων.

Για να καταλάβετε, ο επίμονος φωτογράφος, χωρίζει την εικόνα κάθε εντόμου σε 30 μέρη, τα οποία τα φωτογραφίζει ξεχωριστά από πολύ κοντινή απόσταση. «Οταν δουλεύεις με τόση πολλή μεγέθυνση, το βάθος πεδίου είναι πάρα πολύ ρηχό και η εικόνα βγαίνει τελικά σχεδόν επίπεδη. Ο μόνος τρόπος να δώσεις βάθος στα επί μέρους πεδία είναι να τα φωτογραφίζεις ένα-ένα ξεχωριστά. Παραδείγματος χάριν, για να αποδώσεις τη λεπτομέρεια ενός φτερού, πρέπει να το φωτογραφίσεις περίπου 750 φορές, και κάθε φωτογραφία πρέπει να αποτυπώνει 10 εκατομμυριοστά του μέτρου. Στη συνέχεια αυτές οι 750 εικόνες πρέπει να ενωθούν, κι αυτό γίνεται ηλεκτρονικά» λέει ο Λέβον Μπις.

Δύσκολη δουλειά! Και απαιτεί τεράστια υπομονή. Τελικά η φωτογραφία του κάθε εντόμου από τις συνολικά είκοσι που θα παρουσιαστούν στην έκθεση του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, αποτελείται από 8.000 επιμέρους λήψεις οι οποίες ενώθηκαν για να δημιουργήσουν το επιθυμητό πολυεπίπεδο αποτέλεσμα. Ο δε χρόνος που απαιτείται για τη δημιουργία της κάθε τελικής φωτογραφίας είναι συνολικά τρεις εβδομάδες.

Αλλά πώς μπήκε στην ιστορία το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας; Οταν εξαντλήθηκαν τα έντομα του κήπου του, ο Μπις, αποφάσισε να απευθυνθεί στο Μουσείο της Οξφόρδης, το οποίο διαθέτει στους εκθεσιακούς χώρους του 5 εκατομμύρια έντομα.

Ο καθηγητής Τζέιμς Χόγκαν, ο οποίος διευθύνει το μουσείο, ενθουσιάστηκε με την ιδέα του φωτογράφου και προθυμοποιήθηκε αμέσως να βοηθήσει. «Δεν ήταν μόνο η εμμονή του Λέβον Μπις στη λεπτομέρεια, αυτό που με τράβηξε. Οι εικόνες που μου έδειξε ήταν τέχνη. Καθαρή τέχνη. Οι φωτογραφίες των επιστημόνων δεν είναι ποτέ έτσι…», δηλώνει ο καθηγητής.

Πάντως ο τίτλος της έκθεσης, «Μικρογλυπτική», παρότι ακούγεται καλλιτεχνικός, στην πραγματικότητα είναι επιστημονικός. Με τον όρο «microsculpture» οι εντομολόγοι αναφέρονται στην «υφή». Η έκθεση περιλαμβάνει 20 πορτρέτα εντόμων, σε τυπώματα τριών μέτρων πλάτους ή ύψους, το καθένα και θα εγκαινιαστεί στις 27 Μαΐου στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Θα διαρκέσει ως τις 30 Οκτωβρίου.

«Χαίρομαι πολύ γι αυτή την έκθεση», λέει σήμερα ο Λέβον Μπις. «Εκανα αυτό που είχα ανάγκη καλλιτεχνικά αλλά ανυπομονώ και να πάω στα εγκαίνια μαζί με τον γιό μου. Θα είναι πολύ γλυκιά στιγμή».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News