570
|

Για εκείνους που σηκώθηκαν από τον καναπέ και καθαρίζουν την Αθήνα

Μάριος Νομικός Μάριος Νομικός 18 Απριλίου 2019, 14:00

Για εκείνους που σηκώθηκαν από τον καναπέ και καθαρίζουν την Αθήνα

Μάριος Νομικός Μάριος Νομικός 18 Απριλίου 2019, 14:00

Οι ήχοι μιας ωραίας μπάντας τζαζ με έκαναν να κοντοσταθώ προ ημερών στη Στοά των Εμπόρων. Ενδιαφέρουσες μουσικές δεν ακούς κάθε μέρα στην πόλη. Και η θετική διάθεση των ανθρώπων που συνωστίζονταν ανάμεσα στα μαγαζάκια έκανε την πρόκληση πιο έντονη. Σε τέτοιους καιρούς γκρίνιας η ευχάριστη ατμόσφαιρα είναι πολύτιμη. Παριστάνοντας ότι ήμουν μέρος της παρέας πλησίασα για να καταλάβω ότι επρόκειτο για μια εκδήλωση απολογισμού του προγράμματος καθαρισμού σημείων της πόλης από τους ίδιους τους πολίτες, σε συνεργασία με την εταιρεία Kärcher και τον συντονισμό του συν Αθηνά, αυτής της πολύ σημαντικής και ουσιαστικής πρωτοβουλίας του Δήμου Αθηναίων.

Πήρε τον λόγο ο Δήμαρχος Γιώργος Καμίνης λέγοντας ότι «πλέον έχουμε να επιδείξουμε πολλές μικρές νίκες σε διάφορα κεντρικά σημεία της πόλης ενώ με την έως τώρα εμπειρία μας, βάζουμε τις βάσεις και πάμε να εφαρμόσουμε, όλοι μαζί, την τεχνογνωσία μας σε όσο πιο μεγάλο εύρος μπορούμε».

Για τη σημασία της συλλογικότητας μίλησε ο Λάζαρος Φραντζής, Διευθύνων Σύμβουλος της Kӓrcher, ο οποίος είχε την ιδέα του προγράμματος και δώρισε τα μηχανήματα καθαρισμού.

Όμως πιο πολύ μου έκαναν εντύπωση οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές της δράσης. Αυτοί που αρνήθηκαν να παρατηρούν παθητικά τη γειτονιά τους να γίνεται καθημερινά πιο βρώμικη, μπήκαν στη διαδικασία να εκπαιδευτούν, να πάρουν τις βούρτσες και τα πλυστικά μηχανήματα και να βγουν στους δρόμους.

Πολίτες βγήκαν στους δρόμους και ανέλαβαν δράση

Όπως είπε ένας εξ αυτών εκείνο που τον εξόργισε ήταν ότι οι μεν πιο νέοι προσπερνούσαν θεωρώντας ότι η βρωμιά στους τοίχους είναι το αυτονόητο αστικό τοπίο, οι δε μεγαλύτεροι θεωρούσαν μάταιη την προσπάθεια αφού οι τοίχοι θα ξαναλερώνονταν σε μια εβδομάδα. Και στις δύο περιπτώσεις συμβιβασμός και ηττοπάθεια. Όμως δεν κάμφθηκε το ηθικό τους. Επέμειναν κόντρα στην απάθεια και όπως διαπίστωσαν η δουλειά τους δεν πήγε χαμένη. Σε πολύ μεγάλο ποσοστό οι τοίχοι έμειναν καθαροί. Θυμήθηκα τη θεωρία του σπασμένου παράθυρου που αναφέρει ότι όταν γίνεται η αρχή ενός βανδαλισμού και δεν επιδιορθώνεται, τότε η αντικοινωνική δράση θα βρει μιμητές και οι βανδαλισμοί θα συνεχίζονται μέχρι την ολοκληρωτική καταστροφή.Η θεωρία των Wilson και Kelling, συσχετίζει την αισθητική υποβάθμιση μιας αστικής περιοχής με την αύξηση της εγκληματικότητας. Έχει τη σημασία του συνεπώς να μη μένει κανένα τζάμι σπασμένο, κανένας τοίχος γραμμένος στην πόλη, διότι στέλνει το λάθος μήνυμα.

Από τον επόμενο πρωταγωνιστή της δράσης άκουσα για την παιδική χαρά που είναι έξω από το παλιό μου σχολείο, κάτω από την Ακρόπολη. Μου είχε κάνει εντύπωση όταν πρόσφατα την ξαναείδα καθαρή. Όπως είπε ο ίδιος, οι μαθητές αγκάλιασαν την πρωτοβουλία καθαρισμού αλλά και βοήθησαν να παραμείνει η παιδική χαρά καθαρή.

Τζαζ μουσική πλημμύρισε τη Στοά των Εμπόρων

Ένας άλλος κάτοικος μίλησε για το πολύπαθο Πεδίον του Άρεως, αυτή τη “μαύρη τρύπα” της πόλης. Στη φωνή του διακρίνονταν το πάθος για να αλλάξει κάτι στην Αθήνα. Για να αλλάξουμε οι πολίτες στάση απέναντι στα προβλήματα που μας αφορούν. Χωρίς πάντα να περιμένουμε τις λύσεις από το κράτος “πατερούλη”.

Έχουν γαλουχηθεί γενιές ολόκληρες που επιμένουν να σκέφτονται μόνον τι μπορεί να κάνει το σύνολο για εμάς και όχι τι μπορούν να κάνουμε οι ίδιοι για το σύνολο.

Αυτή η συνάντηση των εθελοντών, σ’ ένα πρόγραμμα που δούλεψαν μαζί οι πολίτες με τον δήμο και τον ευαισθητοποιημένο ιδιωτικό τομέα, με έκανε να ελπίζω ότι κάτι μπορεί να αλλάξει.

Και ίσως η μεγαλύτερη ενθάρρυνση αυτών των δημιουργικών συμπράξεων θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως μια σημαντική προτεραιότητα για τον επόμενο δήμαρχο Αθηναίων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...