Υπάρχει μία κινεζική έκδοση του βραβείου Νομπέλ Ειρήνης από το 2010, το βραβείο Ειρήνης «Κομφούκιος», και υπάρχει και μια κινεζική επιτροπή, 76 μελών, η οποία επιλέγει ποιον θα τιμήσει με το βραβείο που έχει το όνομα του μεγάλου πασιφιστή φιλοσόφου. Η τιμή φέτος ανήκει στον Ρόμπερτ Μουγκάμπε, τον πρόεδρο της Ζιμπάμπουε, που έχει κατορθώσει να παραμείνει στην εξουσία από το 1980 μέχρι σήμερα και που είναι, χωρίς αμφιβολία, ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα πρόσωπα που παραλαμβάνει ένα βραβείο στο όνομα της ειρήνης.

«Ο Μουγκάμπε διοχετεύει φρέσκια ενέργεια στην παγκόσμια αναζήτηση της αρμονίας», ανακοίνωσε η κινεζική επιτροπή. «Από τότε που ορκίστηκε ως πρόεδρος της Ζιμπάμπουε, τη δεκαετία του 1980, έχει δουλέψει σκληρά για να φέρει την πολιτική και οικονομική τάξη στη χώρα και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των πολιτών της Ζιμπάμπουε». Η λεπτομέρεια βρίσκεται στον τρόπο που έχει κατορθώσει ο Μουγκάμπε να μείνει στην εξουσία από τη δεκαετία του 1980, δηλαδή, τα τελευταία 35 χρόνια.

Ο Μουγκάμπε πολέμησε για την ανεξαρτητοποίηση της χώρας του, τότε Ροδεσίας, τη δεκαετία του 1970, και υπήρξε ηγετικό στέλεχος στον 7χρονο ανταρτοπόλεμο κατά των βρετανών αποίκων που έληξε με την ίδρυση της Ζιμπάμπουε, το 1979. Εύλογα, λοιπόν, με σχετική ευκολία και με τις ευλογίες (και τη στήριξη) των ΗΠΑ και της Βρετανίας, ο Μουγκάμπε εξελέγη πρωθυπουργός  στις πρώτες εκλογές της χώρας, το 1980, για να παραλάβει επτά χρόνια αργότερα το αξίωμα του προέδρου, το οποίο κρατά με νύχια και με δόντια μέχρι σήμερα.

Ο 91χρονος Μουγκάμπε έχει συγκεντρώσει με κάθε τρόπο που μπορεί να σκεφτεί –εξαλείφοντας για παράδειγμα το αξίωμα του πρωθυπουργού- όλες τις εξουσίες στο πρόσωπό του. Φυσικά, τα αποτελέσματα των εκλογών που διεξάγονται κάθε έξι χρόνια πάντοτε είναι «βρώμικα», ενώ οι περισσότεροι πολίτες οδεύουν προς την στην κάλπη τρομοκρατημένοι από τα προειδοποιητικά μηνύματα που αποστέλλουν τα πολύ συχνά κρούσματα βίας που υποκινούνται από την κυβέρνηση, οι μαζικοί διωγμοί κατοίκων, τα βασανιστήρια και οι συλλήψεις ύποπτων αντικυβερνητικών από στρατιωτικούς ή τους λεγόμενους «βετεράνους του πολέμου», οι περισσότεροι από τους οποίους δε ζούσαν καν κατά τη διάρκεια του πολέμου που άφησε πίσω του 27.000 θύματα.

«Για να είμαι ειλικρινής, υπήρξαν ανησυχίες στο εσωτερικό της επιτροπής για την επιλογή του Μουγκάμπε», παραδέχθηκε ένα από τα μέλη της, ο Λιου Ζίκιν. «Έχει μείνει τόσο καιρό στην εξουσία που εύκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί δικτάτορας ή τύραννος», δήλωσε στην βρετανική Guardian. Ίσως λόγω αυτών των ανησυχιών ο Μουγκάμπε κέρδισε μόλις 36 ψήφους από τις 76, ξεχωρίζοντας, τελικά, ανάμεσα στα υποψήφια ονόματα του Μπιλ Γκέιτς, ιδρυτή της Microsoft, ή της Παρκ Γκέουν-χε, προέδρου της Νότιας Κορέας.

Ωστόσο, περισσότερες από τις ανησυχίες ήταν οι αντιδράσεις μετά την ανακοίνωση του νικητή. Οι ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αντιμετώπισαν την απονομή με χλευασμό. Άλλωστε, πολλοί από αυτούς, μάλλον, δεν παίρνουν τοις μετρητοίς ένα θεσμό που έχει τιμήσει με ένα βραβείο για την ειρήνη τον Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Φιντέλ Κάστρο. Οι ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Ζιμπάμπουε και οι πολιτικοί αντίπαλοι του Μογκέμπα αντέδρασαν πολύ σκληρότερα. Ο γενικός γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος για το Λαό, Γκόρντεν Μόγιο, δήλωσε «αηδιασμένος» από την απονομή, χαρακτήρισε τον Μουγκάμπε ως «σαδιστή πολεμοκάπηλο» και περιέγραψε τη διακυβέρνησή του «βαμμένη με αίμα και στελεχωμένη στη βία, τον εμπρησμό και τη σκληρότητα».

Ο πρόεδρος της κινεζικής επιτροπής για την απονομή του βραβείου, Τσιάο Ντάμο, μάλλον, παραβλέπει τα επεισόδια βίας, τη δικτατορική φύση της κυβέρνησης, ή την εμμονή του Μουγκάμπε να απαρνείται τα δικαιώματα -ακόμα και την ύπαρξη- των ομοφυλόφιλων, οι οποίοι στη χώρα του θεωρούνται εγκληματίες και φυλακίζονται. Ο Ντάμο εστιάζει στα «θετικά» του Μουγκάμπε. «Μπορεί η οικονομία της να είναι αδύναμη αλλά (η Ζιμπάμπουε) έχει σταθερότητα, κι αυτό είναι πολύτιμο στην Αφρικανική ήπειρο», εξήγησε. «Ο Μουγκάμπε έχει προσφέρει στους πολίτες του πολύ καλύτερη ποιότητα ζωής από αυτήν της Συρίας, του Ιράκ ή του Αφγανιστάν. Καλύτερη ζωή και από τη Λιβύη».

Υ.Γ. Το βραβείο «Κομφούκιος» θεσμοθετήθηκε ως η κινεζική εναλλακτική στο βραβείο Νομπέλ για την Ειρήνη, το 2010. Ήταν τότε που η νορβηγική επιτροπή εξαγρίωσε την κινεζική κυβέρνηση βραβεύοντας για τη «συνεχή και μη βίαιη πάλη του για τα ανθρώπινα δικαιώματα» τον κινέζο συγγραφέα και ακτιβιστή, Λιου Σιάομπο. Ο αντικαθεστωτικός Σιάομπο βρίσκεται ακόμη στις φυλακές της Κίνας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News