Η αστυνομία διεισδύει στις ακροδεξιές οργανώσεις ή η ακροδεξιά διεισδύει στην αστυνομία; Το ερώτημα αυτό ανέκυψε στη Γερμανία (Le Monde), κατά την παρουσίαση του πορίσματος που συνέταξε μια κοινοβουλευτική επιτροπή, η οποία ερεύνησε επί 18 μήνες τις συνθήκες συγκάλυψης ή μη-αποκάλυψης των εγκλημάτων της νεοναζιστικής οργάνωσης NSU.

Δέκα φόνοι (εννιά Τούρκων κι ενός Έλληνα) στη διάρκεια μιας επταετίας, από τρεις ναζιστές νεολαίους οι δύο από τους οποίους αυτοκτόνησαν, είναι ο καμβάς της ιστορίας. Στη διερεύνηση των φόνων όμως, η αστυνομία φαίνεται πως επικέντρωσε τις υποψίες της σε πιθανές αντιπαλότητες εντός της οικογένειας ή ακόμη εντός της τουρκικής και ελληνικής κοινότητας. Οι πρώτοι ύποπτοι ήταν οι οικογένειες των θυμάτων και στη συνέχεια το ευρύτερο περιβάλλον τους – με αυτή την προσέγγιση η αστυνομία παρενέβαινε με σκληρό τρόπο στον πόνο των ανθρώπων δημιουργώντας πρόσθετες εντάσεις στην κοινότητα.

«Η κοινοβουλευτική επιτροπή διαπίστωσε πως σε κάθε βήμα υπήρχαν λάθη και παραλείψεις, ενίοτε ένας λανθάνοντας ρατσισμός» σημειώνεται στο σχετικό δημοσίευμα της Süddeutsche Zeitung. Στο πόρισμα της επιτροπής κατά την εφημερίδα εντοπίζεται «στο ομοσπονδιακό επίπεδο, η έλλειψη μιας αρχής που να ενεργεί με προνοητικότητα», ενώ σημειώνεται ότι οι μυστικές υπηρεσίες «καταστρέφοντας τους φακέλους με τα στοιχεία της υπόθεσης, οι οποίοι εν συνεχεία αποκαταστάθηκαν εν μέρει, έστρεψαν επάνω τους τις υποψίες», χωρίς ωστόσο να επιβεβαιωθεί ότι υπήρξε πρόθεση συγκάλυψης.

Πρόκειται για μια «μαζική αποτυχία των αρμόδιων αρχών» αναφέρεται στο πόρισμα της επιτροπής, ενώ ο πρόεδρός της (σοσιαλδημοκράτης) Σεμπάστιαν Ένταθι υποστήριξε ότι «η αστυνομία και οι μυστικές υπηρεσίες υποτίμησαν σε μεγάλο βαθμό την επικινδυνότητα της βίας της ακροδεξιάς στη Γερμανία». Καυτηριάζοντας εξάλλου το γεγονός, ότι ο τρόπος εξέλιξης των αστυνομικών ερευνών ήταν σε συνάρτηση με το γεγονός ότι τα θύματα ανήκαν σε μια εθνική μειονότητα, ο κ. Ένταθι υπογράμμισε ότι «κάθε πρόσωπο που ζει στη Γερμανία θα πρέπει να έχει τη βεβαιότητα ότι, αν του συμβεί κάτι, η έρευνα που θα ακολουθήσει θα είναι σφαιρική, διαφανής, χωρίς προκαταλήψεις και χωρίς να αναφέρεται στην εθνική του καταγωγή».

Το πολυσέλιδο πόρισμα της έκθεσης όμως, δεν έπεισε ορισμένους. Αντιδρώντας στο περιεχόμενο της έκθεσης, 17 δικηγόροι κοινωνικών φορέων υποστήριξαν ότι οι βουλευτές υποτίμησαν τις συνέπειες που μπορεί να έχει ο «ρατσισμός των θεσμών» που «μαστίζει» τις υπηρεσίες ασφαλείας της Γερμανίας. Η τουρκική κοινότητα της Γερμανίας επίσης σε μια έκθεσή της 80 σελίδων κάλεσε τους Γερμανούς να αναπτύξουν «μια νέα ευαισθησία για την κρυμμένη μορφή της καθημερινής προκατάληψης» (Spiegel).

Ωστόσο, η έκθεση (που υιοθετήθηκε ομόφωνα από όλα τα μέλη της διακομματικής επιτροπής) περιλαμβάνει επίσης προτάσεις για 47 μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν άμεσα – όπως η θεσμική αναδιάταξη των υπηρεσιών ασφαλείας κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται μια μεγαλύτερη «εθνική ποικιλία» στους κόλπους της αστυνομίας, ή η διερεύνηση ενδεχόμενης εμπλοκής της ακροδεξιάς σε περιπτώσεις φόνων μεταναστών. Το περιεχόμενο της έκθεσης παρουσιάζεται σήμερα σε έκτακτη Ολομέλεια του Κοινοβουλίου, όπου τιμής ένεκεν θα παραστεί και ο Πρόεδρος της χώρας Γιοαχίμ Γκάουκ.

Για τις ανάγκες του επιλόγου αναζήτησα στο ίντερνετ περιπτώσεις δολοφονικών επιθέσεων σε μετανάστες στη χώρα μας. Διάβασα λοιπόν για «μαχαιρώματα» μεταναστών (την τελική κατάληξη των οποίων δεν μάθαμε) στα Πετράλωνα, στον σταθμό Αττικής, στην πλατεία Αγ. Παντελεήμονα, μέσα σε συρμό του ΗΣΑΠ στην Ομόνοια, στη Μανωλάδα κ.λπ. κ.λπ. Οι έρευνες υπήρξαν άκαρπες και μολονότι φαίνεται πως τα κρούσματα αυξάνονται, η ελληνική Βουλή «ουδέν οίδε». Ακούει κανείς;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News