Το καλοκαίρι του 2017 ένα γιγάντιο κομμάτι αποκολλήθηκε από την κρηπίδα πάγου Larsen C στην Ανταρκτική. Η αποκόλληση δημιούργησε ένα γιγάντιο παγόβουνο 6.000 τετραγωνικών χλμ., δηλαδή στη θάλασσα άρχισε να πλέει ένα κομμάτι πάγου έκτασης όσο περίπου η Κρήτη! Έκτοτε το παγόβουνο, που έλαβε την επιστημονική ονομασία Α-68, παρακολουθείται για λόγους ασφαλείας ώστε να γνωρίζουμε πού κατευθύνεται και αν αποτελεί κίνδυνο κυρίως για τα πλοία που κινούνται στο Νότιο Ειρηνικό. Παράλληλα υπάρχει μια διαρκής μελέτη των επιπτώσεων που έχει η αποκόλληση του και η παρουσία του στο νερό. 

Η τελευταία σχετική έρευνα πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του βρετανικού Πανεπιστημίου του Λιντς. Οπως αναφέρει σε δημοσίευμά του το BBC, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι τη χρονική περίοδο που το παγόβουνο έλιωνε με πολύ ταχύ ρυθμό, εισέρρεαν στη θάλασσα σε καθημερινή βάση περισσότεροι από 1,5 δισ. τόνοι φρέσκου νερού. Πρόκειται για ποσότητα νερού 150 φορές μεγαλύτερη από αυτή που καταναλώνεται ημερησίως από τους περίπου 67 εκατ. κατοίκους της Βρετανίας. 

Οταν το παγόβουνο αποκολλήθηκε, οι επιστήμονες ανησύχησαν ότι μπορεί να κολλήσει σε κάποια αβαθή σημεία της θάλασσας μπλοκάροντας τις διαδρομές που χρησιμοποιούν πιγκουίνοι, φώκιες και φάλαινες για να τραφούν και προκαλώντας τρομερά προβλήματα στα τοπικά οικοσυστήματα. 

Ομως το Α-68 δεν κόλλησε πουθενά και ταξίδεψε στον Νότιο Ειρηνικό, φτάνοντας στα σύνορα με τις νότιες περιοχές του Ατλαντικού Ωκεανού όπου τα νερά αρχίζουν να γίνονται θερμότερα. Σε αυτές τις περιοχές άρχισε να λιώνει με ταχύτερο ρυθμό και αυτή τη χρονική περίοδο καλύπτει η νέα έρευνα. Τον Απρίλιο του 2021 το Α-68 διαλύθηκε σε πάρα πολλά μικρά κομμάτια, τα οποία δεν μπορούν πλέον να γίνουν αντικείμενο παρακολούθησης, αφού δεν αποτελούν άλλωστε και κάποιο δυνητικό κίνδυνο για τη ναυσιπλοΐα. 

Οι συνέπειες

Το Α-68 είναι από τα πολλά μεγάλα παγόβουνα που έχουν αποκολληθεί από την Ανταρκτική τα τελευταία 20 έτη και οι επιστήμονες παρακολουθούν τις επιπτώσεις που έχει αυτό το φαινόμενο. Μια από αυτές είναι η εισροή τεραστίων ποσοτήτων φρέσκου νερού στη θάλασσα, κάτι που έχει ως συνέπεια να προστίθενται στο νερό μεγάλες ποσότητες συστατικών, όπως σίδηρος και άλλα μεταλλικά στοιχεία, αλλά και οργανική ύλη, μεταβάλλοντας τις βιολογικές συνθήκες στα τοπικά οικοσυστήματα. Επίσης, η εισροή αυτών των ποσοτήτων μεταβάλλει τη ροή των ρευμάτων, γεγονός που έχει και αυτό διαφόρων ειδών συνέπειες. 

Η έρευνα για το λιώσιμο του Α-68 έγινε με την επεξεργασία των δεδομένων που κατέγραψαν τα επιστημονικά όργανα που είχαν τοποθετήσει σε αυτό οι επιστήμονες της Βρετανικής Αποστολής Ανταρκτικής όταν έπλεε στον Ειρηνικό Ωκεανό. Η επεξεργασία και ανάλυση αυτών των δεδομένων συνεχίζεται και αναμένεται να προκύψουν και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι υπήρξαν μεταβολές στη χλωρίδα και τα είδη του φυτοπλαγκτού γύρω από το παγόβουνο αλλά και στην εναπόθεση της ύλης στα βαθύτερα σημεία του ωκεανού. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News