-
The Guardian
Millennials/ Κι όμως είναι τα καλύτερα παιδιά
Οι Millennials, τα παιδιά μας, θα τα καταφέρουν; Αυτό αναρωτιούνται εκατομμύρια γονείς της γενιάς Υ (όσοι γεννήθηκαν από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1990 ή αρχές της δεκαετίας του 2000) και της γενιάς Ζ (οι γεννημένοι μετά το 2000). Επιχειρώντας να απαντήσει στο ερώτημα, ο Guardian ξεκινά με μία διαπίστωση: «Είναι κάθε άλλο παρά τεμπέληδες ή γλεντζέδες που περνούν το χρόνο τους είτε κουβεντιάζοντας στα κοινωνικά δίκτυα είτε σε καφέ, όπως πολλά μέσα ενημέρωσης τους περιγράφουν. Οι Millennials είναι πολύ δραστήριοι στην προσπάθειά τους να χτίσουν το μέλλον τους».
Μόνο που το μέλλον ενός νέου 18-35 ετών σήμερα είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που θα φιλοδοξούσαν οι γενιές που προηγήθηκαν. Η αγορά ενός σπιτιού σήμερα είναι ένα όνειρο σχεδόν ανέφικτο, αλλά και η αγορά ενός αυτοκινήτου -ακόμη και μεταχειρισμένου- είναι δύσκολη. Το μέλλον είναι ομιχλώδες και δημιουργεί αβεβαιότητα. Έτσι, οι νέοι από τις γενιές Y και Z επιλέγουν να ταξιδεύουν: το 23% προτιμούν να ταξιδεύουν στο εξωτερικό, αναφέρει το Huffington Post.
Ωστόσο, δεν παραμελούν την ενεργό συμμετοχή στην πολιτική (τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει πορείες σε πολλούς δρόμους, εναντίον του Brexit ή του Τραμπ και το ποσοστό των νέων ψηφοφόρων το 2017 ήταν το υψηλότερο τα τελευταία 25 χρόνια) και τον εθελοντισμό (μεταξύ του 2010 και του 2015 οι εθελοντές των ΗΠΑ αυξήθηκαν κατά 1 εκατομμύριο). Κι έπειτα, επιθυμούν να αφήνουν ένα θετικό αποτύπωμα στην κοινωνία και το περιβάλλον, είναι πιο ανοιχτοί στη διαφορετικότητα και στη κοινότητα ΛΟΑΤ καθώς και «συγκρατημένα αισιόδοξοι» για το μέλλον του πλανήτη.
Εν ολίγοις, είναι μυαλωμένα παιδιά. Κι αυτό δεν πρέπει να το αμφισβητεί κανείς – στους Μillenials πρέπει να αποθέσουμε πίστη και ελπίδες. Πώς το ‘γραψε πέρυσι το Forbes με αφορμή μια μεγάλη έρευνα; «Έτσι, οι Millennials θα σώσουν τον κόσμο».
Φωτό: Και γιατί να το κρύψουν άλλωστε. Πηγή: Shutterstock
-
Le Monde
Αποκαλύψεις/ Τι δουλειά έχει το «Μπολερό» του Ραβέλ με τις οφσόρ;
Τι σχέση μπορεί να έχει ο Μορίς Ραβέλ, ο συνθέτης του «Μπολερό» που έζησε από τον Μάρτιο του 1875 έως τον Δεκέμβριο του 1937 χωρίς να αφήσει άμεσους κληρονόμους, με τις οφσόρ; Το αποκαλύπτουν κι αυτό τα Paradise Papers. Τα πνευματικά του δικαιώματα, εξηγεί η Monde, πέρασαν μετά τον θάνατό του στον αδελφό του, Εντουάρ, και, όταν πέθανε κι αυτός, στην οικονόμο του σπιτιού του για να καταλήξουν στην Εβελίν Πεν ντε Καστέλ που πριν από δέκα χρόνια είχε πει ότι δεν γνώριζε τίποτα.
Από τα Paradise Papers όμως αποκαλύπτεται ότι η γυναίκα αυτή είναι ακόμη η ιδιοκτήτρια μιας εταιρίας με έδρα το Αμστερνταμ, της Caconda Music Promotion Limited, η οποία λαμβάνει το 90% των δικαιωμάτων από το Μπολερό. Η ίδια μαζί με τον σύζυγό της, τον πιανίστα Μισελ Σονί, ίδρυσαν μια εταιρία στη Μάλτα – ήταν τον ίδιο χρόνο που η Εβελίν δεν γνώριζε τίποτε για τα δικαιώματα του Ραβέλ. Κι όλα αυτά για μια σύνθεση που έως το 1994 ήταν η πρώτη στον κόσμο από άποψη πνευματικών δικαιωμάτων.
Να που τα Paradise Papers βρήκαν και τη μουσική τους επένδυση.
Φωτό: Η παρτιτούρα της υπέροχης σύνθεσης. Πηγή: Le Monde
-
The Economist (έκδοση με συνδρομή)
Ιστορίες/ Εύα, η αμαρτωλή πόλη των Ιρανών
Είναι μια σκηνή που μπορεί να δει κανείς σε όλα τα κλαμπ του πλανήτη: κόσμο να διασκεδάζει χορεύοντας και πίνοντας αλκοόλ. Τότε τι διαφορετικό έχει αυτό το υπόγειο κλαμπ στο Βαν, μια πόλη στις εσχατιές της τουρκικής Ανατολίας; Ολοι τους εκεί μέσα, από τον dj, τον μπάρμαν και τους σερβιτόρους έως τους πελάτες, είναι από το Ιράν. Αυτή, γράφει o Economist, είναι η αμαρτωλή τους πόλη. Η πόλη που βρίσκεται μόλις μία ώρα από το Ιράν με το αυτοκίνητο και οι Ιρανοί μπορούν να πιουν χωρίς τον φόβο των Φρουρών της Επανάστασης και οι Ιρανές να αφήσουν επιτέλους ελεύθερα τα μαλλιά τους.
Το Βαν που την λένε Εύα στα ελληνικά, δεν μπορούσε να φανταστεί καλύτερη τύχη: ο τοπικός τουρισμός διαγράφει ακριβώς την αντίθετη πορεία από εκείνον μιας χώρας που, χτυπημένη από την τρομοκρατία, ένα αποτυχημένο πραξικόπημα και τις αυταρχικές μεθόδους του προέδρου Ερντογάν, είδε τις ξένες αφίξεις να μειώνονται από 36 εκατομμύρια το 2015 σε 25 εκατομμύρια πέρυσι. Το Βαν όμως υποδέχθηκε 388.000 επισκέπτες από το Ιράν μόνο τους πρώτους εννέα μήνες του 2017 όταν ολόκληρο το 2016 είχε φιλοξενήσει 264.000.
«Μια καθημερινή του Σεπτεμβρίου, ο απεσταλμένος μας αναζήτησε χωρίς επιτυχία δωμάτιο σε δεκατέσσερα διαφορετικά ξενοδοχεία πριν βρει ένα δωμάτιο σε ένα youth hostel – κι αυτό μόνο επειδή η κράτηση είχε ακυρωθεί» γράφει το βρετανικό περιοδικό. Οι ιρανοί τουρίστες μάλιστα ήταν τόσο πολλοί τους καλοκαιρινούς μήνες ώστε οι τοπικές αρχές αναγκάστηκαν να επιστρατεύσουν φοιτητικές εστίες και ιδιωτικές κατοικίες για να τους βολέψουν όλους. Ή τέλος πάντων όσους θέλουν να διασκεδάζουν χωρίς να έχουν πάνω από το κεφάλι τους, ειδικά εάν δεν καλύπτεται με μαντίλα, τους μουλάδες της πατρίδας τους.
Και δεν είναι και λίγοι: 2 εκατομμύρια Ιρανοί και Ιρανές προγραμματίζουν να επισκεφθούν το ερχόμενο έτος την Τουρκία. Ισως για να προλάβουν να απολαύσουν την Εύα και άλλες αμαρτωλές πόλεις πριν τους τις στερήσει ο υπερσυντηρητικός μουσουλμάνος Ταγίπ Ερντογάν.
Φωτό: Ε και να τις έβλεπε ο Αγιατολάχ. Πηγή: hurriyetdailynews.com
-
The Times
Ρεπορτάζ/ «Ετσι γλύτωσα από τη μαύρη χήρα»
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να νιώσει κανείς τυχερός. Ο κύριος Σάτο ένιωσε ότι η τύχη του χαμογέλασε επειδή γλύτωσε από τα νύχια της «μαύρης χήρας», μιας Γιαπωνέζας που θεωρείται υπεύθυνη για τον θάνατο τριών συντρόφων της και θεωρείται ύποπτη για εκείνον άλλων έξι.
Ο κύριος Σάτο, χήρος εδώ και 15 χρόνια ο ίδιος, έψαχνε μια σύντροφο όταν έπεσε πάνω στην Τσισάκο Κακέχι. Εκείνη ήταν 62 τότε, εκείνος 77. Την βρήκε ευπαρουσίαστη, έξυπνη, πρόθυμη να του υποδείξει μερικές ασκήσεις για τον πονεμένο του γόνατο, αλλά και αρκετά ικανή για να του προσφέρει χρήσιμες συμβουλές για τη διαχείριση των μετοχών του και του επενδυτικού του χαρτοφυλακίου.
Όλα αυτά συνέβησαν πριν από οκτώ χρόνια, γράφουν οι Times. Και αν η ιστορία δεν προχώρησε, είναι επειδή ο γιος του κύριου Σάτο αισθανόταν πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Και είχε δίκιο. Γιατί τρία χρόνια αργότερα, ο κύριος Σάτο θα έβλεπε ξαφνικά την Τσισάκο Κακέχι να συλλαμβάνεται ως «μαύρη χήρα».
Η «μαύρη χήρα» καταδικάστηκε πριν από μερικές ημέρες σε θάνατο για τη δολοφονία τριών συντρόφων της με κυάνιο. Αλλοι έξι άφησαν την τελευταία τους πνοή κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες, αλλά δεν βρέθηκαν στοιχεία που να την συνδέουν με τον θάνατό τους.
Σε κάθε περίπτωση, η ίδια έγινε πλουσιότερη κατά ένα δισεκατομμύριο γεν (7,5 εκατομμύρια ευρώ). Το βέβαιο είναι ότι δεν θα τα πάρει μαζί της.
Φωτό: Και δεν της φαίνεται ε; Πηγή:YouTube
O Guardian για την παρεξηγημένη γενιά που θα σώσει τον κόσμο / Η Monde για το σάουντρακ των Paradise Papers / O Economist για την sin city μιας καταπιεσμένης κοινωνίας / Και οι Times…