Εφόσον ο κ. Γιάννης Πανούσης θέλει να φύγει από το σημερινό αδιέξοδο, καλό θα είναι να θυμηθεί πώς μπήκε. Δια της κανονικής οδού. Μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του (δύο ημέρες μετά), επισκέφτηκε την Αμυγδαλέζα, βγήκε κάτωχρος, δήλωσε ότι είναι ντροπή για τη χώρα του αυτό το κολαστήριο και προανήγγειλε το προφανές. «Κλείνει». Η διαταγή του υφισταμένου του αυτό ακριβώς έλεγε. Στο πνεύμα και το γράμμα των εξαγγελιών του υπουργού και, κυρίως, των προεκλογικών δεσμεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ ήταν. Κι όμως, προκάλεσε μείζονα κυβερνητική κρίση. Τον πρώτο… μελισσοκόμο να ρωτούσαν, θα τους εξηγούσε ότι είναι βλαβερό και άκρως επικίνδυνο να ανακατέψεις ένα σμάρι χωρίς κατάλληλο εξοπλισμό και σχέδιο για να το μεταφέρεις. Αυτό ακριβώς έγινε εδώ. Η Αμυγδαλέζα πρέπει να κλείσει, είναι όντως στίγμα για μια κανονική χώρα, αλλά αν μεταναστεύσει στην Ομόνοια είναι σα να ανακατεύεις τη σφηκοφωλιά της ξενοφοβίας και της αγανάκτησης. Δεν γλυτώνεις… 

Η θέα είναι ίσως καλύτερη για το πρόβλημα, αν πάμε δια της τεθλασμένης. Ο κ. Μπερνάρ Καζνέβ, αρμόδιος για το μεταναστευτικό υπουργός της Γαλλίας, σε περιοδεία του στην ευρωζώνη, δήλωσε: «Μ' έχει κουράσει η αριστερά που στερείται ωριμότητας και ανεμίζει αρχές. Η Γαλλία δεν μπορεί να δεχθεί όλους τους μετανάστες». Τη σκυτάλη πήρε ο ομόλογός του στο Βερολίνο, Τόμας ντε Μεζιέρ, προειδοποιώντας ότι η Γερμανία «καταβάλλει δυσανάλογη προσπάθεια σε σχέση με τους άλλους»!! Οι δύο πιο σημαντικές χώρες της ευρωζώνης, με ειδικό βάρος στην παγκόσμια σκηνή, σηκώνουν τα χέρια και χλευάζουν τον κ. Γιάννη Πανούση. Αν αισθάνονται τόση μεγάλη πίεση, τι μπορεί να πει η μικρή Ελλάδα που αποτελεί τον πυλώνα του προβλήματος; Στο νεκροταφείο της Μεσογείου θρηνούμε ήδη 3.000 ψυχές, ενώ έχουν διασωθεί εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι. Ο ανθρωπιστικός κυκεώνας στη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη πρώτα την Ελλάδα θα πάρει και θα σηκώσει. Αντιθέτως, Γερμανία και Γαλλία, ως μεγάλες χώρες, οφείλουν να πρωταγωνιστήσουν για παγκόσμιες δράσεις στην πηγή του προβλήματος και όχι στην εκβολή του. Δεν το κάνουν. Φωνάζουν για τις συνέπειες και φυσικά αδιαφορούν για την ελληνική περιπέτεια.

Η περιοδεία, με λίγα λόγια, σήμερα στην Ευρώπη έπρεπε να είναι από κλιμάκιο υπουργών της κυβέρνησης (με συμμετοχή εκπροσώπων όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης) και με το μεταναστευτικό ζήτημα να αποτελεί θέμα σοβαρής διαπραγμάτευσης με τους εταίρους, ως σημαντικό μέρος του προγράμματος για τη διάσωση της χώρας. Ούτε η ευαισθησία του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η ξενοφοβική ατζέντα της Νέας Δημοκρατίας προσφέρουν λύσεις. Συμπαίκτες σε ένα άχαρο και καταστροφικό  παιχνίδι πολιτικών εντυπώσεων είναι και μέρος της περιπέτειας μιας χώρας που ενώ βαδίζει σταθερά στην καταστροφή, δεν ασχολείται με το τι πρέπει να κάνει και το πληρώνουν οι πολίτες της, γηγενείς ή μετανάστες. Δεν αντιλαμβάνονται ότι χωρίς εθνικό σχέδιο και εθνικές συνεννοήσεις δεν πάμε πουθενά. Αυτό που βλέπουμε, δηλαδή, σήμερα είναι συγχυσμένους πολιτικούς να κομπορρημονούν ότι έχουν διαφορετικές λύσεις σε ένα άλυτο πρόβλημα…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News