Τον δρόμο της φυγής από το κατεστραμμένο Χαλέπι παίρνουν κάτοικοι αλλά και οι αντάρτες που για τέσσερα χρόνια κατείχαν το ανατολικό τμήμα της πόλης, χωρίς να έχουν επί της ουσίας εγγυήσεις ότι θα διαφύγουν με ασφάλεια. Τουναντίον είναι φρέσκες ακόμα οι καταγγελίες του ΟΗΕ για εκτελέσεις δεκάδων αμάχων του Ασαντ από παραστρατιωτικούς ακόμα και μέσα στα ίδια τους τα σπίτια.

Η εκεχειρία συμφωνήθηκε την Τρίτη μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων και των ανταρτών – την ανακοίνωσε η Μόσχα καθώς ο ρωσικός στρατός διαδραμάτισε κομβικό ρόλο στο πλευρό του προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ. Επειτα από μερικές ώρες σχετικής ηρεμίας νωρίς το πρωί της Τετάρτης, ακούστηκαν νέες εκρήξεις και ξέσπασαν σφοδρές μάχες.

Τα ξημερώματα της Τετάρτης, σύμφωνα με αναφορές από την πόλη, κατέφτασαν λεωφορεία για να μεταφέρουν τους αμάχους, ωστόσο κανένα δεν έχει φύγει από την πόλη, γράφει το BBC. Οι άμαχοι πρόκειται να μεταφερθούν σε περιοχές που κατέχουν οι αντάρτες στο βόρειο τμήμα της Συρίας, στην επαρχία του Ιντλίμπ.

Η έναρξη της επιχείρησης εξόδου των αμάχων μπορεί να καθυστερήσει μέχρι την Πέμπτη, σύμφωνα με τον τηλεοπτικό σταθμό Orient TV που υποστηρίζει την αντιπολίτευση, αν όμως επεκταθούν οι μάχες τα πάντα είναι στον αέρα και οι άμαχοι, για άλλη μια φορά, στο έλεος των συγκρούσεων.

 

Παράλληλα με την απομάκρυνση των αμάχων και των μαχητών από το Χαλέπι η κυβέρνηση της Συρίας απαιτεί την απομάκρυνση των τραυματισμένων στρατιωτών της, όπως και αμάχων που είναι παγιδευμένοι σε πόλεις που πολιορκούν οι αντάρτες.

Αυτό μπορεί να περιπλέξει την εύθραυστη κατάσταση επί τους εδάφους. Η κατάσταση στη χώρα είναι βέβαια τέτοια που η κατάρρευση κάθε προσπάθειας για πρόσκαιρη κατάπαυση μπορεί να έλθει σε ελάχιστο χρονικό διάστημα.

Βέβαιος, εν τω μεταξύ, ότι η αντίσταση των ανταρτών στο Χαλέπι θα καμφθεί εντελώς μέσα στις επόμενες δύο με τρεις ημέρες εμφανίστηκε ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, που επισήμανε ότι έχουν δημιουργηθεί ανθρωπιστικοί διάδρομοι.

Απέρριψε ακόμη ως ψευδείς τους ισχυρισμούς ότι η Μόσχα αναγκάζει τους πολίτες να φύγουν από το Χαλέπι. «Κανείς δεν αναγκάζει κανέναν να φύγει. Αυτοί που θέλουν να φύγουν είναι οι μόνοι που φεύγουν», υπογράμμισε.

Το πόσοι μένουν στην πόλη παραμένει ακόμη άγνωστο. Υπολογίζονται σε 50.000 ανθρώπους συν άλλους 1.500 μαχητές από τους οποίους το ένα τρίτο ανήκουν στο Μέτωπο Αλ-Νούσρα, μια από τις πιο σκληρές και τζιχαντιστικές ομάδες ανταρτών. Αλλες πηγές από  την περιοχή μιλούν ακόμα και για 100.000 αμάχους.

Ολοι αυτοί ζούσαν σε μια πόλη ισοπεδωμένη, χωρίς υποδομές, χωρίς πρώτες βοήθειες και με μόνο ένα νοσοκομείο. Κάθε δομή υγείας έχει καταστραφεί από τους σκόπιμους (και προφανώς εκτός κάθε νομιμότητας) βομβαρδισμούς και πολλοί από τους γιατρούς έχουν σκοτωθεί.

Νίκη που αλλάζει την εικόνα

Η επιτυχία των δυνάμεων του Ασαντ έχει μόνο μεγάλη αξία σε στρατιωτικό επίπεδο. Είναι και μια σημαντική προπαγανδιστική νίκη υπέρ του καθεστώτος που με πολύ αίμα και πολλή βοήθεια από τρίτες χώρες έχει σταθεί όρθιο και είναι –εν μέσω άλλων χειρότερων λύσεων όπως είναι οι τζιχαντιστές- συνομιλητής κάθε συμφωνίας.

Οι κυβερνητικές δυνάμεις κατέχουν πλέον όλες τις μεγάλες πόλεις στη χώρα, άλλες είναι κατεστραμμένες σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, ορισμένες έχουν μείνει σχεδόν αλώβητες από όσα συμβαίνουν στη χώρα. Το Χαλέπι ήταν η τελευταία μεγάλη που απέμενε κάτω από (μερικό έστω) έλεγχο των ανταρτών.

Υπέκυψαν στην συνδυασμένη πίεση των κυβερνητικών δυνάμεων και των ρωσικών αεροπορικών επιδρομών που τους παγίδευσαν σε όλο και μικρότερα κομμάτια της πόλης. Τέσσερα χρόνια κατοχής του ανατολικού τμήματος από τους αντάρτες εξανεμίστηκαν σε λίγες εβδομάδες ανηλεών βομβαρδισμών.

Ακολούθησαν θηριωδίες μεγάλης κλίμακας. Οι καταγγελίες μιλούν για εν ψυχρώ εκτελέσεις δεκάδων αμάχων, κυρίως νέων, από σύρους στρατιώτες. Υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες, όπως υποστηρίζουν ανθρωπιστικές οργανώσεις, για εκτελέσεις με συνοπτικές διαδικασίες και για πολλούς θανάτους από κακουχίες.

Γύρω από τις καταγγελίες στήθηκε και πάλι το γνωστό παιχνίδι απόδοσης ευθυνών: οι ΗΠΑ και ο ΟΗΕ κατηγορούν τη Συρία, τη Ρωσία και το Ιράν (το οποίο επίσης βοηθά με διάφορους τρόπους τη Δαμασκό και με τη σειρά τους χαρακτηρίζουν τις καταγγελίες ψευδείς.

Δραματικές εκκλήσεις

Οι κάτοικοι, με όποιο μέσο μπορούσαν απηύθυναν δραματικές εκκλήσεις στα κοινωνικά δίκτυα για βοήθεια.

To everyone who can hear me!#SaveAleppo#SaveHumanity pic.twitter.com/cbExEMKqEY

— Lina shamy (@Linashamy) December 12, 2016

Αλλοι ήταν απελπισμένοι: «Κουραστήκαμε να μιλάμε, κουραστήκαμε από τις ομιλίες. Κανένας δεν ακούει και κανένας δεν απαντά» λέει ενώ άλλο ένα βαρέλι-βόμβα ακούγεται να εκρήγνυται σε μικρή απόσταση.

Και τώρα τι;

Το ερώτημα που καλούνται όλοι να απαντήσουν, χωρίς να είναι σε θέση να δώσουν κάποια οριστική απάντηση με δεδομένη τη ρευστή κατάσταση στη χώρα είναι το τι θα γίνει στη χώρα.

Μιλώντας στην Deutsche Welle η Μπέντε Σέλερ, διευθύντρια του γερμανικού πολιτικού Ιδρύματος Χάινριχ Μπελ στη Βηρυτό, λέει ότι οι αντάρτες είναι κατά κάποιον τρόπο αναγκασμένοι να συνεχίσουν να πολεμούν, απλά δεν έχουν άλλη δυνατότητα. Αυτή όμως η στάση είναι πιθανό να συμβάλλει ώστε ο τζιχαντισμός να εισχωρήσει σε ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας, με τη λογική ότι οι φανατικές ισλαμιστικές ομάδες είναι ίσως οι μόνες που θα μπορούσαν να διασφαλίσουν την επιβίωσή τους.

Μετά τη στρατιωτική λύση ενδεχομένως έρχεται και η ώρα της πολιτικής, με τον Μπασάρ αλ Ασναντ από θέση ισχύος και απέναντι του τις αποδυναμωμένες ομάδες των ανταρτών. Η πιθανότητα να υπάρξει συμβιβασμός και μια λύση που θα περιλαμβάνει την απομάκρυνση του Ασαντ από την εξουσία για την ώρα φαίνεται μακρινή. Πάντα όμως θα είναι μια λύση που θα μπορούσε να εφαρμοστεί, αλλά σε μια χώρα ερειπωμένη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News