Σε έναν κόσμο βραχυπρόθεσμης και αποδιαρθρωμένης εργασίας, όπως είναι αυτός της λεγόμενης gig economy που έχει υπόβαθρο το Ιντερνετ, τα εργασιακά δικαιώματα έχουν πάει περίπατο, και στον εργασιακό χώρο έμειναν μόνο τα… μηχανάκια: η περίπτωση των διανομέων και όσων κάνουν δουλειές του ποδαριού χρησιμοποιώντας δίτροχα είναι η πλέον κατάλληλη για να αναδειχθεί το θέμα της ανασφάλιστης, μοντέρνας εργασίας.

Αυτοί οι ενήλικοι που εργάζονται σαν «παιδιά για θελήματα» μπορεί να πέσουν θύματα σοβαρού ατυχήματος ανά πάσα στιγμή και ενώ είναι ασφαλιστικά ξεκρέμαστοι. Αλλά δεν είναι αυτή η μοναδική επικινδυνότητα των νέων σχέσεων εργασίας που αντικατέστησαν τις παλιές θέσεις μόνιμης και σταθερής δουλειάς.

Στους Νew York Times δημοσιεύτηκε ένα άρθρο που αναλύει ακόμη μία σκοτεινή πλευρά της gig economy. Η Αλεξάντρια Τζέι Ραβανέλ, από το Πανεπιστήμιο Βόρειας Καρολίνας, έγραψε για το οξυμένο φαινόμενο της σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης σε συνθήκες gig, βασισμένη σε έκθεση της Uber η οποία καταγράφει επιθέσεις και περιστατικά τέτοιου είδους, που όλα τους συνέβησαν κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας της. Μιλάμε για 6.000 επεισόδια τα έτη 2017 και 2018 στις ΗΠΑ, τα οποία κυμαίνονται από απλές επαφές και αγγίγματα και φθάνουν μέχρι τον βιασμό.

Τα περισσότερα από τα αναφερθέντα θύματα βιασμού ήταν επιβάτες, όμως και οι οδηγοί της Uber έπεσαν θύματα άλλων μορφών σεξουαλικών επιθέσεων σε περίπου ίσους αριθμούς. Ετσι η Uber αναγνώρισε τους κινδύνους που διατρέχουν οι οδηγοί της.

Ο χώρος εργασίας είναι «ρευστός»

«Οι επιθέσεις σε οδηγούς υπογραμμίζουν τι μπορεί να συμβεί όταν ένας χώρος εργασίας είναι πολύ ρευστός και η εργασία συμβαίνει σε όχημα ιδιωτικής χρήσης, όπου ο εργαζόμενος και ο πελάτης δεν γνωρίζουν τα πλήρη ονόματα ο ένας του άλλου» γράφει η ερευνήτρια, η οποία επιπλέον αμφισβητεί και την έκθεση της Uber ως προς τις πραγματικές συνθήκες: τι δηλαδή αντιμετωπίζουν οι οδηγοί της κατά τη διάρκεια της εργασίας τους. Η σεξουαλική επιθετικότητα, φρονεί η Ραβανέλ, υποτιμάται στην Uber αλλά και στην υπόλοιπη οικονομία gig.

Στις συνεντεύξεις που πήρε από εργαζομένους σε καθεστώς gig, η αρθρογράφος εντυπωσιάστηκε από τον τρόπο περιγραφής των σεξουαλικών επεισοδίων: οι ερωτηθέντες τα περιέγραψαν σαν «περίεργες» ή «άβολες» καταστάσεις. Ετσι η ίδια συμπεραίνει: «Εάν οι εργαζόμενοι πιστεύουν ότι αυτή η συμπεριφορά δεν είναι εγκληματική αλλά απλώς παράξενη, τότε η κακομεταχείριση των εργαζομένων στην οικονομία του gig είναι ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα από όσο αποκαλύπτουν τα στατιστικά στοιχεία».

Η λύση που προτείνει η Ραβανέλ συνοψίζεται ως εξής: οι εταιρείες gig πρέπει να θεωρούνται υπεύθυνες για όσα αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, συνεπώς πλατφόρμες όπως η Uber πρέπει να διδάξουν στους εργαζομένους τους τους κινδύνους σεξουαλικής παρενόχλησης ή και κακοποίησης στις δουλειές τους.

Oι εργαζόμενοι πρέπει να μπορούν να αναφέρουν προβλήματα και να λαμβάνουν άμεση υποστήριξη όταν βρίσκονται σε δυσάρεστες καταστάσεις. Και, αντιστοίχως, οι επιβάτες πρέπει να λογοδοτούν και να απομακρύνονται από την πλατφόρμα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News