Διάθεση είχαμε. Συγκέντρωση, επίσης. Η διεθνούς φήμης άμυνά μας, που στα τρία προηγούμενα παιχνίδια μας είχε εξαφανιστεί (και στο ματς με τη Βραζιλία μάς έλειψε απελπιστικά), επιτέλους επέστρεψε. Κράτησε κοτζάμ Team USA στους 69 πόντους, που είναι η δεύτερη χειρότερη επίδοση των Αμερικανών εδώ και 21 χρόνια (από το Μουντομπάσκετ της Αθήνας, όπου είχαν ηττηθεί στον ημιτελικό από τη Ρωσία με 66-64). Τι δεν είχαμε; Τόλμη. «Ψυχή». Αυτήν την «τρέλα» που σπρώχνει τις ομάδες στις υπερβάσεις.

Μπορεί να φταίει, που λίγες ώρες νωρίτερα η Τσεχία είχε νικήσει τη Βραζιλία. Ετσι, ο αγώνας μας με τις ΗΠΑ δεν ήταν «ζωής και θανάτου». Η τελευταία μας ευκαιρία για να προκριθούμε στις οκτώ καλύτερες ομάδες του Κόσμου πήρε αναβολή για τη Δευτέρα. Πάντως, η πίστη μας ότι θα μπορούσαμε να επαναλάβουμε τον άθλο της Σαϊτάμα κράτησε μόλις δέκα λεπτά. Οσο χρειάστηκε ο Γκρεγκ Πόποβιτς -ίσως το πιο κοφτερό μυαλό στο παγκόσμιο μπάσκετ- να αποκόψει τον Γιάννη Αντετοκούνμπο από την… υπόλοιπη Ελλάδα.

Ο δαιμόνιος κόουτς των ΗΠΑ άλλαζε διαρκώς σχήματα και πρόσωπα, και κατέληξε σε ένα κοντό σχήμα που αύξησε την πίεση στην ελληνική ομάδα, με αποτέλεσμα οι βοήθειες προς τον Γιάννη να μειώνονται, καθώς το παιχνίδι κυλούσε. Η επιλογή του να μας… επιτρέψει τα μακρινά σουτ και να στήσει την άμυνά του γύρω από το αμερικανικό καλάθι, δικαιώθηκε απολύτως. Η ευστοχία μας στα τρίποντα (26%) ήταν αποκαρδιωτική. Δυστυχώς, και σε όλους τους άλλους τρόπους που υπάρχουν για να βάλεις καλάθι. Στο δίποντο είχαμε 36%, και στις βολές 40%.

Με 53 πόντους ενεργητικό, στο αντρικό μπάσκετ δεν κερδίζεις κανέναν. Το μόνο που απέμενε στην Εθνική μας, ήταν να ηττηθεί αξιοπρεπώς. Αυτό, ακριβώς, έκανε – και δεν είναι ντροπή απέναντι σε 12 NBAers, έστω όχι πρωτοκλασσάτους, που ξεχείλιζαν ενέργεια και ποιότητα. Οι οποίοι, επιπλέον, έπαιξαν καταπληκτική άμυνα – πράγμα σπάνιο για Αμερικανούς.

Ο κόουτς Πόποβιτς δεν «ντράπηκε» να αντιγράψει την τακτική που όλοι χρησιμοποιούν, με μικρότερη ή μεγαλύτερη επιτυχία, για να σταματήσουν τον Γιάννη. Ενα τείχος τριών αντιπάλων του έκλεινε το δρόμο για να μην περάσει μέσα στη ρακέτα των ΗΠΑ. Η φάση όπου βρίσκεται περικυκλωμένος από ολόκληρη την πεντάδα των ΗΠΑ, ήταν ένα από τα highligts του αγώνα.

Ο «Greek Freak» πάλεψε όσο μπορούσε. Υπήρχαν στιγμές που έπαιζε… μόνος του τους συναδέλφους του στο ΝΒΑ. Ολοκλήρωσε την αναμέτρηση με «νταμπλ-νταμπλ» (15 πόντοι, 13 ριμπάουντ), αν και τα στατιστικά αδικούν την προσπάθειά του. Αλλά, η μοναξιά του στο παιχνίδι ήταν αβάσταχτη. Από όλους τους άλλους έλληνες διεθνείς διακρίθηκε μόνον ο Κώστας Σλούκας (13 πόντοι). Ο Πρίντεζης πέτυχε έξι πόντους. Ο Παπανικολάου, μηδέν. Ο Καλάθης έβαλε δύο καλάθια, όταν τα πάντα είχαν κριθεί. Ο Παπαπέτρου τελείωσε το ματς με 3/11 προσπάθειες. Ο Μπουρούσης και ο Παπαγιάννης, μαζί, με 1/8… Αυτό το ματς, ο Γιάννης το ονειρευόταν -με πρωταγωνιστή τον ίδιο- από παιδί. Από τότε που, 12 ετών, είδε στην TV την Ελλάδα να νικά τις ΗΠΑ στην Ιαπωνία. Το φανταζόταν, όμως, τελείως διαφορετικά.

Αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα ο γνωστός αναλυτής του ESPN, Τζόναν Γκιβόνι, «μας την είπε» για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούμε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, γράφοντας στο Twitter: «Τι ντροπή για την Ελλάδα (και τους μπασκετικούς φιλάθλους σε ολόκληρο τον πλανήτη), να έχει ένα τρομερό ταλέντο σαν τον Γιάννη και να μην ξέρει πώς να τον εκμεταλλευθεί. Οι ΗΠΑ έκαναν εξαιρετική δουλειά για να τον βγάλουν εκτός αγώνα, με καλές άμυνες. Αυτό σε κάνει να σεβαστείς ακόμη περισσότερο την ομάδα που έχτισε το Μιλγουόκι γύρω του».

Η απόφαση του κόουτς Σκουρτόπουλου να παρατήσει το ματς στο φινάλε και να αποσύρει από το παρκέ τους «βασικούς», ήταν απολύτως ρεαλιστική, εν όψει του «τελικού» της Δευτέρας (11:30). Εκεί θα ρίξουμε την τελευταία μας… ζαριά, και η αποστολή της Εθνικής δεν θα είναι εύκολη. Οι Τσέχοι μας χάρισαν μια ευκαιρία να μπούμε στην οκτάδα «από το παράθυρο», νικώντας τη Βραζιλία, όμως… το παράκαναν. Αυτό το εντυπωσιακό 93-71 σημαίνει ότι εμείς θα πρέπει να τους νικήσουμε με -τουλάχιστον- 12 πόντους διαφορά (και, παραλλήλως, οι ΗΠΑ να κερδίσουν τη Βραζιλία). Πριν από λίγο καιρό θα λέγαμε ότι «το ‘χουμε». Αλλά τώρα…

Οι Τσέχοι κατατρόπωσαν τους Τούρκους και τους Βραζιλιάνους, ενώ η ήττα τους από την Team USA δεν ήταν τόσο εύκολη για τους Αμερικανούς, όσο δείχνει το σκορ (88-67). Ο ισραηλινός Ρόνεν Γκίντζμπουργκ, που τους κοουτσάρει από τον Δεκέμβριο του 2013, έχει συνθέσει μια πολύ δυσκολοκατάβλητη ομάδα, με καταπληκτική ομοιογένεια (οι μισοί διεθνείς παίζουν μαζί από το Ευρωμπάσκετ του 2015), και έναν φοβερό ηγέτη: τον Τόμας Σατοράνσκι, ο οποίος ολοκλήρωσε το ματς κόντρα στους Βραζιλιάνους με 20 πόντους, εννέα ασίστ και επτά ριμπάουντ. «Αν μου λέγατε ότι θα παίζαμε με τους Ελληνες για την πρόκριση στους «8», δεν θα σας πίστευα», έλεγε χαμογελώντας στην κάμερα της ΕΡΤ.

Για να έχουμε τύχη να νικήσουμε την ομάδα του, και μάλιστα με αυτή τη σημαντική διαφορά, θα πρέπει να παίξουν όλοι. Οχι μόνον ο Γιάννης και ο Σλούκας. Σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο η Εθνική «χρωστάει» σε όλους όσοι πίστεψαν σε αυτήν ένα καλό παιχνίδι. Μακάρι να το… φυλάει για τη Δευτέρα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News