Η οξύτατη επίθεση που εξαπέλυσε χθες η Μαρίν Λεπέν από την Λιόν κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης αλλά και του ΝΑΤΟ βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα όλων των μεγάλων ευρωπαϊκών εφημερίδων: από τη βρετανική Guardian που επισημαίνει την υπόσχεση της ακροδεξιάς υποψήφιας να «απελευθερώσει τους Γάλλους από την ΕΕ» και την ισπανική El Mundo που στέκεται στην στρατηγική της να εμφανιστεί ως «υποψήφια του λαού εναντίον της παγκοσμιοποίησης» έως την αυστριακή Die Presse που δίνει έμφαση στην πρόθεση της να εγκαταλείψει η Γαλλία το ΝΑΤΟ σε περίπτωση που πρόεδρος.

Η αντεπίθεση, πάντως, έρχεται από μια γερμανική εφημερίδα: η Frankfurter Allgemeine Zeitung (Faz) φιλοξενεί στις σελίδες ένα ενδιαφέρον όσο και σκληρό σχόλιο υπό τον τίτλο: «Ο ιός της απολυταρχικής δημοκρατίας». «Εάν κερδίσει η Μαρίν Λεπέν τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, θα παρέσυρε την Ευρώπη σε μια υπαρξιακή κρίση» σημειώνει. Σύμφωνα με τη FAZ, αυτός ο ιός δεν γεννήθηκε στη Δύση, αλλά έφτασε σε αυτήν από τη Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος έχει αφιερώσει όλες του τις δυνάμεις στη διάδοσή του.

Είναι ο ρωσικός δάκτυλος που ευνόησε την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες και είναι ο ίδιος που επιχειρεί σήμερα στη Γαλλία να στείλει στο Μέγαρο των Ηλυσίων την Μαρίν Λεπέν αντί του Εμανουέλ Μακρόν. Πώς; Την προειδοποιητική βολή έριξε η γαλλόφωνη έκδοση του Russia Today, ομίλου που ελέγχεται από το Κρεμλίνο: «Ο ιδρυτής του Wikileaks Τζούλιαν Ασάνζ δήλωσε στη ρωσική εφημερίδα Izvestia ότι κάποια μέιλ της Χίλαρι Κλίντον περιέχουν “ενδιαφέρουσες” πληροφορίες για τον υποψήφιο των γαλλικών προεδρικών εκλογών Εμανουέλ Μακρόν. Από τη δήλωση αφήνεται να εννοηθεί ότι η Wikileaks θα μπορούσε να φωτίσει κάποιες σκιές που σχετίζονται με ένα από τα φαβορί στην κούρσα για το Ελιζέ».

Δεν πέρασαν και πολλές ώρες για να υποδειχθεί ο Μακρόν από κάποια ρωσικά μέσα, με βάση τις υποτιθέμενες αποκαλύψεις της Wikileaks, ως «πράκτορας του αμερικανικού τραπεζικού συστήματος». Αυτά βλέπουν οι Ολλανδοί που αποφάσισαν να μετρήσουν τις ψήφους των δικών τους εκλογών τον Μάρτιο όχι ηλεκτρονικά αλλά μία προς μία με τα χέρια τους. Κι αυτά βλέπουν και οι Γερμανοί και τρέμουν τον ρωσικό δάκτυλο και τον ιό της απολυταρχικής δημοκρατίας στις δικές τους εκλογές.

Φωτό: «Στο όνομα του λαού». Ετσι δεν αρχίζουν πάντα οι ολοκληρωτισμοί; Πηγή: Reuters/Robert Pratta

Ο Ντόναλμτ Τραμπ το είπε δις και με έμφαση: «America first. America first». Αλλά ποιος θα είναι δεύτερος; Οι Ολλανδοί έσπευσαν να δηλώσουν διαθέσιμοι, απευθύνοντας στον αμερικανό πρόεδρο σχετικό αίτημα μέσω γνωστής τηλεοπτικής σατιρικής εκπομπής. Το ξεκαρδιστικό βίντεο στο οποίο προσπαθούν να πείσουν τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ ότι η πατρίδα τους θα τον ενθουσιάσει, έγινε viral. Και ξαφνικά, η μια μετά την άλλη, οι τηλεοπτικές σατιρικές εκπομπές της Ευρώπης μπαίνουν στην κούρσα για τη δεύτερη θέση. Οι Γερμανοί, οι Βέλγοι, οι Ισπανοί, οι Πορτογάλοι, οι Λιθουανοί, οι Αυστριακοί, οι Ελβετοί, οι Δανοί έχουν όλοι ήδη ετοιμάσει και ανεβάσει στο διαδίκτυο σατιρικά βίντεο, καλώντας τους συναδέλφους τους στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη να ενωθούν μαζί τους σε αυτήν την πρώτη πανευρωπαϊκή κοοπερατίβα σάτιρας.

«Οι Ευρωπαίοι τρολάρουν τον Ντόναλντ Τραμπ», γράφει η Zeit. Τα βίντεο κυκλοφορούν μέσα από την σελίδα Every Second Counts , τον λογαριασμό @itsgreateu στο twitter και τη σελίδα it’s great στο Facebook που στέλνει το δικό της μήνυμα σατιρίζοντας ακόμη και το στυλ που μιλάει ο Τραμπ: «Αγαπητέ κύριε πρόεδρε, καλωσήλθατε σε αυτήν την σπουδαία σελίδα. Θα δημοσιεύουμε σπουδαία πράγματα εδώ πέρα, απολύτως φανταστικά πράγματα! Αυτά τα φανταστικά πράγματα θα σας δώσουν τη δυνατότητα να επιλέξετε τη χώρα που θέλετε να είναι δεύτερη μετά από εσάς. Υπάρχουν σπουδαίες χώρες στην Ευρώπη, φανταστικές χώρες, και αυτές οι σπουδαίες χώρες έχουν φτιάξει σπουδαία, πραγματικά σπουδαία βίντεο για εσάς».

Για το βίντεο της Ελλάδας πάντως δεν χρειάζονται οι ειδικοί της σάτιρας. Το έχει φτιάξει ήδη η κυβέρνηση.

Φωτό:  «Η Αμερική πρώτα». Μα είναι να μην τον  αρχίσεις στο δούλεμα; Πηγή: Die Zeit

Είναι μια μαύρη τσάντα, το όνομά της είναι «Football» και ακολουθεί τον εκάστοτε πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών όπως τον ακολουθεί η σκιά του – 24 ώρες το 24ωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα. Από αυτό το «βαλιτσάκι της Αποκάλυψης» των είκοσι κιλών και κάτι ο αμερικανός πρόεδρος μπορεί να εξαπολύσει πυρηνική επίθεση.

Λίγοι παρατήρησαν, γράφει η Repubblica, ότι η «Football» συνόδεψε τον Ντόναλντ Τραμπ πριν από μερικές ημέρες στην πρώτη του επίσημη έξοδο. Ηταν μια επίσκεψη στην αεροπορική βάση του Ντόβερ, στο Ντέλαγουερ, και τα βλέμματα και οι φωτογραφικοί φακοί στράφηκαν στην Ιβάνκα Τραμπ. Να όμως που κατά τύχη απαθανατίστηκε σε ένα ενσταντανέ και το βαλιτσάκι κάνοντας πολλούς να δουν με τα μάτια τους το αδιάψευστο τεκμήριο του γεγονότος ότι αυτός ο πρόεδρος, ο Ντόναλντ Τραμπ, έχει κυριολεκτικά στα χέρια του τη μοίρα του πλανήτη.

Μα τι έχει μέσα το βαλιτσάκι; Η ιταλική εφημερίδα ρώτησε τον Στίβεν Σβαρτζ, διευθυντή του Bulletin of the Atomic Scientists και συγγραφέα του βιβλίου «Atomic Audit». «Δεν υπάρχει κανένα κόκκινο κουμπί» διαβεβαίωσε εκείνος. Και τότε τι περιέχει; Μια λίστα με τα πυρηνικά καταφύγια ανά τον κόσμο, στα οποία ο πρόεδρος μπορεί να καταφύγει σε περίπτωση ανάγκης, οδηγίες για τη μετάδοση μηνύματος στους αμερικανούς πολίτες μέσω όλων των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών της χώρας κι ένα σύστημα επικοινωνίας μέσω τηλεδιάσκεψης.

Πάμε τώρα στο ζουμί. Το βαλιτσάκι περιέχει το εγχειρίδιο των αποφάσεων, ή αλλιώς «μαύρο βιβλίο», που εξηγεί περιληπτικά ποιοι είναι οι διάφοροι τύποι επιθέσεων που έχει ο πρόεδρος στη διάθεσή του και ποιες θα είναι οι συνέπειες εάν εξαπολύσει μία από αυτές. Η μεταλλική κάρτα, ή «biscuit», που έχει μαζί πάντα μαζί του, του επιτρέπει να ταυτοποιηθεί στην επικοινωνία του με το Πεντάγωνο. Και πόσο χρόνος χρειάζεται για να εξαπολυθεί η επίθεση από τη στιγμή που θα δώσει την εντολή; Μόλις λίγα λεπτά. «Δεν υπάρχει τρόπος, νομικός ή άλλος, να μην εκτελεστεί η εντολή» εξηγεί ο αμερικανός ειδικός.

Εχουμε μπλέξει κανονικά.

Φωτό: Ο αξιωματικός με το «Football». Τουλάχιστον ο πρόεδρος έχει τα χέρια του μακριά. Πηγή: La Repubblica

Κάποτε έσπερνε τον τρόμο στους πολίτες της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Αλλά σήμερα, 28 ολόκληρα χρόνια από την πτώση του τείχους του Βερολίνου, ποιος μπορεί να φοβάται ακόμη Στάζι; Αυτή τη φορά, απαντά η Deutsche Welle, δεν είναι τα θύματα της φοβερής και τρομερής αστυνομίας του καθεστώτος που φοβούνται, αλλά οι παλιοί συνεργάτες της. Απ’ όπου προκύπτει και το δίλημμα: «Να ξυπνήσουμε τα φαντάσματα του παρελθόντος ή να τα αφήσουμε στην ησυχία τους;».

Το ερώτημα, δύο χρόνια από τη δημοσιοποίηση 2.500 εγγράφων της Στάζι, προέκυψε από την πρόταση να δημοσιοποιηθεί ολόκληρο το υλικό: «Κάθε πολίτης που ήταν θύμα του καθεστώτος θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να δει τον φάκελό του» έχει πει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Γιόαχιμ Γκάουκ. Ετσι, όμως, πολλοί παλιοί συνεργάτες που έκαναν μια νέα αρχή μετά την πτώση του τείχους μπορεί να έρθουν αντιμέτωποι με το σκοτεινό τους παρελθόν. Ισως να μην θέλουν και τα θύματα να ξέρουν ποιοι τα «έδιναν» στο καθεστώς.

Μήπως λοιπόν η άγνοια είναι τώρα ευλογία; Η άγνοια μπορεί. Η λήθη, πάντως, όχι.

Φωτό: Δεν είναι χιλιάδες φάκελοι εκεί μέσα. Είναι χιλιάδες ζωές. Πηγή: Deutsche Welle / Ruth Stoltenberg