Η ταινία του μεξικανού σκηνοθέτη Αλφόνσο Κουαρόν έχει υπέροχη αισθητική, δυνατές ερμηνείες, ευαίσθητο θέμα (τη δύσκολη ζωή μίας υπηρέτριας που εργάζεται για μία μεσοαστική οικογένεια στο Μεξικό τη δεκαετία του ’70) και δέκα υποψηφιότητες για Οσκαρ. Α, ναι! Διαθέτει και κάτι ακόμα: τον κολοσσό Netflix, που δεν άφησε τίποτα στην τύχη. Στη βιομηχανία του θεάματος, καλή η ευαισθησία και η καλαισθησία, όπως όμως παρατηρεί πολύ εύστοχα το δημοσίευμα των New York Times, «το μάρκετινγκ κάνει θαύματα ισάξια του ίδιου του σινεμά».

Τον Δεκέμβριο του 2018, μία εκδήλωση-υπερπαραγωγή διοργανώθηκε από τους υπεύθυνους της πλατφόρμας, στοχεύοντας στο να τέρψουν τους υπεύθυνους, εκείνους που λύνουν και δένουν πίσω από κλειστές πόρτες και ορίζουν τις πολυπόθητες υποψηφιότητες.

Υπήρχε έκθεση κοστουμιών από την ταινία, πλούσιο φαγητό για όλους, ακόμη και αυτοκόλλητα και σοκολατάκια με τη λέξη «Roma» γραμμένη πάνω τους. Οι παρευρισκόμενοι βρήκαν όλες αυτές τις προωθητικές κινήσεις κάπως υπερβολικές. Σε τελική ανάλυση, πρόκειται για μία ταινία που μιλά για τη φτώχεια και εκεί τα κοκτέιλ έδιναν και έπαιρναν.

Ολα αυτά αποδείκνυαν περίτρανα όμως, όπως σχολιάζει το αμερικανικό δημοσίευμα, πόσο πολύ επιθυμεί το Netflix να σαρώσει στα εφετινά Οσκαρ. Ο πρώτος στόχος, με τις δέκα υποψηφιότητες-ισάριθμες με εκείνες της «Ευνοούμενης» του Γιώργου Λάνθιμου-, επετεύχθη. Δεν μένει παρά να δούμε, τι ακριβώς θα συμβεί στην απονομή.

Το πρόσωπο-κλειδί που κρατά στρατηγική θέση στο Netflix, είναι η Λίζα Τάμπακ. Η 55χρονη γυναίκα είναι βετεράνος στις οσκαρικές καμπάνιες, έχοντας καταφέρει με τη δύναμη του σωστού μάρκετινγκ να οδηγήσει πολλές ταινίες στο κόκκινο χαλί, μεταξύ των οποίων «The king’s speech»(Ο λόγος του Βασιλιά), «The Artist» και «Spotlight»(Ολα στο φως). Εχοντας μαθητεύσει δίπλα στον άλλοτε παντοδύναμο παραγωγό της Miramax Χάρβεϊ Γουάινσταϊν, αυτή τη στιγμή η Τάμπακ θεωρείται η σιδηρά κυρία που θα σε φτάσει ως το χρυσό αγαλματίδιο.

Με το «Ρόμα» να εμφανίζεται ως φαβορί για το Οσκαρ καλύτερης ταινίας και όχι μόνο, αν όντως επιβεβαιωθούν τα προγνωστικά, η σκακιέρα της κινηματογραφικής βιομηχανίας θα αλλάξει για πάντα.

Ούτως ή άλλως, τα τελευταία χρόνια, η επέλαση της πλατφόρμας Netflix, έκλεισε εκατομμύρια κόσμου μέσα στα σπίτια του, «αναγκάζοντάς» τον να βλέπει το ένα μετά το άλλο τα σίριαλ δικής της παραγωγής, σηματοδοτώντας μία νέα, παράδοξη πραγματικότητα που έλεγε πως «η τηλεόραση είναι το νέο σινεμά».

Οσο όμως οι φιλοδοξίες της εταιρείας μεγαλώνουν, τόσο θέλει να ξεχυθεί, μαζί με τις παραγωγές της, στις μεγάλες κινηματογραφικές αίθουσες. Αν λοιπόν το «Ρόμα», μία ταινία που ήταν εξαρχής διαθέσιμη online, είναι ο μεγάλος νικητής των Οσκαρ, αυτό αλλάζει ριζικά τους κανόνες του παιχνιδιού. Πολλές αμερικανικές αίθουσες multiplex είχαν αρνηθεί να προβάλουν την ταινία του Κουαρόν, επειδή -έχοντας τις πλάτες της διάσημης πλατφόρμας-, τους είχε προσφέρει δικαιώματα αποκλειστικής προβολής μόνο για τρεις εβδομάδες – το σύνηθες είναι τρεις μήνες.

Αν ο μεγάλος νικητής στα εφετινά Οσκαρ είναι το Netflix, θα μπορεί από εδώ και πέρα να κάθεται στην ίδια παρέα με ιστορικά στούντιο, όπως τα Universal και Warner Bros. Δεν θα αντιμετωπίσει ποτέ ξανά τον σνομπισμό τους.

Οπως σχολιάζουν οι New York Times, η Λίζα Τάμπακ αρνήθηκε να τους δώσει συνέντευξη, «ίσως επειδή σε μία προ-οσκαρική περίοδο, προτιμά όλα τα φώτα να είναι στραμμένα στην ίδια την ταινία και όχι σε όσους δουλεύουν πίσω από αυτήν. Ενας άλλος λόγος είναι πως δεν τη συμφέρει να φανεί πως μία εταιρεία προσπαθεί να χειραγωγήσει την Ακαδημία και να κερδίσει ψήφους».

Υπολογίζεται ότι το Netflix επένδυσε 25 με 30 εκατομμύρια δολάρια στην προώθηση του «Ρόμα». Πρόκειται για τα περισσότερα χρήματα που έχουν δοθεί για την προώθηση μίας ξενόγλωσσης ταινίας. Και αν τελικά κερδίσει, θα είναι η πρώτη φορά που το Οσκαρ για την καλύτερη ταινία, πηγαίνει σε μη αγγλόφωνο φιλμ.

Στην αντίπερα όχθη, ο Γιώργος Λάνθιμος μπορεί να έχει ισάριθμες υποψηφιότητες, αλλά σε καμία περίπτωση, η Fox Searchlight που βρίσκεται πίσω από την «Ευνοούμενη» και είναι το αδερφάκι της κορυφαίας 20th Century Fox, παίζει με πιο πατροπαράδοτα μέσα μάρκετινγκ και σε καμία περίπτωση δεν κάνει την εκστρατεία-εξτραβαγκάντζα του Netflix.

Εξυπνη, αν όχι σατανική, η επιλογή του Netflix να «κατέβει στα Οσκαρ» όχι με μία εντυπωσιακή παραγωγή γεμάτη οπτικά εφέ και αέρα blockbuster, αλλά με μία κομψή, χαμηλών τόνων δημιουργία. Σαν λύκος μεταμφιεσμένος σε πρόβατο.

«Αν είμαι μία αδίστακτη τίγρη που εξολοθρεύει όποιον βρεθεί στον δρόμο μου; Οχι. Αυτή δεν ήταν ποτέ η στρατηγική μου. Η στρατηγική μου είναι να είμαι ακούραστη. Προτιμώ να είμαι έξυπνη, παρά μοχθηρή» είχε δηλώσει η Λίζα Τάμπακ σε συνέντευξή της το 2017.

Η ίδια πάντως, έχει μαθητεύσει δίπλα στον αδίστακτο Χάρβεϊ Γουάινσταϊν, ο οποίος ήταν διάσημος για το ότι μετέτρεψε την κούρσα μέχρι τα Οσκαρ σε αιματηρή πάλη, προτού το όνομά του γίνει συνώνυμο της σεξουαλικής παρενόχλησης. Αλλωστε, αυτό ήταν το βασικό του δόλωμα για να ρίξει στο κρεβάτι όποια ηθοποιό του άρεσε: «Μου δίνεις το κορμί σου, σου δίνω ένα αγαλματίδιο».

Τελικά, το κόκκινο χαλί, ίσως να συμβολίζει και όλες τις αιματηρές προσπάθειες και τα πισωμαχαιρώματα που συμβαίνουν, μέχρι να σηκωθεί κάποιος επί σκηνής και αρχίσει να λέει «θέλω να ευχαριστήσω την Ακαδημία…».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News