Επειτα από σχεδόν τρεις δεκαετίες παρουσίας στα αξιοπρεπή, αλλά πάντως περιορισμένα, ποσοστά της τάξης του 5% με 10%, έπειτα από δύο τετραετίες ως εταίρος στην κυβέρνηση του Γκέρχαρντ Σρέντερ του SPD, η ανάδειξη των Πρασίνων σε μείζονα δύναμη του γερμανικού πολιτικού σκηνικού απέχει λίγους μόνο μήνες.

Οι δημοσκοπήσεις ως τώρα δείχνουν ότι θα κινηθούν πολύ καλύτερα από το 8% του Σεπτεμβρίου του 2017 και θα είναι δεύτερο κόμμα – εκτός απροόπτου που θα τους φέρει σε ακόμη καλύτερη θέση, μια ανάσα από την καγκελαρία.

Το κόμμα μεταμορφώθηκε την τελευταία δεκαετία: άφησε στην άκρη το εναλλακτικό και ενάντια στο κατεστημένο πρόσωπο που είχε στα πρώτα χρόνια του για να γίνει το πολιτικό καταφύγιο των ελίτ των πόλεων. Βοήθησε και η σταδιακή αποδυνάμωση των Σοσιαλδημοκρατών και εσχάτως των Χριστιανοδημοκρατών,  με τους τελευταίους να εμπλέκονται σε σκάνδαλα διαφθοράς  και πολιτικές ίντριγκες.

Η επιλογή της 40χρονης Αναλένα Μπέρμποκ δείχνει ακριβώς ότι οι Πράσινοι φέρνουν στο προσκήνιο ένα πρόσωπο που θα μπορούσε να «μιλήσει» και στους πέραν του κόμματος ψηφοφόρους. Μια νέα γυναίκα με απόψεις και αυτοπεποίθηση απέναντι σε ένα ανδροκρατούμενο σκηνικό.

Αντίθετα με την επεισοδιακή εκλογή στο στρατόπεδο του CDU,  στους Πράσινους τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά και καθόλου δραματικά. Η Μπέρμποκ και ο αντίπαλός της Ρόμπερτ Χάμπεκ αντιπαρατέθηκαν πολιτισμένα και αποφάσισαν να επιλέξουν μεταξύ τους ποιος από τους δύο θα ήταν υποψήφιος, αν και η επιλογή της Μπέρμποκ ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένη, όπως γράφει το Politico. Ένα κόμμα που επέμενε στα δικαιώματα των γυναικών δεν θα μπορούσε παρά να είχε επιλέξει μια γυναίκα υποψήφια για το αξίωμα του καγκελαρίου.

Ο Τύπος, ακόμη και η μάλλον συντηρητική Welt, βλέπει και αυτός στη Μπέρμποκ μια πολιτικό με αυτοπεποίθηση, ικανότητες και επινοητικότητα αλλά και ευρεία –  αν όχι και καθολική – απήχηση στο κόμμα.

Είναι το πρόσωπο του κόμματος στο Κοινοβούλιο (ο Χάμπεκ έχει απήχηση στα πλήθη, αλλά είναι και επιρρεπής σε γκάφες, σημείωναν οι Financial Times), πάντα καλά προετοιμασμένη με δεδομένα. Και οι δύο έχουν την εικόνα του μετριοπαθούς υποψηφίου που θα στοχεύσει στους ψηφοφόρους του Κέντρου οι οποίοι ζητούν σταθερότητα.

Μειονέκτημα είναι το ότι η Μπέρμποκ, που ήταν στο παρελθόν βοηθός ευρωβουλευτή (και ως παιδί πρωταθλήτρια στο… τραμπολίνο), δεν έχει σημαντική εμπειρία στην διακυβέρνηση, όπως δεν έχει και ο Χάμπεκ που έχει υπάρξει υπουργός Περιβάλλοντος στο Σλέσβιγκ-Χολστάιν, ένα από τα μικρότερα κρατίδια της χώρας.  Αμφότεροι πάντως δήλωναν έτοιμοι για το αξίωμα του καγκελαρίου.

Κοντά στην πρωτιά

Την τελική κουβέντα θα πουν οι ψηφοφόροι τον Σεπτέμβριο. Από τώρα όμως οι δημοσκοπήσεις φέρνουν τους Πράσινους ακόμα και μόλις 4 μονάδες πίσω από το κόμμα της Ανγκελα Μέρκελ, ενώ συστηματικά τούς δίνουν ποσοστά άνω του 20% και τη δεύτερη θέση, πάνω από τους Σοσιαλδημοκράτες. Οι Πράσινοι συνήθως τα πάνε καλύτερα στις δημοσκοπήσεις παρά την ημέρα της κάλπης, αν και στους πέντε μήνες που απομένουν ως τις εκλογές μπορεί να συμβούν πολλά που θα ανατρέψουν την εικόνα.

Σε κάθε περίπτωση, θα είναι εξαιρετικά δύσκολος -αν όχι απίθανος- ο σχηματισμός κυβέρνησης χωρίς τους Πράσινους, οι οποίοι είτε θα συνεργαστούν με τους Χριστιανοδημοκράτες είτε συμμετάσχουν σε έναν τριπλό συνασπισμό με τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Ελεύθερους Δημοκράτες.

Ακόμη όμως και σε αυτά τα σενάρια -και ειδικά στο δεύτερο- δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι οι Πράσινοι θα είναι το πρώτο κόμμα, μια ιστορική ανατροπή για τα γερμανικά πολιτικά δεδομένα, που πιθανόν θα εγκαταστήσει την Μπέρμποκ σε ένα πολύ καλό υπουργείο ή ακόμη και στην καγκελαρία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News