«Δείτε τον πώς κινείται. Μοιάζει σαν βίντεο γκέιμ με σάρκα και οστά», μονολογούσε ένας από τους τηλεσχολιαστές του αγώνα. «Τον ψηφίζω από τώρα για ΜVP», φώναξε εκστασιασμένος ο Βιν Μπέικερ, παλιά δόξα των Μπακς. Το ίδιο ψήφιζε και το κοινό στο γήπεδο του Μιλγουόκι, όπου η ιαχή «MVP – MVP» δονούσε την ατμόσφαιρα από την έναρξη, κιόλας, της αναμέτρησης. Αλλά, ιδίως στο τέλος της. Η κόρνα της λήξης βρήκε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να έχει σταματήσει στους 44 πόντους -ρεκόρ καριέρας- απέναντι στους Μπλέιζερς, τους οποίους νίκησε (113-110) σχεδόν μόνος του.

Στο πρώτο ματς της σεζόν έβαλε 37 πόντους, απέναντι στον Ιρβινγκ. Στο δεύτερο, κόντρα στον ΛεΜπρόν Τζέιμς, 34. Μα τώρα, σε αυτή τη δεύτερη νίκη της ομάδας του στην τρέχουσα σεζόν (2-1), ξεπέρασε τον εαυτό του: τους 41 πόντους που είχε πετύχει στο ματς της περασμένης αγωνιστικής περιόδου με τους Λέικερς, στις 10 Φεβρουαρίου 2017. Εφτασε τους 115 πόντους σε τρία παιχνίδια, και είναι πρώτος σκόρερ στο ΝΒΑ. Ο μέσος όρος του (38,3 πόντοι) είναι ρεκόρ στα χρονικά των Μπακς, στα εναρκτήρια παιχνίδια μίας χρονιάς.

Πέρα από τους 44 πόντους που σημείωσε (16/19 δίποντα, 1/4 τρίποντα, 9/13 βολές), ο «Greek Freak»… οργίασε. Είχε οκτώ ριμπάουντ, τέσσερις ασίστ, δύο κλεψίματα, ένα κόψιμο και μόλις δύο λάθη. Με δικό του κάρφωμα, 11 δευτερόλεπτα πριν από το τέλος, τα «Ελάφια» πέρασαν μπροστά στο σκορ (111-110) και πήραν το ματς. Εκανε «το παιχνίδι της ζωής του» – δεν είναι υπερβολή. Επί 39 λεπτά σκορπούσε τον τρόμο στους αντιπάλους του. Υστερα, το φοβερό «τέρας» του μπάσκετ έγινε πάλι ο βαθιά συναισθηματικός νεαρός που όλοι λατρεύουν (και) για τον χαρακτήρα του. Αφιέρωσε τη μυθική του εμφάνιση στον πατέρα του, που «έφυγε» από τη ζωή προσφάτως, γράφοντας με μαρκαδόρο πάνω στην μπάλα του αγώνα: «Αυτό είναι για τον μπαμπά… κερδίσαμε απόψε… και έβαλα 44 πόντους».

❤️ @Giannis_An34 pic.twitter.com/s2XMb498vo

— Milwaukee Bucks (@Bucks) October 22, 2017

Πιο απίστευτη από τα απίστευτα που κάνει στο παρκέ, είναι η ραγδαία βελτίωσή του από χρόνο σε χρόνο. Στην πρώτη του σεζόν είχε συμμετοχή σε 23 παιχνίδια. Στη δεύτερη, έπαιζε πάνω από 30 λεπτά σε κάθε ματς. Στην τρίτη έγινε «πενταδάτος». Βασικός και αναντικατάστατος. Πέρυσι ήταν σούπερ-σταρ, αλλά και All-Star. Ο «παίκτης – ομάδα». Από τις πρώτες του εμφανίσεις στον «μαγικό κόσμο» μέχρι σήμερα, έχει εκτινάξει τους αριθμούς του στα ύψη, σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες. Ιδίως στο σκοράρισμα (από τους 6,6 πόντους, στους 22,9 πέρυσι). Και τώρα, από την αρχή της σεζόν, τρύπησε τον ουρανό του.

Τα δύο preseason παιχνίδια στα οποία αγωνίστηκε και τα τρία επίσημα που ακολούθησαν, είναι ένα επαρκές δείγμα γραφής για το τι μπορούμε να περιμένουμε, εφέτος, από τον «Γιάνναρο». Παρά τον γνωστό τραυματισμό που τον ταλαιπώρησε, είναι φανερό ότι δεν άφησε το καλοκαίρι να πάει χαμένο. Εμφανίζεται βελτιωμένος σε όλους τους τομείς -ακόμη και στα σουτ από μέση και μακρινή απόσταση, που ήταν το αδύνατο σημείο του-, πιο ώριμος, «βλέπει» το γήπεδο καλύτερα. Με επιδόσεις σαν κι αυτές με τις οποίες μπήκε στο νέο πρωτάθλημα, δεν απέχει πολύ από τον τίτλο του Πολυτιμότερου Παίκτη στο ΝΒΑ. Από το να δει το όνομά του να φιγουράρει στην καλύτερη πεντάδα της αμερικανικής λίγκας, δίπλα σε ‘κείνα του ΛεΜπρόν, του Ντουράντ, του Ουέστμπρουκ και του Κάρι.

Το μεγάλο του αβαντάζ στην κούρσα προς το τρόπαιο του MVP είναι πως σχεδόν όλοι οι άλλοι υποψήφιοι ανήκουν σε ομάδες με πολλούς «αστέρες», στους οποίους οι προπονητές πρέπει να μοιράσουν τα λεπτά των παιχνιδιών. Ενώ στο Μιλγουόκι, ο Αντετοκούνμπο είναι (ήδη από πέρυσι) «το Α και το Ω» των Μπακς, ιδίως ώσπου να επιστρέψει ο Πάρκερ από τον τραυματισμό του. Ο Giannis θα έχει όλον τον χρόνο συμμετοχής, τις μπάλες και την ελευθερία των κινήσεων που χρειάζεται για να «λάμψει».

Για να αναδειχθεί σε Πολυτιμότερο Παίκτη του 2018, θα πρέπει να συμβούν τρία πράγματα – πέρα, βεβαίως, από το να παραμείνει υγιής. Το πρώτο είναι, να βελτιωθεί στα μακρινά σουτ. Ηδη, βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο. Το δεύτερο, να πάνε καλά οι Μπακς. Να τερματίσουν -τουλάχιστον- τέταρτοι στην Ανατολική Περιφέρεια και να κάνουν, επιτέλους, μία νίκη στα play-offs. Η τρίτη προϋπόθεση, όσο κι αν φαίνεται παράξενο, είναι η πιο δύσκολη.

Δείτε το βίντεο με τα επιτεύγματα του Αντετοκούνμπο και προσέξτε την έκφραση των πιτσιρικάδων στο 0:16, μετά το κάρφωμα:

Ο Giannis δεν αρκεί να είναι ο ηγέτης των Μπακς, πρέπει και να το δείχνει. Ναι, δεν είναι ο χαρακτήρας που θα μπει στα αποδυτήρια και θα «τα ψάλει» στους συμπαίκτες του, όμως θα χρειαστεί να ξεφορτωθεί πολλή από τη συνήθη ταπεινοφροσύνη του. Στη χώρα όπου το «φαίνεσθαι» έχει μεγαλύτερη σημασία απ’ όση σε οποιαδήποτε άλλη, θα πρέπει να παίξει τον ρόλο που τα media και οι οπαδοί λατρεύουν: του γεννημένου νικητή που καθοδηγεί ολόκληρη την ομάδα. Οχι πως δεν είναι. Αυτό το ευγενικό παιδί που μπορεί να πλησιάσει ο καθένας έξω από το γήπεδο, στο παρκέ μεταμορφώνεται σε «αγρίμι». Ακόμη και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του αλλάζουν. Αλλά ο «Γιάνναρος», ποτέ δεν ένιωσε -πολύ περισσότερο, ποτέ δεν συμπεριφέρθηκε- σαν πριμαντόνα. Για το star-system του αμερικανικού αθλητισμού, λίγη έπαρση είναι απολύτως απαραίτητη.

Οι ειδικοί, οι θαυμαστές του και οι αντίπαλοί του είναι πεπεισμένοι ότι, εφέτος, θα είναι η χρονιά του. Πλέον, το όριο του Γιάννη Αντετοκούνμπο είναι η φαντασία που ο καθένας μας διαθέτει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News