Αθήνα, Βερολίνο, Άμστερνταμ, Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες.

Ο Δαρβίνος στον κήπο της Ιζαμπέλα Ροσελίνι, ο Άρης Σερβετάλης αναμετριέται με τη φύση, τρεις διάσημοι χορευτές χορεύουν τη νέα αρχή, μια συλλογική περφόρμανς για το τώρα, μάσκες σε καιρό πανδημίας, χορός με τα σύννεφα, μια παράσταση από 6 ερμηνευτές σε 6 μέρη μέσω live stream.

Αυτές είναι κάποιες μόνον από τις εικόνες που περιλαμβάνει ο τελευταίος κύκλος του ENTER, του διαδικτυακού προγράμμματος του Ιδρύματος Ωνάση που αποτέλεσε ιδανική αφορμή δημιουργίας αλλά και εξαιρετικού τρόπου επικοινωνίας κατά την διάρκεια του εγκλεισμού λόγω της πανδημίας.

H Isabella Rossellini και ο Paul Magid μάς μιλούν από ένα αγρόκτημα στην πολιτεία της Νέας Υόρκης για τη δύναμη της σαγήνης και αναρωτιούνται αν η ομορφιά βρίσκεται στα μάτια του θεατή, με τη δεύτερη ταινία τους για το ENTER, με τίτλο Darwin, What? What?· η Έφη Μπίρμπα καταθέτει από την Αθήνα μια αλληγορία για την ποίηση της ανθρώπινης φύσης σε περιόδους αγωνίας, με το To Σύνδρομο του Λαοκόωντα, σε ερμηνεία του Άρη Σερβετάλη· η Kat Válastur, με το Slothian days, επιστρατεύει στο Βερολίνο τρεις διάσημους χορευτές που κηρύσσουν με χιούμορ και χορό τη νέα εκκίνηση· η Liesbeth Gritter (Kassys), με το The Script: Make Yourself at Home, φτιάχνει στο Άμστερνταμ ένα έργο σε δύο μέρη που περιλαμβάνει ταυτόχρονη ερμηνεία μέσω live stream από 6 ερμηνευτές σε 6 διαφορετικές τοποθεσίες και επακόλουθο βίντεο/φιλμ της παράστασης (σε δικό της μοντάζ), το οποίο θα φιλοξενηθεί από τις ψηφιακές πλατφόρμες του Ιδρύματος Ωνάση· η Emily Mast και ο Yehuda Duenyas κινητοποιούν στο Λος Άντζελες καλλιτέχνες, συγγραφείς, προγραμματιστές, δικηγόρους και δημιουργούν το How Are We, μια συλλογικής δημιουργίας περφόρμανς που συλλαμβάνει τις τρέχουσες συνθήκες μας· ο Ramsess, από το Leimert Park του Λος Άντζελες, στέλνει ομορφιά στον κόσμο με τις μάσκες του σε καιρό πανδημίας, στο Quilted Masks· ενώ η Okwui Okpokwasili χορεύει στο Μπρούκλιν με φόντο γκριζογάλανα σύννεφα, στο Altostratus: An Allegory.

Πατήστε ΕΝΤΕR σε πάνω από 55 νέα έργα που διατίθενται ήδη, χωρίς αντίτιμο ή χρονικό περιορισμό, και περιπλανηθείτε στα έργα καλλιτεχνών που δίνουν φωνή στο σήμερα. Το ENTER δίνει νέο ραντεβού για τον Σεπτέμβριο.

Αναλυτικό πρόγραμμα

Isabella Rossellini & Paul Magid, Darwin, What? What?

Video | Διάρκεια: 8΄01΄΄

Τι κάνει ο Δαρβίνος στον κήπο της Ιζαμπέλα Ροσελίνι; Μετά το Darwin, What?, που η Ιζαμπέλα Ροσελίνι και ο Πολ Μάγκιντ παρουσίασαν στην τρίτη εβδομάδα του ENTER, οι δύο διάσημοι καλλιτέχνες βγαίνουν από το σπίτι και δημιουργούν ένα οχτάλεπτο βίντεο, με τίτλο Darwin, What? What?, στον κήπο τους, στρέφοντας το βλέμμα τους σε μια από τις πιο αμφιλεγόμενες πτυχές της θεωρίας της εξέλιξης, αυτή της σεξουαλικής επιλογής.

Η Ιζαμπέλα διαβάζει το βιβλίο «Η καταγωγή του ανθρώπου», όπου ο Δαρβίνος καταθέτει την άποψή του για τη σεξουαλική επιλογή. Καθώς αποκοιμιέται διαβάζοντάς το, εμφανίζεται το φάντασμα του Δαρβίνου. Τα ρούχα της Ιζαμπέλα έχουν ένα μοτίβο παγωνιού, κάτι που φέρνει πονοκέφαλο στον Δαρβίνο. Ο ίδιος είχε κάνει την περίφημη δήλωση ότι «η όψη του φτερώματος στην ουρά ενός παγωνιού, όποτε κι αν το κοιτάξω, μου φέρνει πονοκέφαλο». Αυτή η εκπληκτική ουρά θα μπορούσε να είχε υπονομεύσει τη θεωρία της εξέλιξης μέσω της φυσικής επιλογής.

Ενώ η φυσική επιλογή είναι ο αγώνας για επιβίωση μέσω των διαρκώς εξελισσόμενων και βελτιούμενων ικανοτήτων για επιβίωση, η σεξουαλική επιλογή είναι ο αγώνας για επιβίωση όπου χρησιμοποιείται η δύναμη της σαγήνης για να επιτευχθεί το ζευγάρωμα. Το περίτεχνο φτέρωμα του παγωνιού μπορεί να εξηγηθεί μόνο με τη σεξουαλική επιλογή.

Ο Δαρβίνος απέδωσε την ανάπτυξη πολύχρωμου φτερώματος, τραγουδιών και χορών ερωτοτροπίας στη σεξουαλική επιλογή. Αυτό θεωρήθηκε τότε πολύ αμφιλεγόμενο, κυρίως επειδή αναγνώριζε ότι τα θηλυκά δεν είναι καθόλου παθητικά, αλλά έχουν ισχυρό ρόλο στη διαμόρφωση των ειδών, μέσω της επιλογής του συντρόφου τους.

Επιτυχημένο μοντέλο με αναρίθμητα εξώφυλλα περιοδικών, σπουδαία ηθοποιός με δεκάδες ταινίες στο ενεργητικό της και συνεργασίες με τους πιο σημαντικούς σκηνοθέτες του παγκόσμιου κινηματογράφου, η Ιζαμπέλα Ροσελίνι δεν επαναπαύτηκε ποτέ στις δάφνες της. Έχει επιδείξει βαθύ ενδιαφέρον για τα ζώα και έχει δημιουργήσει βραβευμένες σειρές μικρού μήκους ταινιών (Green Porno, Seduce Me και Mammas) μετά το μεταπτυχιακό της στη Συμπεριφορά και την Προστασία των Ζώων.

Ο Πολ Μάγκιντ, συνιδρυτής της διεθνούς κωμικής θεατρικής, μουσικής και ακροβατικής ομάδας Flying Karamazov Brothers (FKB), έχει εμφανιστεί αναρίθμητες φορές στο Μπρόντγουεϊ, στο Ουέστ Εντ του Λονδίνου, στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο, έχει γράψει θεατρικά έργα και έχει τιμηθεί με αρκετά βραβεία, μεταξύ αυτών με ένα Emmy και ένα Obie. Ευαισθητοποιημένος καλλιτέχνης και ο ίδιος, είναι συνιδρυτής και διευθυντής της New Old Time Chautauqua (NOTC), μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης που, από το 1981, φέρνει εκπαίδευση, ψυχαγωγία και γέλιο στις υποβαθμισμένες κοινότητες των βορειοδυτικών Ηνωμένων Πολιτειών.

Darwin, What? What? από την Isabella Rossellini και τον Paul Magid

Κάμερα και μοντάζ: Kirsten Tanjutco
Μουσική: Doug Wieselman
Τεχνική υποστήριξη: Roberto Rossellini
Ανάθεση: Ίδρυμα Ωνάση

Έφη Μπίρμπα, Syndrome de Laocoon (Το Σύνδρομο του Λαοκόωντα)

Video | Διάρκεια: 16΄12΄΄

Η Έφη Μπίρμπα και ο Άρης Σερβετάλης δημιουργούν για το ENTER μια αλληγορία για την ανθρώπινη συνθήκη. Μια αυτοφυής άκανθος (Acanthus mollis L.) καταστρέφεται ολοκληρωτικά. Το Triodion του Arvo Pärt ξεκινά με τον Τρισάγιο ύμνο και καταλήγει σε αυτόν. Το σύμπλεγμα του Λαοκόωντα, το περιβόλι του οσίου Παΐσιου του Αγιορείτη. Κάθε ξεκίνημα της άνοιξης, ο Άρης καταστέλλει την ορμή των αγριόχορτων στον κήπο.

H Έφη Μπίρμπα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Φοίτησε στη Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) και ολοκλήρωσε τις σπουδές με μια μεσαίου μήκους ταινία. Από το 2008, η δραστηριότητά της εντοπίζεται στους χώρους των παραστατικών τεχνών, του θεάτρου, του κινηματογράφου, της περφόρμανς, της βιντεοτέχνης και της σκηνογραφίας. Είναι ιδρυτικό μέλος του δικτύου καλλιτεχνών “Rēs Ratio Network”.

Ο Άρης Σερβετάλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής Διομήδη Φωτιάδη. Συμμετέχει από το 1997 σε θεατρικές και χοροθεατρικές παραστάσεις. Έχει εργαστεί για τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Είναι ιδρυτικό μέλος του δικτύου καλλιτεχνών “Rēs Ratio Network”.

Σύλληψη, σκηνοθεσία, μοντάζ: Έφη Μπίρμπα
Εμφανίζονται: Άρης Σερβετάλης, Misa
Μουσική: Arvo Pärt, Triodion, σε ερμηνεία της Latvian Radio Choir, υπό τη διεύθυνση του Sigvards Klava (1998)
Ανάθεση: Ίδρυμα Ωνάση

Kat Válastur, Slothian days (Ράθυμες μέρες)

Video | Διάρκεια: 5΄

Το Slothian days είναι μια sci-fi ιστορία γυρισμένη σε διαφορετικές τοποθεσίες του Βερολίνου. Με πρωταγωνιστές τρεις αξιόλογους ερμηνευτές της χορευτικής σκηνής του Βερολίνου, τον Τy Boomershine, την Ogbitse Omagbemi και τη Leah Katz, το Slothian days δρα απελευθερωτικά στη δυσκολία των καιρών, με το χιούμορ και τον χορό να δίνουν την ώθηση για να αρχίσουμε ξανά.

Η Kat Válastur είναι χορογράφος και χορεύτρια, που γεννήθηκε στην Αθήνα και ζει στο Βερολίνο. Τα έργα της προσδιορίζονται από τη δημιουργία μιας διακριτής χορευτικής και εικαστικής γλώσσας, στην οποία οι επιθυμίες μας, η μυθοπλασία και η πραγματικότητα συγχωνεύονται σε στοχαστικές έννοιες δημιουργώντας εξαιρετικά έντονες ατμόσφαιρες που προκαλούν τις αισθήσεις με τις μεταβαλλόμενες και οικείες τους ποιότητες. Έχει ανακηρυχθεί υποσχόμενο ταλέντο στον χορό από το περιοδικό Tanz (2016), ήταν υποψήφια για το βραβείο George-Tabori (2017) και υπήρξε προσκεκλημένη καλλιτέχνης στο Ινστιτούτο Χωρικού Πειραματισμού – ένα πρότζεκτ που αποτέλεσε πρωτοβουλία του Olafur Eliasson και του Πανεπιστημίου Τεχνών του Βερολίνου. Στην τελευταία της σειρά έργων, με τον γενικό τίτλο The staggered dances of beauty, η ψηφιακή διεργασία του morphing –όπου μια εικόνα ή ένα σχήμα μεταμορφώνεται μέσα από μια απρόσκοπτη μετάβαση σε κάποια άλλη– γίνεται μια κινητική τεχνική σωματικών μεταμορφώσεων. Το πιο πρόσφατο ομαδικό έργο της, Arcana Swarm, υποστηρίχθηκε από το Ίδρυμα Hermès στο πλαίσιο του “New Settings” και παρουσιάστηκε ως εν εξελίξει έργο στο πλαίσιο του Live Works volume 7 / Performance Act Award, στον χώρο Centrale Fies της Ιταλίας (2019). Έκανε πρεμιέρα στο θέατρο HAU Hebbel am Ufer στο Βερολίνο, τον Νοέμβριο του 2019, ενώ αργότερα τον ίδιο μήνα ανέβηκε στο Théâtre de la Cité international στο Παρίσι, στο πλαίσιο του καλλιτεχνικού προγραμματισμού του Théâtre de la Ville.

Μια δημιουργία της Kat Válastur (σκηνοθεσία, μουσική, μοντάζ, σενάριο)

Ερμηνευτές: Omagbitse Omagbemi, Ty Boomershine, Leah Katz
Κάμερα: Leon Eixenberger
Ανάθεση: Ίδρυμα Ωνάση

Liesbeth Gritter | Kassys, The Script: Make Yourself at Home

Ζωντανή παράσταση στην πλατφόρμα Zoom | 29 & 30 Ιουνίου | 20:30 (UTC +3)
Zoom & video

Τι θα συμβεί εάν μια σκηνοθέτις δώσει το ίδιο σόλο σε έξι διαφορετικούς ερμηνευτές; Ένα σόλο με μια εξαντλητικά λεπτομερή περιγραφή για το τι και, κυρίως, το πώς θα πρέπει να κάνει ο ερμηνευτής; Με δράση, κείμενο, κίνηση, ρυθμό, σκηνογραφία και εναλλαγή σκηνών, τα πάντα λεπτομερώς καταγραμμένα; Και τι θα συμβεί εάν η σκηνοθέτις ζητήσει από αυτούς τους έξι ηθοποιούς να το ερμηνεύσουν την ίδια νύχτα, την ίδια ώρα, με ανοιχτή την κάμερα, σε μια συνάντηση στην πλατφόρμα Zoom; Πόσο πιστά θα ακολουθήσει ο κάθε ερμηνευτής τις οδηγίες του σεναρίου; Θα δώσει ο ένας στον άλλον χώρο να φανεί; Θα φανούν εγωιστές ή θα υπηρετήσουν ο ένας τον άλλον;

Στο σενάριο, δεν υπάρχουν πρωταγωνιστές και δεύτεροι ρόλοι. Υπάρχει μόνο ένας ρόλος και έξι ερμηνευτές που καταθέτουν ταυτόχρονα τη δική τους ερμηνεία για το ίδιο σόλο. Δεν υπάρχει καμία επαφή. Οι ερμηνευτές κάνουν ο καθένας το δικό του χωριστά. Δεσμεύονται από το σενάριο.

Το σενάριο αποκαλύπτει πώς μπορεί να διαφοροποιηθεί η ερμηνεία του σόλο. Η παράσταση εστιάζει στην αίσθηση ματαιοπονίας του «να ζει κανείς μαζί με τον άλλον». Αυτή την αίσθηση που έχεις όταν, παρότι είσαι μέρος μιας ομάδας, δεν μπορείς να ξεφύγεις από την υπαρξιακή μοναξιά. Το The Script: Make Yourself at Home θα δείξει την αβέβαιη, παράλογη, κανονική και μοναχική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε οι περισσότεροι αυτή τη στιγμή.

Ένα έργο σε δύο μέρη: ταυτόχρονη ερμηνεία μέσω live stream από 6 ερμηνευτές σε 6 διαφορετικές τοποθεσίες και επακόλουθο βίντεο/φιλμ της παράστασης (σε μοντάζ της Λίζμπεθ Γκρίτερ), το οποίο θα φιλοξενηθεί από τις ψηφιακές πλατφόρμες του Ιδρύματος Ωνάση.

Η Λίζμπεθ Γκρίτερ σπούδασε εικαστικά και στη συνέχεια παρακολούθησε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα στην Ακαδημία Θεάτρου του Πανεπιστημίου Τεχνών (DasArts) στο Άμστερνταμ. Το 1999 συνίδρυσε την ομάδα Kassys και ανέλαβε καλλιτεχνική διευθύντριά της. Σκηνοθέτησε, κινηματογράφησε και έκανε το μοντάζ σε περισσότερες από είκοσι περφόρμανς και μικρού μήκους ταινίες, έχοντας πάντα ως κίνητρο την περιέργεια, την ενόχληση, τον θαυμασμό και το ενδιαφέρον για τους μηχανισμούς της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Σημαντικό ρόλο στο έργο της παίζει η λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο να είσαι ο εαυτός σου και να προσποιείσαι. Το ύφος της Kassys είναι παρατηρητικό, λεπτομερειακό, στυλιζαρισμένο, εικαστικό, υποδόριο, σωματικό και κοφτά χιουμοριστικό. Οι παραστάσεις τους έχουν παρουσιαστεί από το Άμστερνταμ μέσω Σίδνεϋ έως τις Βρυξέλλες και από το Σιάτλ μέσω Λισαβόνας έως τη Φρανκφούρτη.

Το The Script: Make Yourself at Home είναι μια παραγωγή της Kassys με την Tristero, που δημιουργήθηκε μετά από συν-ανάθεση του Teatro do Bairro Alto και του προγράμματος ENTER του Ιδρύματος Ωνάση.

Σενάριο & Σκηνοθεσία: Liesbeth Gritter
Συν-συγγραφή: Peter Vandenbempt
Με τους: Anne Gridley, Cédric Coomans, Frans Poelstra, José Miguel Vitorino, Leyla Çimen, Marco Mendonça
Ανάθεση: Ίδρυμα Ωνάση

Συλλογικό έργο
Emily Mast & Yehuda Duenyas, HOW ARE WE

Video | Διάρκεια: 25΄42΄΄

Το HOW ARE WE είναι μια συλλογικής δημιουργίας περφόρμανς, που αποτελείται από δεκαπέντε σόλο διάρκειας 90 δευτερολέπτων το καθένα, τα οποία δημιουργήθηκαν στην απομόνωση της καραντίνας στη διάρκεια του πρώτου κύματος του Covid-19, τον Μάιο του 2020. Την εβδομάδα πριν από την προγραμματισμένη ημερομηνία επανεκκίνησης της οικονομίας στο Λος Άντζελες, καλλιτέχνες δημιούργησαν έργα που απαντούσαν σε 10 θέματα τα οποία πρότειναν οι καλλιτέχνες Emily Mast και Yehuda Duenyas. Το HOW ARE WE είναι ένα τεχνούργημα που συλλαμβάνει μια φαινομενικά μακρινή πλέον στιγμή στον χρόνο και, συγχρόνως, ασχολείται με ένα ευρύτερο σύνολο ερωτημάτων που διανοίγονται από τις συνθήκες της πανδημίας. Το τελικό έργο ανέβηκε στο blockchain ως ένα αμετάβλητο ψηφιακό «τεχνούργημα». Καλλιτέχνες, συγγραφείς, προγραμματιστές και ένας δικηγόρος είναι συνιδιοκτήτες του έργου, μέσω ενός «έξυπνου συμβολαίου», που διασφαλίζει τη διάφανη και ισότιμη κατανομή του πλούτου, ανατρέποντας έτσι τις παραδοσιακές έννοιες της αγοράς και ανταλλαγής τέχνης. Το HOW ARE WE διερωτάται πώς μπορεί η καλλιτεχνική φαντασία να συνευρεθεί με την τεχνολογική καινοτομία προκειμένου να φανταστούμε εκ νέου τον κόσμο σε μια εποχή όπου η αξία, η ισότητα και η ανθρωπιά απαιτούν τη ριζική επανεξέτασή τους.

Το έργο της Έμιλυ Μαστ αντλεί από έναν συνδυασμό καλλιτεχνικών πρακτικών –εικαστικά, θέατρο και χορός– και είναι αγκιστρωμένο στην παραγωγή πολυσύνθετων πρότζεκτ που περιλαμβάνουν ζωντανή περφόρμανς, γλυπτική εγκατάσταση και βίντεο. Για κάθε νέο της πρότζεκτ, η Έμιλυ Μαστ συγκεντρώνει μια μικροκοινωνία συνεργατών με τους οποίους δουλεύει στη συλλογική διερεύνηση του υλικού του εκάστοτε έργου. Η ίδια πιστεύει ότι έχει πάντα κάτι να μαθαίνει από τον καθένα. Έχει σκηνοθετήσει «χορογραφημένες εκθέσεις» και έχει παρουσιάσει ζωντανές περφόρμανς ανά τον κόσμο. Το 2018 άνοιξε στο Λος Άντζελες τον μη κερδοσκοπικό χώρο Mast on Fig, ο οποίος είναι αφοσιωμένος στην ανάπτυξη και την κοινοτική ανταλλαγή βιωματικών, ζωντανών εκδηλώσεων (αυτή την περίοδο είναι κλειστός για το κοινό λόγω της πανδημίας του Covid-19).

Ο Γεχούντα Ντουένγιας, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Λος Άντζελες, είναι ένας βιωματικός καλλιτέχνης και σκηνοθέτης που εργάζεται με ένα ευρύ φάσμα μέσων, από περφόρμανς έως εμπορικές σκηνοθεσίες. Δημιουργεί εμβυθιστικές συναντήσεις και διαδραστικά περιβάλλοντα που προκαλούν μέσα από τις αισθήσεις το μυθικό, το οικείο, το γελοίο και το υψηλό. Οι τεχνικές του ανακύπτουν από το πάθος και την επαγγελματική εμπειρία του στους χώρους του εμβυθιστικού θεάτρου, της σκηνοθεσίας οικειότητας, των διαδραστικών τεχνολογιών, του σχεδιασμού εφαρμογών εικονικής πραγματικότητας, των τηλεοπτικών ριάλιτι, των μεγάλης κλίμακας εκδηλώσεων, των βιντεοπαιχνιδιών και του εμπράγματου προγραμματισμού. Το έργο του και οι συνεργασίες του έχουν αποσπάσει ένα βραβείο Primetime Emmy, 2 βραβεία Webby, 8 Λέοντες στις Κάννες, 11 βραβεία Clio, 2 βραβεία Facebook και ένα OBIE, μεταξύ άλλων. Ο Γεχούντα έχει μεταπτυχιακό (MFA) στις Ολοκληρωμένες Ηλεκτρονικές Τέχνες από το Rensselaer Polytechnic Institute και υπήρξε ιδρυτικό μέλος της βραβευμένης νεοϋορκέζικης θεατρικής κολεκτίβας National Theater of the United States of America (NTUSA). Ο Γεχούντα εργάζεται επίσης ως συντονιστής οικειότητας για την τηλεόραση, τον κινηματογράφο και το θέατρο. Αυτή την εποχή συνεργάζεται σε ένα νέο εγχείρημα στο Λος Άντζελες, για την εκπαίδευση των μελών του BIPOC (Black, Indigenous & People Of Color) ώστε να γίνουν συντονιστές οικειότητας.

Σύλληψη: Emily Mast & Yehuda Duenyas
Συμμετέχουν: Comma, Constance Hockaday, Darrian O’Reilly, David Adrian Freeland Jr., Dorothy Dubrule, Elisabeth Carpenter, Em, Faye Driscoll, Galen Swords, Heyward Bracy, Jay Carlon, Jessica Emmanuel, Mireya Lucio, Shannon Hafez, Stacy Dawson Stearns, Terrence Luke Johnson
Μουσική/τραγούδια: “Theme From ‘A Summer Place’” από Percy Faith and His Orchestra
Ανάθεση: Ίδρυμα Ωνάση

Okwui Okpokwasili, Altostratus: An Allegory (Υψιστρώματα: Μια αλληγορία)

Video | Διάρκεια: 10΄27΄΄

Τα υψιστρώματα είναι γκρίζα ή γκριζογάλανα νέφη. Ο ήλιος ή το φεγγάρι φωτίζουν μέσα από αυτά τα σύννεφα, αλλά η παρουσία τους σηματοδοτεί μια επικείμενη καταιγίδα. Αυτό είναι ένα κομμάτι που περιλαμβάνει κίνηση, ήχο και κείμενο. Αποσκοπεί στη διατήρηση ενός χώρου για αναστοχασμό, για προβληματισμό ως προς το τι επικρέμεται εκεί ψηλά και πώς μπορεί όλο αυτό να πέσει πάνω μας.

Η Όκουι Οκποκβάσιλι είναι δημιουργός περφόρμανς, εγκατεστημένη στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Στις δουλειές της περιλαμβάνονται οι βραβευμένες με Bessie παραγωγές, Pent-Up: a revenge dance και Bronx Gothic, καθώς και οι περφόρμανς Poor People’s TV Room και Adaku’s Revolt. Πρόσφατα υπήρξε συνεπιμελήτρια στο Danspace Project Platform “Utterances from the Chorus”. Ανάμεσα στις αναθέσεις, τα residencies και τις βραβεύσεις της περιλαμβάνονται: ανάθεση από τη 10η Μπιενάλε του Βερολίνου, το βραβείο Σύγχρονου Χορού Doris Duke για το 2018, οι καλλιτεχνικές υποτροφίες για το 2018 MacArthur Fellow, USA Artist Fellow και Princeton Hodder Fellow, το βραβείο Herb Alpert για τον χορό του 2018, το πρόγραμμα Extended Life του Συμβουλίου Πολιτισμού του Κεντρικού Μανχάταν (2013-2016, 2019), η καλλιτεχνική υποτροφία χορού του Foundation for Contemporary Arts (2014) και αναθέσεις/residencies από το MoMA, το The Young Vic και την Tate Modern.

Κείμενο & Χορογραφία: Okwui Okpokwasili
Βίντεο & Ήχος: Peter Born
Ανάθεση: Ίδρυμα Ωνάση

Ramsess, Quilted Masks (Υφασμάτινες μάσκες)

Video | Διάρκεια: 5΄25΄΄

«Κάνω ό,τι κάνω ως καλλιτέχνης για να φέρω ομορφιά στον κόσμο. Αυτές οι μάσκες είναι η συνεισφορά μου και η αναγνώριση της θέσης μου ως ενός χρήσιμου και παραγωγικού μέλους της ανθρώπινης κοινωνίας μας.»

Ο Ramsess [Ραμσής] είναι ένας αυτοδίδακτος καλλιτέχνης και παιδαγωγός που εργάζεται με διάφορα μέσα, μεταξύ άλλων υφάσματα, ζωγραφική, μωσαϊκά, εικονογραφήσεις και βιτρό. Από το 1976 έως το 1994 έκανε πολιτικά καρτούν και εικονογραφήσεις για τους Los Angeles Times. Γεννημένος στο Λος Άντζελες, μένει εδώ και πολλά χρόνια στη γειτονιά του Leimert Park και αποτελεί μια από τις πιο δημιουργικές φωνές της. Εραστής της μπλουζ και τζαζ μουσικής σε όλη τη ζωή του, έχει μεταφέρει αυτή την αγάπη στην τέχνη του, τιμώντας τους μουσικούς και τη μουσική που αυτοί δημιουργούν. Ο Ramsess είναι μέλος του Afro-American Quilters of Los Angeles, που αποτελεί εταίρο της Alliance for California Traditional Arts.
Σύλληψη & Δημιουργία: Ramsess
Ανάθεση: Ίδρυμα Ωνάση

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News