Photo: commons.wikimedia.org

Είναι μια πρόταση που μπορεί να προσπορίσει λεφτά στη χώρα. Προτείνω δηλαδή να φορολογείται όποιος κάνει δηλώσεις έτσι μόνο και μόνο για να πει κάτι. Όσο πιο ανόητη η δήλωσή του τόσο πιο πολύς ο φόρος που θα πληρώνει.
Είπε ο άλλος προχθές ότι τους χούλιγκαν-οπαδούς για τα επεισόδια που θα προκαλούν να τους τιμωρούν οι ίδιες οι ομάδες τους. Σαν να έλεγε πως όταν οι θαμώνες ενός καφενείου πειράξουν κάποια κοπέλα που θα περνάει απέξω έχουμε αναθέσει στον καφετζή να τιμωρεί αυτός τους πελάτες του. Όποιος λοιπόν έκανε τέτοια δήλωση είτε την πιστεύει είτε όχι να πληρώσει.

Με κάποιες από τις δηλώσεις βέβαια δεν ξέρεις αν πρέπει ν’ αρχίσεις με γέλιο ή με θρήνο, για το μυαλό αυτού που τις έκανε. Χθες είχαμε τη γελοία η ιδέα για το «Ταμείο των Ταλιμπάν» στο Αφγανιστάν, που θα διαθέτει πόρους για να «αγοράζονται» οι φανατικοί της χώρας αυτής για ν’ αλλάξουν στρατόπεδο. Αλλά δίπλα εκεί να και η δήλωση ενός δικού μας που είπε ότι: «η Ελλάδα θα δώσει αναπτυξιακή βοήθεια στους Αφγανούς, ιδιαίτερα στις γυναίκες και στα παιδιά».

Μια Ελλάδα, όπου οι γυναίκες μπορεί να μην τραβούν όσα οι γυναίκες στις φανατικά ισλαμικές χώρες, αλλά δεν είναι και τα πιο προνομιούχα πλάσματα σε γενικές γραμμές. Δεν είναι μόνο η γενική αντίληψη που υπάρχει σ’ αυτή τη χώρα για τις γυναίκες, η τακτική κάποιων νοικοκυραίων που αφήνουν το μεγάλωμα των παιδιών εξ ολοκλήρου στις συζύγους ενώ αυτοί κάνουν μεταπτυχιακά στο καφενείο, το ξύλο που πέφτει, τα νταϊλίκια των αστυνομικών για όποιες θεωρούν απλά «γκόμενες» και ιδιαίτερα στις «εκδιδόμενες», τα ανέκδοτα που κυκλοφορούν ανάμεσά μας καθημερινά, οι διαφημίσεις με το στερεότυπο του χαζού θηλυκού, το ότι κοιτάμε από τον καθρέφτη αν στο μπροστινό αυτοκίνητο είναι γυναίκα οδηγός για να την περιποιηθούμε κατάλληλα με διάφορες μαγκιές, τη θέση της γυναίκας γενικότερα λίγο πιο έξω από τις πόλεις μας.

Και για τα παιδιά τι να πεις. Πρωτοπόροι κι εκεί. Τους έχουμε τα καλά νοσοκομεία, τις διαλυμένες παιδικές χαρές με τα επικίνδυνα παιχνίδια που διάφοροι βλαχοδήμαρχοι ούτε καν τις περιφράσσουν και πάει ο άλλος, εξίσου συνειδητοποιημένος και βόσκει εκεί μέσα το σκυλί του, τα πρότυπα νηπιαγωγεία που δεν έχουν ούτε χαρτιά για ζωγραφική, τα δημοτικά όπως αυτό που κάηκε προχθές γιατί ζεσταινόταν τα παιδιά με την σαραβαλιασμένη ξυλόσομπα, τα Γυμνάσια που τα έφτιαξαν ασυνείδητοι εργολάβοι χωρίς να δώσουν λόγο ποτέ, τα Λύκεια με το εξοντωτικό πρόγραμμα αποστήθισης άθλιων βιβλίων.

Να γελάσουμε όλοι μαζί λοιπόν μήπως και καταλάβει τι είπε ο άνθρωπος; Κάποιος μπορεί να σκεφθεί «ε, και τι έγινε που το είπε;». Δεν είναι έτσι. Έχει δηλώσεις και δηλώσεις. Ο άλλος από τη Λάρισα είπε ότι: «ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την ακεραιότητα του πρώην πρωθυπουργού». Εντάξει αλλάζει εδώ κάποιος τη γνώμη του μόνο και μόνο που διαβάζει μια τέτοια δήλωση; Όχι βέβαια, το πολύ ν’ αλλάξεις προς το ακόμη χειρότερο για όποιον έκανε τη δήλωση. Αυτός, άντε, ας πληρώσει λιγότερο φόρο.

Ο άλλος όμως που νομίζει ότι μπορούμε για τις γυναίκες και τα παιδιά να πάμε να δώσουμε τα φώτα μας και σε άλλους δείχνει σαν να μη ζει εδώ και είναι κάτι επικίνδυνο αυτό. Δεν κατάλαβε τόσες ημέρες ότι αν είναι να ξεκινήσουμε μαθήματα για τις γυναίκες, ας πιάσουμε πρώτα για παράδειγμα τους δικούς μας ταλιμπάν της υπαίθρου και της ασφάλτου. Μετά να προσέξουμε περισσότερο (όχι απλά τα δικά μας παιδιά) αλλά τα παιδιά του κόσμου γενικά στη χώρα, που τα έχουμε, ναι, όσο και τα σκυλιά μας.

Και τώρα που το θυμήθηκα η δασκάλα στο συγκρότημα της Γκράβας μηνύθηκε από το διευθυντή της με εντολή και του Προϊστάμενου γιατί γινόταν επιπλέον μαθήματα στα παιδιά των μεταναστών (και γιατί ήταν γυναίκα πιστεύω εγώ, άρα λιγότερο σκληρός στόχος) και παρόλο που υπήρξε μια αθωωτική απόφαση δεν έχει ξεμπλέξει με τις διώξεις. Ας μου γράψει κάποιος ή κάποια τι ξεχωριστό θα μπορούσαμε να τους δείξουμε εκεί κάτω.

Είμαστε ένας λαός σε παρακμή που το έχει ρίξει στο φαΐ, θα γράψουν οι ιστορικοί αργότερα για την εποχή από το 1990 και δεν ξέρω μέχρι πότε ακόμη. Όποιος έχει δυσκολία να το παραδεχθεί ας διαβάσει τι συνέβη με την Ύστερη δυναστεία των Μινγκ στην Κίνα που καταλύθηκε το 1644 μ. Χ. και ας κάνει μια σύγκριση. Θα τα χάσει με τις ομοιότητες. Μέχρι λοιπόν ν’ αρχίσουμε να παράγουμε κάτι καινούριο σε ιδέες και πολιτισμό ας μιλάμε πιο συνετά και ας βάλουμε φόρο στις δηλώσεις. Και κάποια έσοδα θα προκύψουν και τα νεύρα μας θα ηρεμήσουν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News