Η έξοδος στον δημόσιο χώρο αποτελεί για τον Έλληνα «σκασιαρχείο», όπου το τελευταίο που θα μπορούσε ν’ ανεχτεί θα ήταν περιορισμοί στις κινήσεις και την συμπεριφορά του. Είτε προσπαθεί να ξεφύγει από την καταπίεση του γραφείου και τα οικογενειακά βάρη ή απλά τη γκρίνια της μαμάς του, ο Έλληνας ‘βγαίνει έξω’ για ν’ αποδράσει, να ξεδώσει, να ξεσπάσει. Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες όπου η διάκριση του ιδιωτικού από τον δημόσιο χώρο είναι σαφής, στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ξεκάθαρα όρια. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι περισσότεροι θεωρούν τον δημόσιο χώρο προέκταση του σαλονιού τους.

Ίσως αυτός είναι ένας από τους λόγους που το υπουργείο Υγείας αποφεύγει την επιθετική πολιτική κατά του καπνίσματος. Η κρατική τηλεοπτική διαφήμιση που έχει σκοπό να σοκάρει τους θεατές με σκληρές εικόνες καρκινοπαθών καπνιστών που διηγούνται την ιστορία τους στην κάμερα και η οποία έχει επιτυχώς εφαρμοστεί σε άλλες χώρες, απουσιάζει πλήρως από τα ελληνικά κανάλια. Ο νόμος κατά του τσιγάρου ακυρώνεται καθημερινά, σε εκατοντάδες μέρη, τόσο στα αστικά κέντρα, όσο και στην επαρχία. Επιπλέον η καμπάνια του Υπουργείου αποτυγχάνει να τονίσει ότι ο λόγος για τον οποίο νομοθετήθηκε η απαγόρευση είναι η προστασία της υγείας και των δικαιωμάτων όσων δεν καπνίζουν. Την ίδια στιγμή αρκετοί καπνιστές συνεχίζουν να παραβαίνουν το νόμο με αίσθημα… υπερηφάνειας, εφόσον θεωρούν ότι έτσι αντιστέκονται σε ένα κράτος που αντί να τους φροντίζει, τους αγνοεί και τους εξαπατά.

Κάτι που ίσως δεν γνωρίζουν όλοι είναι ότι έχει συχνά διαπιστωθεί από επιστημονικές έρευνες πως το κάπνισμα λειτουργεί καταπραϋντικά, και χρησιμοποιείται από μανιώδεις καπνιστές ως μέσο αυτο-θεραπείας σε στρεσογόνες καταστάσεις. Συναισθήματα όπως η έντονη απογοήτευση κι ο θυμός, απαλύνονται -δίχως βέβαια να λύνεται οτιδήποτε- μέσω της ‘καπνοθεραπείας’. Δεν είναι λοιπόν να απορούμε που ιδιαίτερα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας μας, όπου συχνά τίποτα δεν λειτουργεί όπως θά πρεπε, οι συγκρούσεις κι οι ματαιώσεις είναι μέρος της καθημερινότητας, καπνίζει συστηματικά.

Αναμφισβήτητα οι καπνιστές έχουν το δικαίωμα του καπνίζειν. Κανείς δεν μπορεί να σε αναγκάσει να κόψεις το τσιγάρο αν δεν το θέλεις πραγματικά, και δεν είναι ψέμα ότι το τσιγάρο μπορεί να προσφέρει απόλαυση ειδικά τα πρώτα χρόνια που δεν έχουν δημιουργηθεί ακόμα σοβαρά προβλήματα υγείας στον οργανισμό του καπνιστή. Κάποιος θα μπορούσε ακόμα και να ισχυριστεί ότι το κάπνισμα είναι μία ‘χρήσιμη’ συνήθεια αφού καταπραΰνει τα νεύρα ενός ολόκληρου λαού, μεταθέτοντας τις ουσιαστικές ανατροπές στο απώτερο μέλλον, και βοηθώντας την καθημερινότητα να κυλήσει πιο ανώδυνα. Αναρωτιέμαι όμως ως πότε οι Έλληνες θα αντιμετωπίζουμε τα συμπτώματα των προβλημάτων μας με ‘ηρεμιστικά’, εθελοτυφλώντας μπροστά στις αιτίες που τα προκαλούν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News