Το λεγόμενο «τρίτο ημίχρονο» –μια που τα όσα ακούστηκαν στο εντευκτήριο της Βουλής ανήκουν στη σφαίρα του ποδοσφαιρικού χουλιγκανισμού– του επεισοδίου που είχε το βράδυ της Κυριακής ο Αδωνις Γεωργιάδης με τον Παύλο Πολάκη, στο περιθώριο της συζήτησης για την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, παίχτηκε το πρωί της Δευτέρας στο στούντιο του ΑΝΤ1.

Πρωταγωνιστής αυτή τη φορά ήταν ένας, ο υπουργός Ανάπτυξης, αν και θα είχε ενδιαφέρον, έτσι για το θέαμα που φέρνει ξανά τον κόσμο στα γήπεδα, ο Γιώργος Παπαδάκης να κατάφερνε να έχει και τον βουλευτή Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ στο πλατό.

Ο κ. Γεωργιάδης, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι σε αντίθεση με όσα μεταδόθηκαν, δεν θα ερχόταν στα χέρια με τον κ. Πολάκη, περιέγραψε το σκηνικό. Είπε ότι καθόταν στο καφενείο της Βουλής με άλλους βουλευτές της ΝΔ, όταν τον πλησίασε από πίσω ο κ. Πολάκης.

«Εγώ ήμουν καθισμένος στο καφενείο, με πλάτη, και μιλάω. Ξαφνικά, μου χτυπάει κάποιος την πλάτη. Γυρίζω να δω ποιος είναι. Και βλέπω τον Πολάκη… Είναι δυνατόν ένας πρώην (αν.) υπουργός Υγείας και βουλευτής και της Αριστεράς, που υποτίθεται είναι το ήθος, η ακεραιότητα και τα λοιπά, να εμφανίζεται σε έναν υπουργό που τον μισεί, για Χ λόγους, τον αντιπαθεί, και να του λέει “θα ’ρθω να μιλήσουμε την Τρίτη, να φοράς τσίγκινο σωβρακάκι”;».

»Με συγχωρείτε, αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; Ο πολιτικός διάλογος στη Βουλή θα γίνεται για το αν φοράμε ή όχι τσίγκινο σωβρακάκι;

»Το λέω δημόσια προς την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ: Εσείς στον ΣΥΡΙΖΑ που είστε υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που λέτε ότι είστε διάδοχοι του Μιχάλη Παπαγιαννάκη, που είστε διάδοχοι του Λεωνίδα Κύρκου, αυτά λέτε, σας εκφράζει ένας άνθρωπος που μπαίνει στο καφενείο και λέει “να φοράς τσίγκινο σωβρακάκι”;».

Σε εκείνο το σημείο, ο παρουσιαστής της εκπομπής γέλασε.

«Μη γελάτε, κύριε Παπαδάκη. Δεν είναι για γέλια να κάνεις τη Βουλή βόθρο επειδή ο κ. Πολάκης είναι αυτού του επιπέδου. Δηλαδή αν εγώ δεν του απαντούσα θεσμικά και κόσμια…», αναρωτήθηκε ο κ. Γεωργιάδης. Υποθέτουμε ότι έτσι όπως πάει, δεν θα αργήσουμε να μάθουμε την απάντηση…

Η τρομακτική ιστορία με το απαράδεκτο, αντιεπιστημονικό και αναχρονιστικό βίντεο της «προγεννητικής αγωγής» που εγκρίθηκε από το υπουργείο Παιδείας για να το βλέπουν μαθητές και μαθήτριες στο πλαίσιο της σεξουαλικής αγωγής –προτού τελικά ακυρωθεί εν μέσω σάλου το Σάββατο– δεν ανέδειξε μόνο την ύπαρξη πυρήνων σκοταδισμού στο μαλακό υπογάστριο της δημόσιας εκπαίδευσης, αλλά ενεργοποίησε και μια μεγάλη επιχείρηση στήριξης της Νίκης Κεραμέως, την οποία η αντιπολίτευση προσπάθησε να βάλει στο κάδρο των ευθυνών.

Ο Αλέξης Πατέλης για παράδειγμα, διευθυντής του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού, έσπευσε με ανάρτησή του στα social media να υπενθυμίσει ότι «η κυρία Κεραμέως ήταν μια από τις τέσσερις βουλευτές της ΝΔ που ψήφισαν υπέρ της αναδοχής από ομόφυλα ζευγάρια» –πράγμα που είναι, βέβαια, θετικό για την υπουργό, αλλά όχι και για την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ που στη συντριπτική τους πλειονότητα καταψήφισαν. Προσέθεσε επίσης ο κ. Πατέλης ότι η κυρία Κεραμέως είναι «η πρώτη υπουργός που εισήγαγε, παρά τις έντονες αντιδράσεις, ως υποχρεωτικό μάθημα τη σεξουαλική αγωγή στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο». Και εξήγησε ότι η υπουργός «κατηγορήθηκε για ένα λάθος σε μία από τις περίπου 1.000 εγκρίσεις που δίνονται από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής ετησίως για δράσεις εκτός του υποχρεωτικού σχολικού προγράμματος για μια αντιεπιστημονική και βαθιά προσβλητική δράση.

»Προφανώς ο έλεγχος πρέπει να είναι ενδελεχής και οι διαδικασίες να αυστηροποιηθούν όπου χρειάζεται. Πολλοί, όμως, από αυτούς που φωνάζουν σήμερα για την αστοχία μιας έγκρισης, δεν έχουν στηρίξει στην πορεία της τη μεγάλη μεταρρύθμιση των εργαστηρίων δεξιοτήτων.

»Η Νίκη που ξέρω εγώ είναι ένας προοδευτικός άνθρωπος που μεθοδικά μετασχηματίζει τη χώρα. Το να κατηγορείται ότι είναι σκοταδιστής είναι απλά γελοίο», υπογράμμισε, χαρακτηριστικά, ο κ. Πατέλης από τα πιο γνωστά μέλη της κοινότητας των ΛΟΑΤΚΙ στη χώρα μας.

Αλλοι παράγοντες της δημόσιας σφαίρας έσπευσαν να υποστηρίξουν ότι το συγκεκριμένο Μη Κερδοσκοπικό Σωματείο που δημιούργησε το επίμαχο βίντεο είχε επιχορηγηθεί και επί ΣΥΡΙΖΑ αλλά και επί ΠΑΣΟΚ –λες και αυτό ήταν το θέμα, αλλά τέλος πάντων, αφού το έκανε παντιέρα και αυτό ο Αλέξης Τσίπρας, ας γνωρίζει τι συνέβαινε και επί των ημερών του.

Επειτα, ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) Γιάννης Αντωνίου δήλωσε στα «Νέα» της Δευτέρας ότι «ήταν ένα διοικητικό λάθος από την αρχή έως το τέλος. Εγκρίθηκε κατά λάθος και φυσικά δεν απηχεί απόψεις κανενός από εμάς. καθώς ήταν μια αθλιότητα στο περιεχόμενό του. Ηταν ένα λάθος για το οποίο δεν ευθύνομαι εγώ, αλλά αναλαμβάνω την ευθύνη». Ο κ. Αντωνίου μάλιστα, περιγράφοντας το επίμαχο υλικό έκανε λόγο για «αθλιότητα» –αλλά αυτή η «αθλιότητα» εγκρίθηκε και εστάλη πίσω στο υπουργείο Παιδείας για τα περαιτέρω.

Στο υπουργείο Παιδείας, πάλι, όπως τα περιέγραψε στην ίδια εφημερίδα ο γενικός γραμματέας Αλέξανδρος Κόπτσης, δεν ξαναβλέπουν τα εγκεκριμένα υλικά που τους στέλνουν από το ΙΕΠ –τα προωθούν στα σχολεία της χώρας αβλεπεί.

«Εμείς δεν εγκρίνουμε κάτι εκ νέου. Αφού το ΙΕΠ μάς στέλνει πρωτόκολλο έγκρισης, το υπουργείο Παιδείας απλά τα κοινοποιεί στα σχολεία. Δεν ελέγχουμε τις αποφάσεις του. Είναι δυνατόν η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας να ελέγχει ενδεχομένως και 200 προγράμματα που στέλνονται στα σχολεία τον μήνα; Εξάλλου, πολλά από αυτά είναι πολύ εξειδικευμένα…», είπε ο κ. Κόπτσης, που πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι έχει πολλή δουλειά ο άνθρωπος και πού να προλάβει να μελετήσει σε τι υλικό θα εκτεθούν τα παιδιά των γυμνασίων της χώρας.

Είναι λοιπόν μάλλον σαφές ότι η κυρία Κεραμέως δεν ενέκρινε προσωπικά το βίντεο. Είναι φάουλ, αν όχι δολοφονία χαρακτήρα, να την κατηγορούν για σκοταδισμό. Ομως στη βάρδια της εγκρίθηκε με την υπογραφή της, έστω και διεκπεραιωτικά, μια αθλιότητα, μια μπούρδα επικίνδυνη για τα παιδιά μας. Και αυτό δεν έγινε τώρα, το επίμαχο υλικό έχει εγκριθεί εδώ και μήνες και έχει περάσει απαρατήρητο από όλους τους αρμόδιους που έχει γύρω της η υπουργός.

Και απ’ όλο αυτό προκύπτει ένα ερώτημα: όπως μας τα είπε κ. Κόπτσης, έτσι όπως γίνεται η δουλειά στο υπουργείο της κυρίας Κεραμέως, αν την επόμενη φορά μια άλλη οργάνωση –που καταφέρνει και αυτή με κάποιο μαγικό τρόπο να διατηρεί πρόσβαση και παρουσία στο ελληνικό εκπαιδευτικό περιβάλλον– επιτύχει να περάσει «κατά λάθος» από το ΙΕΠ μια ρατσιστική, ομοφοβική ή ακόμα και νεοναζιστική προπαγάνδα, αυτή θα εγκριθεί αυτομάτως από την υπουργό και θα φτάσει στις σχολικές αίθουσες;

Η κυρία Κεραμέως δεν είχε προσωπικά την ευθύνη, άλλωστε με δεδομένο ότι πρόκειται για μια πολύ προοδευτική πολιτικό, θα πρέπει το όλο θέμα να την έχει στενοχωρήσει όσο λίγα. Και θα πρέπει να έχει πάρει ήδη τις αποφάσεις για το πώς θα αναδιαρθρωθεί το σύστημα στο ΙΕΠ με το υλικό που εγκρίνεται –είτε σωστά, είτε «κατά λάθος»– για τα σχολεία μας. Ομως εκ της θέσεώς της έχει την πολιτική ευθύνη.

Και μια που οι συγγνώμες είναι της μόδας στην πολιτική συζήτηση τελευταία, μια δική της συγγνώμη δεν είναι κακή αρχή.

Πολλά ειπώθηκαν στη Βουλή, στο τριήμερο της «συζήτησης» –ο Θεός να την κάνει– επί της πρότασης δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης. Μια νέα σταρ αναδείχθηκε όμως, ανάμεσα στους 220 (!) βουλευτές που ενεγράφησαν να μιλήσουν. Πρόκειται για την Ασημίνα Σκόνδρα, βουλευτή Καρδίτσας της Νέας Δημοκρατίας, η οποία ανέβηκε και αυτή στο βήμα της Ολομέλειας την Κυριακή για να υμνήσει την παράταξή της και να καταγγείλει τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μια ατάκα της έκανε αίσθηση.

Η κυρία Σκόνδρα, συνταξιούχος νομαρχιακή υπάλληλος Καρδίτσας, η οποία στο βιογραφικό της στη Βουλή, τονίζει ως πρώτο ότι είναι «παντρεμένη με τον Χρήστο Σκόνδρα, Γεωπόνο Δ/νσης Βιομηχανικών Φυτών και ΟΣΔΕ, Προϊστάμενο του Τμήματος Περιβαλλοντικής Προστασίας και Φυτοπροστασίας» και ως δεύτερο ότι είναι «μητέρα της Μαρίας και Ιωάννας-Ειρήνης, Γιατρός και Οικονομολόγος αντίστοιχα», κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ για αυτά που στην κοσμοαντίληψή της είναι εγκλήματα καθοσιώσεως.

Φυσικά μίλησε για «μπαχαλάκηδες» και έπειτα, προδίδοντας κάπως την ηλικία της, κατήγγειλε ότι η Αριστερά άφησε τη χώρα ξέφραγο αμπέλι, με συνθήματα όπως «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του» –ένα θρυλικό σύνθημα του αναρχικού χώρου από τα χρόνια της κλιμάκωσης των ελληνοτουρκικών τη δεκαετία του ’80.

Και μετά το απογείωσε. Απευθυνόμενη στην αντιπολίτευση είπε: «Εδώ δεν είναι Γούντστοκ του 1969».

Είναι να απορεί κανείς πώς δεν κατηγόρησε τους πολιτικούς αντιπάλους της ότι είναι άπλυτοι χίπηδες και τεντιμπόηδες. Και να παίζουν από πίσω πλάνα του «Νόμου 4000» του Δαλιανίδη.