Φαντάζει μακριά η Αυστραλία. Παλιά οι μεγάλοι θαλασσοπόροι ‘θελαν κανένα χρόνο ταξίδι μέσα σε θάλασσες επικίνδυνες και φουσκωμένες.  Τώρα μια αεροπορική εταιρεία σε προσγειώνει ήρεμα και απλά στο αεροδρόμιο του Σύδνεϋ, της Μελβούρνης ή και σε κάποια άλλη πόλη μέσα σε 20 ώρες.

Είμαι μεγάλος για να σκεφτώ τη μετανάστευση, όμως ήθελα να τον γνωρίσω αυτό το νέο κόσμο, αυτό το κράτος ήπειρος. Να σκεφτείτε μόνο η επαρχία της Βικτώρια είναι σαν ολόκληρη την Ελλάδα. 

Με ρωτάτε τι με εντυπωσίασε; Κατ’ αρχήν η απλότητα. Ένας στους 200 άντρες φοράει γραβάτα.  Μαρκετίστες, σύμβουλοι χρηματιστηρίου, διευθύντριες περιοδικών, γιατροί, δικηγόροι, φούστα μπλούζα τζιν και αν η θέση είναι λίγο πιο κάτω και μια περιποιημένη σαγιονάρα.  Τη γούσταρα πολύ αυτή την απλότητα στο ντύσιμο. Γούσταρα που δεν τους ένοιαζε το ακριβό αξεσουάρ και ας είναι γεμάτο με τέτοια μαγαζιά το Σύδνεϋ.  Κάποιοι κάπου αλλού τα φοράνε.  Και ξέρετε τι άλλο γούσταρα, ότι στο μεσημεριανό διάλειμμα για φαγητό που το κάνουν υποχρεωτικά γιατί είναι πολιτισμένοι άνθρωποι αντί να την πέσουν στα χάμπουργκερ πάνε και ρίχνουν μια βουτιά στη διπλανή πλαζ. Έτσι κι αλλιώς δίπλα τους είναι. Είναι το μεγάλο προνόμιο του Σύδνεϋ. Ένα απέραντο λιμάνι με άπειρες δυνατότητες θαλάσσιας απόλαυσης.

Είναι ακριβή η Αυστραλία; Και ναι και όχι. Η γη είναι υπερτιμημένη.  Το πιάσανε αυτό οι Έλληνες δεύτερης γενιάς και οι περισσότεροι ασχολούνται με το Real Estate.  Βγάζουν λεφτά.  Από την άλλη υπάρχει μια παραξενιά στις τιμές των προϊόντων.  Μισό λίτρο νεράκι στο σούπερ μάρκετ κάνει 2 δολάρια και από την άλλη οι γαρίδες έχουν 6 δολάρια το κιλό εκτός και αν πάρεις μεγάλες που πληρώνεις τη διαφορά. Τα εξωτικά λίτσις τα οποία κατασπάραξα δεόντως μόνο 3 δολάρια το κιλό και το καλύτερο κρέας στον κόσμο το Wayu κάνει μόνο 14 δολάρια το κιλό, για να έχετε μέτρο σύγκρισης εδώ κάνει 120 ευρώ το κιλό.  Και υπολογίστε ότι το Αυστραλέζικο δολάριο είναι σαν το Αμερικάνικο τώρα.

Τα ενοίκια πληρώνονται με την εβδομάδα.  Πρέπει κανείς να ψάξει για να βρει καλή τιμή.  Αν γουστάρετε όμως επιπλωμένο διαμέρισμα με θέα τον Ειρηνικό θα τα σκάσετε χοντρά.  Συνυπάρχουν ουρανοξύστες και μονοκατοικίες το ένα δίπλα στο άλλο.  Οι κατασκευές των σπιτιών είναι ελαφρές μια και δεν υπάρχει σεισμός.  Είναι κράτος που λειτουργεί και αντιδρά γρήγορα και σωστά με αποτέλεσμα στην περιοχή του Brisbane που έγιναν οι πλημμύρες η αποκατάσταση είναι πλήρης μέσα σε λιγότερο από 2 μήνες και δεν μπορείς να καταλάβεις τι έγινε εκεί.  Το κόστος της θετικής αυτής επέμβασης θα το πληρώσουν όλοι οι Αυστραλοί εξτρά μέσα από τον λογαριασμό τους ηλεκτρικού και του νερού εκτός από τους συνταξιούχους.

Αυστραλέζικα κρασιά. Από τα καλύτερα και πάμφθηνα. Το μικροκλίμα ευνοεί την ανάπτυξη του αρωματικού χαρακτήρα, οι τιμές είναι χαμηλές, οι εξαγωγές τεράστιες.  Παρά ταύτα αργά ή γρήγορα θα έχουν πρόβλημα και αυτοί. Γέμισε ο πλανήτης από κρασιά.

Τι τρώμε; Το βασίλειο του fast food. 40 διαφορετικές αλυσίδες βρίσκονται παντού, από τις γνωστές και μη εξαιρετέες McDonald, Kentucky μέχρι υγιεινούς χυμούς φρούτων, τούρκικα κεμπάπ, κινέζικα και ότι περάσει από το νου σας.  Ο γκουρμεδισμός στην Αυστραλία είναι σχεδόν ανύπαρκτος.  Και βέβαια υπάρχουν πανάκριβα εστιατόρια πολύ υψηλού επιπέδου, αλλά απευθύνονται σε μια πολύ μικρή τάξη ανθρώπων που ξέρει και κατέχει. Για να φας αξιοπρεπώς σε ένα πολύ καλό εστιατόριο χρειάζεσαι από 90 – 300 δολάρια..

Αρχαιολογία. Δεν έχουν να δείξουν σχεδόν τίποτα, εκτός ίσως από τον κόκκινο βράχο του Uluru που και αυτόν τον βρήκανε έτοιμο σαν ένα φετίχ των Αβοριγίνων ιθαγενών, που και αυτοί οι κακομοίρηδες εξαφανίζονται μέρα με την ημέρα μην μπορώντας να προσαρμοστούν εύκολα στον δυτικό τρόπο ζωής.

Ελληνικές κοινότητες. Δύναμις, έχουν σχολεία, εκκλησίες, νηπιαγωγεία ακόμα και γηροκομείο.  Αίθουσες για μουσικές συναυλίες όπου έλληνες καλλιτέχνες κάνουν τις αρπαχτές τους. Οι Ελληνοαυστραλοί λατρεύουν την Ελλάδα περισσότερο απ’ότι την λατρεύουμε εμείς.  Είναι πάμπλουτοι, αν όχι όλοι οι περισσότεροι και απροσάρμοστοι στο σύγχρονο Αυστραλιανό τρόπο ζωής.  Αντίθετα προς τα παιδιά τους που έχουν τέλεια προσαρμοστικότητα.

Αν ήμουν νέος θα την έπαιρνα την απόφαση.  Μου είπαν ότι η Αυστραλιανή κυβέρνηση τούτο τον καιρό ζητάει περίπου 250 χιλιάδες νέους μετανάστες κάτω από 45 χρονών που να ασχολούνται σε 45 διαφορετικές ειδικότητες. Την όλη υπόθεση διαχειρίζεται ιδιωτική εταιρεία και εύκολα κανείς μπορεί να βρει πληροφορίες στο internet. Όλοι οι Αυστραλοί εφαρμόζουν το νόμο σχολαστικά από νοοτροπία και χωρίς να έχουν το άγχος της τιμωρίας.  Οι μισθοί είναι 3 με 4 φορές πιο μεγάλοι από την Ελλάδα ανάλογα την ειδικότητα και αν ήμουν νέος θα την έπιανα την ευκαιρία. Για μένα όμως είναι αργά πια, έχω ριζώσει εδώ, εκτός και αν…
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News