Έκανα το λάθος να ανοίξω την τηλεόραση, χθες, λίγο μετά τις 20.00. Πραγματικά, λάθος ολέθριο. Κι ας κράτησε μονάχα ένα τέταρτο με εξοντωτικό ζάπινγκ. Το «νεανικό κι ενημερωτικό» δελτίο του Star -που εδώ κι ένα εξάμηνο διαρρέουν συνεχώς φήμες ότι πρόκειται να συγχωνευτεί με το μεγαλύτερο αδελφάκι του, το Mega- έδειχνε κάτι κώλους ντυμένους με ανύπαρκτα μαγιό σε μια παραλία της Ρόδου. Μετά τη Μύκονο και την Πάρο (εκεί η κάμερα του Star είναι κάτι σαν το ναυαγοσώστη στην παραλία, στασίδι με  ωράριο 10.00-18.00) αποφάσισαν να στήσουν τηλεοπτικές αποικίες κι σε άλλες αμμουδιές. Δε βαριέσαι λες, μην κρίνεις, αν δεν σου αρέσει άλλαξε κανάλι. Έχεις την επιλογή. Κανάλι θα αλλάξω, αλλά μην μας φλομώνουν κι αυτοί στο ψέμα. Κώλο πεσμένο, γεμάτο κυτταρίτιδα (σαν φλούδες πορτοκαλιού) ούτε 9 του βάζεις ούτε βραζιλιάνικο τον λες. 

Έπεσα πάνω στον Άκη Παυλόπουλο, στο Alter, που «συνεχίζει» τον ενημερωτικό του «άθλο» μετά την οικονομική διάσωσή (;) του. Με το σταυρό στο χέρι. Στο κλασικό πάνελ- πολυχώρος, η συζήτηση αφορούσε την απελευθέρωση του επαγγέλματος των ταξί και κατ’ επέκταση τα μοιραία λάθη του Γιάννη Ραγκούση- έκανε το λάθος να δει κι αυτός τηλεόραση; Καλεσμένοι οι βουλευτές Οδυσσέας Βουδούρης (ΠΑ.ΣΟ.Κ), Κώστας Τζαβάρας (Νέα Δημοκρατία) και Νίκος Σοφιανός (Κ.Κ.Ε). Θα μεταφέρω ενδεικτικά κάποια κομμάτια της συζήτησης. Ρωτάει ο Άκης Παυλόπουλος τον Βουδούρη αν εγκρίνει τους χειρισμούς του Γιάννη Ραγκούση κι αν είναι υπέρ της απελευθέρωσης του επαγγέλματος. Ο βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ, αφού ασκεί μια γλυκανάλατη κριτική στον υπουργό, λέει μέσα στις άκρες πως είναι θετικός στην απελευθέρωση, αλλά πρέπει να γίνουν αλλαγές στο νόμο και να έρθουν οι κοινωνικοί εταίροι σε διάλογο- σημειωτέον, σε διάλογο που δεν έχει αναγγείλει ακόμη ο Γιάννης Ραγκούσης. Ο παρουσιαστής επιμένει, και τον ρωτάει αν ψήφισε το Νόμο. Ο Βουδούρης, αφού βαρέθηκε να μασάει τα λόγια του «τρώγοντας» τον τηλεοπτικό χρόνο, απαντάει πως τον ψήφισε, αλλά… Δηλαδή: ψήφισε το Νόμο, και τώρα που είδε ότι οι ταξιτζήδες ετοιμάζονται για τον καινούριο Μάη του ’68, ανασκουμπώνεται, μηρυκάζει κάτι ακατανόητα ελληνικά και τα «χώνει» και στον υπουργό για τους λάθους χειρισμούς. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο Τζαβάρας έτριβε το μουστάκι του λέγοντας με πυγμή ότι η απελευθέρωση πρέπει να προχωρήσει πάση θυσία –αυτό το «πάση θυσία» το κάνουν καραμέλα όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση- ενώ ο Σοφιανός αφενός επέμενε να ισχυρίζεται ότι η απελευθέρωση ανοίγει το δρόμο για τις μεγάλες εταιρείες ταξί (αυτό είναι σωστό, χωράει μπόλικη κουβέντα) αφετέρου δικαίωνε τους αγώνες του εργάτη- ταξιτζή (κίτρινη φάμπρικα!). Οι αγώνες δίκαιοι, όμως για το γεγονός ότι έχει πατώσει ο ελληνικός τουρισμός με τις παράνομες καταλήψεις δεν βρήκε να πει κάτι.

Η συζήτηση μεταφέρεται στη νομοθετική διάταξη που προβλέπει αυτόφωρη διαδικασία για όσους χρωστούν στο δημόσιο 5.000 ευρώ κι άνω (πως ένα τραγούδι από ρετρό γίνεται μέγα σουξέ: στο κελί 33). Ο Βουδούρης πάλι δηλώνει αντίθετος, αλλά το συγκεκριμένο Νόμο τον είχε κι αυτόν ψηφίσει. Κοινώς: δεν ξέρω τι ψηφίζω, σαν την επιλογή στις δημοσκοπήσεις: δεν ξέρω/δεν απαντώ. Ο Τζαβάρας αρπάζει την ευκαιρία να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση για τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς -πως ο μπαγάσας κατόρθωσε να συσχετίσει τα 5.000 ευρώ με τους μηχανισμούς είσπραξης ο ίδιος μονάχα το ξέρει- και ο Σοφιανός συνέχισε να κοιτάει απορημένος, αφού από ένα σημείο και μετά ουδείς του έδινε σημασία (σύμπτωση θα ήταν). Προτεινόμενη λύση: Οι ταξιτζήδες, για να διευκολύνουν την αστυνομία, να πηγαίνουν τους οφειλέτες στα αστυνομικά τμήματα, και όσοι εξ αυτών έχουν χρέη να παραδίδονται μόνοι τους- κάτι σαν τον Κουφοντίνα.

Το βιαστικό πέρασμα από τον Antenna με άγχωσε. Δεν ήξερα τι είχε συμβεί στη Νορβηγία και νόμιζα ότι ο Hannibal έκοβε βόλτες στο Όσλο. Πάντως, και στο εξωτερικό δεν πάνε πίσω στην τηλεοπτική παράνοια. «Ο δολοφόνος με τα μάτια του διαβόλου», κ.λ.π. Αφού σηκώθηκα να κλειδώσω την πόρτα, άλλαξα κανάλι. Mega! Είδα τη Σοφία Γιαννακά, βουλευτίνα του ΠΑ.ΣΟ.Κ, να αφήνει τη συνεδρίαση μιας επιτροπής (δε θυμάμαι ποια ήταν), για να δώσει συνέντευξη. Ή το θέμα της συζήτησης ήταν βαρετό και βγήκε να ξεσκάσει ή ακολουθήθηκε η κλασική πλέον διαδικασία: Ανεβαίνει ο αρμόδιος υπουργός, ενημερώνει, ρωτάει αν υπάρχουν απορίες, κανείς μαθητής δεν σηκώνει το χέρι, κι όλα συνεχίζουν ομαλά και δημοκρατικά. Βέβαια, υπάρχει κι άλλη ερμηνεία: η καλοκαιρινή τηλεόραση κάνει τις δευτεράντζες –τις τρίτες ρεζέρβες των κομμάτων- πρώτα ονόματα.

Ένα τέταρτο μπροστά στην τηλεόραση ήταν αρκετό για να νιώσω ζαλισμένος. Βασικά, για να χάσω τα λογικά μου. Κάθισα να χαλαρώσω και μετά χρειαζόμουν αποτοξίνωση. Μου παρουσίαζαν κώλους κάτω του μετρίου για θεϊκές υπάρξεις. Έβλεπα τον Βουδούρη στις ερωτήσεις να παίζει παντομίμα και τον Τζαβάρα να υποδύεται αποτυχημένα τον μάγο του Όζ. Την Γιαννακά να «mega-λοποιεί» την αξία του κυβερνητικού έργου και τον μανιακό δολοφόνο να γράφει μανιφέστο για το διαμελισμό της Αλβανίας. Βομβαρδισμός ασυνάρτητων πληροφοριών μιας κατακερματισμένης πραγματικότητας. Τελικώς, είναι μερικές φορές που γαμιούνται τα πάντα. Όχι μόνο μεταφορικά, αλλά και κυριολετικά. Είδα Σκάι.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News