Διαβάζω στο «Protagon», στην «Καθημερινή», στο «Βήμα» και σε άλλα μέσα ενημέρωσης και blog, άρθρα και απόψεις δημοσιογράφων που πασχίζουν να «περάσουν» την πραγματικότητα στους πολιτικούς μήπως και τους συνεφέρουν από τον λήθαργο και την πολυτέλεια που τους έχει σφιχταγκαλιάσει. Ο Στέφανος Κασιμάτης στην «Καθημερινή», σε ένα από τα καυστικά του άρθρα, αναφέρει για κάποιον βουλευτή που φορά κόκκινο Hublot ρολόι των 15.000 ευρώ και το επιδεικνύει σε έτερο βουλευτή προσπαθώντας να τον πείσει ότι είναι γνήσιο και όχι μαϊμού δίχως να τον εκθέτει: Προτιμά να μη μας πει το όνομά του. Διαβάζω τον Τάσο Τέλογλου στο «Protagon» που σε απανωτά άρθρα αποφεύγει να κατονομάσει με ονοματεπώνυμο, λαμόγια επιχειρηματίες που «κρατούν» διεφθαρμένους πολιτικούς και παίρνουν κρατικές δουλειές. Διαβάζω τον Σταύρο Θεοδωράκη που ακουμπάει τα ζητήματα με μεγάλη προσοχή, διακρίνοντας ανάμεσα στις λέξεις, την αλητεία που μας περιστοιχίζει. Τη Ρέα Βιτάλη που αναρωτιέται αν είναι στα καλά τους που διόρισαν τον αποτυχημένο Παπουτσή στην Παγκόσμια Τράπεζα ρίχνοντας λάδι στη φωτιά. Τον Κώστα Γιαννακίδη, τον Άρη Δαβαράκη και άλλους πολλούς, που κρατιούνται να μην «τα χώσουν» με ονοματεπώνυμο, για ευνόητους λόγους. Διαβάζω τον Αλέξη Παπαχελά στην «Καθημερινή», που οργίζεται με τον παλαιοκομματισμό που ακόμη παίζει επικίνδυνα παιχνίδια με τη μοίρα της χώρας δίχως να αποκαλύπτει τα διεφθαρμένα πρόσωπα που κρύβονται πίσω και τον συντηρούν. Παρακολουθώ τον Γιάννη Πρετεντέρη, στο δελτίο του «Mega», που θυμώνει και απορεί με τις βλακείες που καμιά φορά ακούει από τους καλεσμένους του και συγκρατείται μην ανοίξει το στόμα του και όποιον πάρει ο χάρος. Στο δελτίο του «ΣΚΑΙ», η Σία Κοσιώνη και το δημοσιογραφικό επιτελείο που την περιστοιχίζει, ισορροπούν στην κόψη του ξυραφιού, προσπαθώντας με ευγένεια και με την υπευθυνότητα που τους χαρακτηρίζει να αποδώσουν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι δίχως να κατονομάζουν τους υπεύθυνους που επιθυμούν αυτή η χώρα να παραμείνει για πάντα στα χάλια που έχει. Όλοι αυτοί και άλλοι πολλοί κρατιούνται με νύχια και δόντια να μη βγάλουν τα άπλυτα του πολιτικού προσωπικού και όσων διεφθαρμένων τους περιστοιχίζουν.

Μα η ζωή είναι μικρή και κάνει κύκλους. Ακόμα και ο πιο δυνατός, ακόμα και ο πιο διεφθαρμένος, άντρας ή γυναίκα -με μαθηματική ακρίβεια- θα δημιουργήσει μόνος του, πατώντας μια πεπονόφλουδα, τις συνθήκες που θα τον -ή την- εξοντώσουν. Ήδη πολλές επιχειρήσεις των Μ.Μ.Ε. έκλεισαν και άλλες είναι έτοιμες να φαλιρίσουν. Οι επιχειρηματίες που τις στήριζαν με μαύρα λεφτά αναγκαστικά θα τις εγκαταλείψουν και πολλοί δημοσιογράφοι θα μείνουν άνεργοι και ορφανοί. Ήρθε ο καιρός οι δημοσιογράφοι να πουν όχι στις «προμελετημένες» απεργίες που τους αναγκάζει το συνδικάτο τους να δεχτούν και που μόνο την παλαιοκομματική εξουσία εξυπηρετούν. Να ανοίξουν το στόμα τους. Να σπάσει το σπυρί που έχει πάρει γιγαντιαίες διαστάσεις. Δεν πρέπει να φοβούνται μηνύσεις και αγωγές γιατί θα είναι τόσοι πολλοί και δυνατοί και θα έχουν τον κόσμο με το μέρος τους, ώστε οι απέναντι θα λιγοψυχήσουν.    

Για όποιον δεν κατάλαβε, μιλώ για μια πλήρη ανατροπή του πυρήνα της διαφθοράς, δίχως όπλα, στρατηγούς, μπάτσους, πολιτικούς και συμφέροντα. Δίχως Αριστερούς, Δεξιούς, φασίστες, κεντροαριστερούς, κομμουνιστές, Μ.Α.Τ, σπρέι, μολότοφ, αίμα, πλαστικές σφαίρες, φωτιές σε καταστήματα και τράπεζες, σπασμένες βιτρίνες και μάρμαρα. Μιλώ για το φωτεινό άλμα που θα αρχίσει από τον γνώριμο και αναπαυτικό καναπέ και θα διαδοθεί με ηλεκτρονική ταχύτητα στο facebook, το twitter, τα blogs, μέσω Google, Flickr, RSS, You tube, Yahoο. Όλη αυτή η τεράστια αλυσίδα της ελεύθερης έκφρασης που μας προσφέρει η ηλεκτρονική εποχή δεν μας παρέχεται τυχαία: Οφείλουμε να τη χρησιμοποιήσουμε σωστά και να την εκμεταλλευτούμε για να περάσει πια η κοινωνία μας σε μια καινούρια εποχή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News