H τελευταία είδηση που τον αφορά είναι η πολύ πρόσφατη επικράτησή του στο εσωκομματικό μέτωπο και για τον σημαντικότερο κομματικό θώκο. Σε ένα κόμμα δεξιό και δη «σκληρό» όπως το Λικούντ, η περιφανής νίκη του Μπενιαμίν Νετανιάχου (με ποσοστό περί το 72%) δεν σημαίνει τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από το ότι το αρχηγικό άστρο του πρωθυπουργού του Ισραήλ δεν σβήνει, παρά τις δικαστικές περιπέτειες, ότι η εμπιστοσύνη της κομματικής βάσης στο πρόσωπό του είναι δεδομένη.

Σίγουρα η αποδοχή του Νετανιάχου δεν απηχεί μόνο την ικανοποίηση των μελών του Λικούντ από τη σθεναρή άσκηση άκαμπτης και δυναμικής πολιτικής γραμμής στο εσωτερικό και απέναντι στους Παλαιστινίους ειδικότερα και σε ζητήματα ασφαλείας. Σχετίζεται με το μέλλον του Ισραήλ, αφού οι εκλογές της 2ας Μαρτίου 2020 δεν είναι μακριά, αλλά και με την εικόνα του ίδιου του εβραϊκού κράτους στο εξωτερικό.

Παρά τα χρονίζοντα προβλήματα με τη διαχείριση του εποικιστικού, με τα Κατεχόμενα και με το Παλαιστινιακό στο σύνολό του, ο Νετανιάχου, κρατώντας το τιμόνι του Λικούντ και τα ηνία της ισραηλινής κυβέρνησης κατάφερε τα τελευταία χρόνια να «ανοίξει» τη χώρα του στον έξω κόσμο δημιουργώντας σχέσεις συνεργασίας με μη παραδοσιακούς φίλους, όπως με τη Ρωσία λόγου χάρη, αλλά και ανανεώνοντας σε νέα και ισχυρότερη βάση τους δεσμούς με χώρες όπως η Ελλάδα και η Κύπρος. Επί ημερών του «απογειώθηκαν» και οι σχέσεις του Ισραήλ με τις ΗΠΑ.

Ο αγωγός East Med

Η επίσημη επίσκεψή του στην Αθήνα, από τις 2 έως τις 4 Ιανουαρίου, «κάνει ποδαρικό» σε μία νέα εποχή διακρατικών σχέσεων με ιδιαίτερη βαρύτητα και αναπόφευκτα διεθνή αντίκτυπο, καθώς θα συνοδευτεί από την υπογραφή της τριμερούς συμφωνίας για τον αγωγό East Med. Πρόκειται για πρωτοφανή αναβάθμιση συνεργασίας, βάσει του κοινού οφέλους. Υπενθυμίζεται ότι με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ είχε συναντηθεί τον περασμένο Ιούλιο ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, ο οποίος είχε αναρτήσει, τότε, το παρακάτω tweet.

Συνάντηση με τον Πρωθυπουργό Β. Νetanyahu στα Ιεροσόλυμα, κατά την επίσκεψή μου στο Ισραήλ. pic.twitter.com/Sv1iK6r4uU

— Nikos Dendias (@NikosDendias) July 28, 2019

Βέβαια, αυτή η εξέλιξη αναθερμαίνει και τις… έχθρες: του Ισραήλ με την Τουρκία, εν προκειμένω – την έξαλλη Τουρκία του Ερντογάν.

Στην Κόκκινη Πλατεία

Η συχνή προσωπική επικοινωνία του Νετανιάχου με τον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν είναι γεγονός διαρκείας, επιβεβαιούμενο συνεχώς, ακόμη και μέσα στην προεκλογική περίοδο του Ισραήλ, όπως έγινε τον περασμένο Απρίλιο, αλλά και προ ημερών, την επομένη των Χριστουγέννων, όταν οι δύο άνδρες συζήτησαν τα της επίσκεψης Πούτιν στο Ισραήλ, η οποία θα γίνει μέσα στον Ιανουάριο. Τις δύο χώρες έφερε πιο κοντά, χωρίς αμφιβολία, το Συριακό, όμως και το θέμα του Ιράν είναι πάντα στο τραπέζι των συζητήσεων. Χαρακτηριστική της στενής προσωπικής σχέσης του ισραηλινού πρωθυπουργού με τον ρώσο πρόεδρο είναι η επίσκεψη του πρώτου στη Μόσχα τον Μάιο του 2018 και η συμμετοχή του στην παρέλαση της Ημέρας της Νίκης (επί του ναζιφασισμού), η οποία είναι μεγάλη γιορτή για τους Ρώσους.

Η «αποκατάσταση» της Ιερουσαλήμ

Στις επιτυχίες του Νετανιάχου αναμφίβολα προσμετράται και η αναγνώριση, από πλευράς ΗΠΑ, της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ – οι παροιμιώδεις αμερικανοϊσραηλινές σχέσεις αγαστής συνεργασίας, αλληλοϋποστήριξης και προστασίας δεν είχαν φθάσει ποτέ μέχρις αυτού του σημείου.

Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου είναι σεφεραδίτης εβραίος, γεννημένος στο Τελ Αβίβ το 1949 αλλά μεγαλωμένος και σπουδαγμένος στις ΗΠΑ. Αρχιτεκτονική και μάνατζμεντ σπούδασε στο ΜΙΤ, ενώ εργάστηκε και ένα διάστημα στις ΗΠΑ. Υπηρέτησε τη στρατιωτική θητεία του στο Ισραήλ. Παντρεύτηκε τρεις φορές και απέκτησε τρία τέκνα. Στη πολιτική καριέρα του ευτύχησε να γίνει τέσσερις φορές πρωθυπουργός.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισε ο Νετανιάχου σε προσωπικό επίπεδο και με το οποίο ακόμη δεν έχει ξεμπερδέψει είναι οι εν εκκρεμότητι κατηγορίες για διαφθορά και δωροδοκία. Η απρόσκοπτη συνέχιση της καριέρας του σχετίζεται αναγκαστικώς με αυτές τις ποινικές υποθέσεις, για τον επιπρόσθετο λόγο ότι τυχόν επανεκλογή του στο πρωθυπουργικό αξίωμα, μετά τις εκλογές του προσεχούς Μαρτίου, του εξασφαλίζει ασυλία. Ο ίδιος αποσείει τις κατηγορίες, υποστηρίζοντας ότι έχει πέσει θύμα σκευωρίας των πολιτικών αντιπάλων του και του Τύπου (της ισραηλινής Αριστεράς).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News