Καλωσήρθατε στον παράξενο κόσμο των Τόρις. Σε ένα πολιτικό κόμμα, όπως αυτό των Συντηρητικών της Βρετανίας, που παλεύει να αποτινάξει από πάνω του τον ελιτισμό, την αισθητική της αριστοκρατικής κάστας, αλλά και την αδυναμία να δεχθεί με συμπαθητικό πνεύμα την αντίθετη άποψη. Γιατί να μας κάνει, άραγε, εντύπωση; Οι ίντριγκες, οι βυζαντινισμοί και τα… καρφώματα στους πολιτικούς διαδρόμους είναι μια καθιερωμένη πρακτική.

Δεν συμβαίνει για πρώτη φορά και, φευ, δεν φαίνεται πως θα είναι και η τελευταία. Από τα εσωκομματικά διαβούλια δεν κατάφερε να ξεφύγει ούτε καν η Μάργκαρετ Θάτσερ. Για τους μη γνωρίζοντες: αναγκάστηκε να παραιτηθεί στις 28 Νοεμβρίου 1990, έπειτα από σφοδρή εσωκομματική ζύμωση κι ενώ σερνόταν για καιρό η φημολογία γύρω από το μέλλον της στο κόμμα.

Ο διάδοχός της, Τζον Μέιτζορ, ομοίως, δέχθηκε πολλαπλές επιθέσεις από την ευρωσκεπτικιστική πλευρά του κόμματος, ενώ επλήγη σημαντικά από τον Τζον Ρέντγουντ στη μάχη της ηγεσίας. Γιατί, λοιπόν, τώρα να εκλείψουν αυτές οι «περίεργες» πρακτικές;

Η… συνήθεια της εξουσίας έχει γίνει δεύτερη φύση εντός των κόλπων του συγκεκριμένου κόμματος. Κάτι που φαίνεται από τις «σκακιστικές» κινήσεις που κάνουν αυτή τη στιγμή οι υποψήφιοι να διαδεχθούν τον Ντέιβιντ Κάμερον, αλλά και από τον τρόπο που ο Μπόρις Τζόνσον εξαφάνισε την υποψηφιότητά του μέσα στον… γκρίζο αέρα του Λονδίνου.

Μα, πραγματικά τι μπορεί να συνέβη με τον Τζόνσον; Οταν εισήλθε στο αγαπημένο ξενοδοχείο του Ουίνστον Τσόρτσιλ, το «St. Ermin» στο Λονδίνο, όλοι περίμεναν πως θα ανακοίνωνε με δόξα και τιμή την υποψηφιότητά του. Κι όμως, ανέβηκε στο βήμα κρατώντας μια ολόλευκη σημαία παράδοσης.

Οπως σημειώνει και ο πολιτικός αναλυτής της εφημερίδας Financial Times, Τζορτζ Πάρκερ, η Νέμεση του Τζόνσον ήταν ο Μάικλ Γκόουβ. Δύο άνδρες που τους συνέδεε χρόνια φιλιά, ακόμη και οι γυναίκες τους έβγαιναν παρέα για ποτό, και ακολούθησαν κοινή πορεία στο δρόμο για το Brexit. Κι όμως, τη στιγμή που ο Τζόνσον ήταν έτοιμος να δρέψει τις δάφνες του θριάμβου του, ο Γκόουβ προχώρησε σε μια έμπρακτη εφαρμογή των νόμων της σειράς «House of Cards». Αλλαξε στρατόπεδο, έκανε ένα μικρό πραξικόπημα, βγήκε μπροστά από τον Τζόνσον, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως πρέπει να έβαλε το χεράκι του και ο υπουργός Οικονομικών, Τζορτζ Οσμπορν.

Οπως και να ’χει: ο Μπόρις Τζόνσον, δίχως τον Γκόουβ στη δεξιά του πλευρά, δεν θα μπορούσε να οδηγήσει μια προεκλογική κούρσα για την ηγεσία του κόμματος. Κι έτσι αναγκάστηκε να ανακρούσει πρύμναν.

Βέβαια, τα βιτριολικά σχόλια από το στρατηγείο του Μπόρις Τζόνσον (κατά του Γκόουβ) δεν λείπουν. Οι Times σημειώνουν πως διασπείρονται σχόλια του στυλ «αυτή ήταν μια προδοσία που ξεκίνησε από πολύ ψηλά» ή «ήταν από την αρχή μια επιχείρηση για να φαγωθεί ο ανεπιθύμητος Μπόρις» και άλλα ηχηρά παρόμοια. Είναι πρόδηλο πως η φιλία ανάμεσα στους δύο άνδρες μοιάζει πλέον με θρυμματισμένο γυαλί που ποτέ δεν θα μπορέσει να κολλήσει ξανά.

Από την άλλη, έχοντας διαβάσει όσο Σαίξπηρ του αναλογεί, ο Τζόνσον θα έπρεπε να περιμένει την ώρα της προδοσίας. Για κάθε επίδοξο… Ιούλιο Καίσαρα υπάρχει κι ένας Βρούτος. Πολύ σωστά ο αρθρογράφος του βρετανικού τηλεοπτικού δικτύου Channel 4, Γκάρι Γκίμπον, θυμίζει τη φράση από το έργο του Σαίξπηρ «Ιούλιος Καίσαρας»: «Υπάρχει παλίρροια στις υποθέσεις των ανδρών». Αυτή ακριβώς η αλλαγή των… νερών ήταν που έπνιξε και τις φιλοδοξίες του Μπόρις Τζόνσον.

Πάντως, η πλευρά του Γκόουβ, θέλοντας να καλύψει τα νώτα της σε περίπτωση που κατηγορηθεί για συνωμοσία, απαντάει ότι αμέσως μετά το δημοψήφισμα και με το Brexit να είναι επί θύραις, ο Τζόνσον αποχώρησε από βασικές θέσεις του κινήματος υπέρ της απόσχισης από την ΕΕ.

Το βρετανικό δίκτυο BBC κάνει λόγο για μια τριπλέτα θεωριών συνομωσίας, όπου η κάθε μια προσπαθεί να εξηγήσει τι συνέβη πραγματικά ανάμεσα στον Μπόρις Τζόνσον και τον Μάικλ Γκόουβ. Στην πρώτη, ο ρόλος του Οσμπορν ήταν καθοριστικός. Δεν είναι τυχαίο ότι μέσα σε λίγες ώρες διέρρευσε στην Telegraph η είδηση ότι ο Οσμπορν προαλείφεται για υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Τζόνσον. Ούτε ήταν τυχαία η διαρροή ενός email της γυναίκας του Γκόουβ, στο οποίο έτρεφε αμφιβολίες για τις ηγετικές ικανότητες του Τζόνσον.

Η δεύτερη θεωρία αναφέρει ότι μετά το δημοψήφισμα ο Τζόνσον τα έκανε «θάλασσα», κάτι που οδήγησε τον Γκόουβ στο να χάσει την εμπιστοσύνη του προς τον πρώην φίλο του και να βγει μπροστά. Και πάλι, όμως, προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί του, αλλά δεν τα κατάφερε. Η λογική του Γκόουβ είναι ότι αυτή τη στιγμή μπορεί να ηγηθεί του κόμματος και της χώρας μόνο κάποιος που πρωτοστάτησε στην καμπάνια υπέρ του Brexit.

Τέλος, υπάρχει και η περίπτωση ο Γκόουβ να μην είναι τίποτα άλλο από ένας κοινός συνωμότης. Οπως παράτησε στα κρύα του λουτρού τον επίσης φίλο του, Ντέιβιντ Κάμερον, για τα… μάτια του Τζόνσον, έτσι και τώρα άφησε ακάλυπτο τον Τζόνσον για ίδιον όφελος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News