Ενας κόσμος χωρίς τσιγάρα. Δεν είναι μόνο το όραμα των αντικαπνιστικών οργανώσεων αλλά κι ενός κολοσσού της καπνοβιομηχανίας. Η Philip Morris, γράφει η Repubblica, σκοπεύει να συνεργαστεί με όλα τα κράτη για να απαλλάξει τους πολίτες τους από αυτήν την βλαβερή συνήθεια. Ασφαλώς δεν έχει την πρόθεση να κλείσει τα εργοστάσια της και να γυρίσει την πλάτη σε έναν τζίρο που φτάνει τα 80 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο. Και τότε πώς; Με την παραγωγή ενός «αντικαταστάτη» που καπνίζεται το ίδιο αλλά κάνει πολύ λιγότερο κακό στην υγεία. Στην ουσία πρόκειται για μια νέα εκδοχή του ηλεκτρονικού τσιγάρου και με την προσθήκη ενός ηθικού μηνύματος ή μηνύματος μάρκετινγκ (κάτι που για την καπιταλιστική οικονομία είναι στην ουσία το ίδιο):  «Το ξέρουμε ότι κάναμε λάθος, έχουμε μετανιώσει και να πώς θα ξεπλυθούμε από τις αμαρτίες μας».

Τη σχετική ανακοίνωση, ασφαλώς με διαφορετική διατύπωση, έκανε στο BBC ο διευθύνων σύμβουλος της Philip Morris International (καταγόμενος από την Ηλεία) Αντρέ Καλαντζόπουλος: «Ξέρουμε ότι το τσιγάρο βλάπτει και ότι η μόνη ενδεδειγμένη αντίδραση για μια επιχείρηση είναι να βρει και να εμπορευτεί λιγότερο βλαπτικά προϊόντα» δήλωσε. Ενα τέτοιο προϊόν υπάρχει. Λέγεται Iqos και υποτίθεται ότι περιορίζει κατά 90% τις βλαπτικές ουσίες του καπνού. Η Philip Morris λέει ακόμη ότι σε δοκιμές που έγιναν στην Ιαπωνία το 70% των χρηστών εγκατέλειψε το παραδοσιακό τσιγάρο – αντίθετα με τα συμβατικά ηλεκτρονικά τσιγάρα που δεν βοήθησαν προς αυτήν την κατεύθυνση παρά μόνο το 20%. Σε κάθε περίπτωση, η Philip Morris έχει επενδύσει 3 δισεκατομμύρια δολάρια στο νέο της προϊόν, ενώ η μεγάλη αντίπαλός της British American Tobacco, καθώς και μικρότερες καπνοβιομηχανίες, ετοιμάζουν τη δικές τους προτάσεις.

Όλα αυτά φυσικά δεν θα κάνουν καλό στις τσέπες των καπνιστών. Ας κάνουν τουλάχιστον στην υγεία τους.

Φωτό: Και με τις νέες εκδοχές πουλάς στυλ πάντως. Πηγή: media.npr.org 

Η Σίτα ασχολείται το πρωί με το σπίτι και την οικογένεια. Και το βράδυ εκπορνεύεται στην περιφέρεια του Νέου Δελχί. Αλλά δεν είναι η μόνη. Η ιστορία της είναι  η ιστορία χιλιάδων γυναικών που, όταν τελειώνουν τη δουλειά τους, βγάζουν τα ρούχα της συζύγου και της μητέρας. Για να φορέσουν εκείνα μιας δεύτερης δουλειάς, στην οποία τις υποχρεώνει η κάστα στην οποία ανήκουν. Γιατί αν γεννηθείς στην κάστα Πέρνα, είναι σχεδόν αδύνατον να αποφύγεις τη  μοίρα σου. Η πορνεία είναι υποχρεωτική, σχεδόν όσο ο γάμος με έναν άνδρα που οι γυναίκες της κάστας έχουν παντρευτεί νέες – ή ακόμη και παιδιά.

Από το συγκλονιστικό ρεπορτάζ του Al Jazeera μαθαίνουμε ότι γυναίκες συναντούν τους πελάτες τους σε τυχαία μέρη, μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα ή από τα αστυνομικά τμήματα προσφέροντας τις ερωτικές τους υπηρεσίες συνήθως μέσα σε αυτοκίνητα και με τους προστάτες τους να παρακολουθούν από απόσταση ασφαλείας. «Δεν δουλεύουν μόνες αλλά ομαδικά. Μοιράζονται τα έξοδα του ρισό που τις μεταφέρει στον χώρο της “εργασίας” προστατεύοντας συγχρόνως η μία την άλλη». Εκπορνεύονται όχι μόνο οι νέες γυναίκες, αλλά και χήρες που υποχρεώνονται να το κάνουν για λόγους επιβίωσης. Οι σύζυγοί τους είναι πολλές φορές άνεργοι και γίνονται οι προστάτες τους. Την ίδια δουλειά, καμιά φορά, κάνουν και οι πεθεροί τους». Εξωτική Ινδία; Οχι ακριβώς.

Φωτό: Η κάστα Πέρνα είναι από τις πιο στιγματισμένες στην Ινδία Πηγή: Al Jazeera / Showkat Shafi

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεσμεύθηκε χθες ότι θα αναθέσει στα παιδιά του και τους συνεργάτες του τη διαχείριση ης αυτοκρατορίας του. Ο στόχος; Αφενός να αφιερωθεί στα προεδρικά του καθήκοντα και αφετέρου να αποφύγει τις επικρίσεις περί σύγκρουσης συμφερόντων. Οι New York Times όμως επιμένουν: τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο θέλει να τα εμφανίσει ο νεοεκλεγείς πρόεδρος, η κατάσταση μοιάζει περισσότερο με μπερδεμένο κουβάρι – από την περίπτωση της Deutsche Bank (τη μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα και πιθανότατα μεγαλύτερο πιστωτή σήμερα του Τραμπ) έως τον φορολογικό έλεγχο των λογαριασμών του (ο Τραμπ έχει αρνηθεί να δημοσιοποιήσει τη φορολογική του δήλωση).

Κι έπειτα είναι και η περίπτωση του Trump International Hotel στην Ουάσινγκτον, το κτίριο του οποίου ο νεοεκλεγείς πρόεδρος έχει νοικιάσει από το αμερικανικό Δημόσιο. Εάν το Γραφείο Γενικών Υπηρεσιών δεν καταγγείλει το μισθωτήριο με τον Τραμπ, τότε αυτός ο τελευταίος θα βρεθεί στη θέση τόσο του ενοικιαστή όσο και του νοικάρη. Τέλος υπάρχει και η δυνάμει σύγκρουση συμφερόντων με ξένες χώρες. Παράδειγμα; Τα ακίνητα που διαθέτει στην Τουρκία και στη Σαουδική Αραβία, σε χώρες δηλαδή με αυταρχικές κυβερνήσεις με τις οποίες η Ουάσινγκτον διατηρεί ευαίσθητες σχέσεις. Καλά ξεμπερδέματα.

Φωτό: Το Trump International Hotel στην Ουάσινγκτον. Και ενοικιαστής και νοικάρης. Γίνεται; Πηγή: trumphotels.com/washington-dc

Τα εξώφυλλα του Economist είναι εξίσου ενδιαφέροντα με τις αναλύσεις του. Τα δύο τους ασφαλώς συνδέονται.  Και το σημερινό που εικονίζει έναν υπερβολικά μυώδη Τζορτζ Ουάσινγκτον σχεδιάστηκε για να περιγράψει το εσχάτως πολύ ισχυρό αμερικανικό νόμισμα. Το περιοδικό πάντως προειδοποιεί: η ενίσχυση του δολαρίου αποτελεί κίνδυνο τόσο για την αμερικανική όσο και για την παγκόσμια οικονομία.

Τα τελευταία χρόνια, και παρότι το αμερικανικό ΑΕΠ είδε να μειώνεται το μερίδιό του στην παγκόσμια πίτα, η χρήση του δολαρίου διευρύνθηκε με αποτέλεσμα πολλές χώρες να είναι γεμάτες από ομόλογα σε δολάριο. Η αύξηση της αξίας του αμερικανικού νομίσματος όμως κάνει την εξόφληση αυτών των ομολόγων πιο δύσκολη. Μπορεί να φανταστεί κανείς επομένως το πρόβλημα για τις πιο αδύναμες οικονομίες. Μπορεί όμως να φανταστεί και το επιπλέον βάρος που φέρνει το σούπερ-δολάριο στο τεράστιο εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ. Κάτι που σημαίνει ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα έμπαινε ακόμη περισσότερο στον πειρασμό να επιβάλει δασμούς για μειώσει τις εισαγωγές.

Ο Economist, πάλι, βλέπει μόνο σύννεφα στον ορίζοντα.

Φωτό: Αυτός ήταν πρόεδρος, όχι ο σημερινός. Πηγή: Economist / David Parkins