«Αύριο θα τρέχουμε το πρωί για τη στολή του», έλεγε μια γνωστή μου που ο γιος της θα πάει Πρώτη Δημοτικού στο Αρσάκειο. Δεν είναι ιδιαίτερα ευκατάστατη, κινδυνεύει να μην τα βγάλει πέρα αλλά ελπίζει ν’ αντέξει και να μην πάει το παιδί στο Δημόσιο Σχολείο. Ο πατριώτης Σαμαράς και το εθνικόφρον επιτελείο του, όμοια με τους προκατόχους τους (κατ’ όνομα μόνον) Σοσιαλιστές, κάθε άλλο παρά θεωρούν ότι ισοδυναμεί με ατιμία το να στερείς από τα Δημόσια σχολεία και Πανεπιστήμια τα πιο στοιχειώδη, στρέφοντας τον κόσμο προς την Ιδιωτική Εκπαίδευση. Ωραία, αυτούς τους ξέρουμε, έτσι σκέπτονται, έτσι ενεργούν, τον κ. Αρβανιτόπουλο τον μάθαμε κι αυτόν το καλοκαίρι. Τη γενικότερη πολιτεία του αλλά και σε σχέση με τις απολύσεις που μεθόδευσε με απεχθή τρόπο στα Τεχνικά Λύκεια και τις ωφέλειες που αυτό προσπόρισε στα ιδιωτικά Ι.Ε.Κ. Που τα έχουν κάτι φίλοι του. Οι άνθρωποι εκεί στον Πειραιά θα του δώσουν αυτό που του αξίζει, όπως μαθαίνω, όταν έλθει η ώρα.

Αλλά και εσείς στην Ο.Λ.Μ.Ε., το συνδικαλιστικό όργανο των καθηγητών, τι ακριβώς κάνετε; Φαντάζομαι να γνωρίζετε ότι με τα χρόνια σαν συνδικαλιστικό όργανο δεν έχετε κερδίσει ούτε την εμπιστοσύνη ούτε καν τη συμπάθεια των γονιών. Γιατί δεν έχετε κάνει και κάτι γι' αυτό. Σε εναγκαλισμό διαρκείας ήσασταν με το κομματικό (παρα)κράτος τα προηγούμενα χρόνια. Για τα κακώς εννοούμενα συμφέροντα του κλάδου. Όταν επί χρόνια κλείνατε τα μάτια στο σκάνδαλο των αποσπάσεων στα Γραφεία των μεγάλων πόλεων καθηγητών που είχαν οργανική θέση σε παραμεθόριες περιοχές και έπαιρναν τα αυξημένα μόρια γι' αυτές ενώ βρισκόταν δίπλα από το σπίτι τους. Όταν καθηγητές σε σχολεία όπως αυτό στον Άη Στράτη έκαναν μετά τις διακοπές μια εβδομάδα και παραπάνω για βρουν… καράβι να επιστρέψουν χωρίς κανείς να τους εγκαλεί, όταν δεχόσαστε Θεολόγοι να διδάσκουν Πληροφορική, να υπάρχουν διδακτικές «ώρες» των 35 λεπτών και χίλια άλλα ακόμη που έτυχε να τα ζήσω και εγώ από κοντά. Σήμερα λοιπόν θα αποφασίσετε για απεργία από τις 16 Σεπτεμβρίου. Ωραία. Αλλά μισό, μισό δευτερόλεπτο. Για τα παιδιά που έτσι κλείνετε απέξω γιατί οι γονείς τους δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν να τα πάνε στο Αρσάκειο, όλο το καλοκαίρι σκεφθήκατε κάτι; Οργανώσατε έναν τρόπο επικοινωνίας με αυτά, σκεφθήκατε με ποιους σταθμούς και πώς θα γίνεται η ενημέρωση των γονέων (αφήνετε το MEGA να τους λέει τι θα συμβαίνει;).

Προνοήσατε για ταμείο απεργίας; Ακόμη πιο πέρα, μήπως θα έπρεπε, βρε παιδί μου, με την ευκαιρία αυτή να έχετε ετοιμάσει ένα εναλλακτικό πρόγραμμα; Εντάξει, χωρίς βιβλία, αλλά έστω με φωτοτυπίες δικής σας και πιο αποτελεσματικής ύλης (να βοηθούσαμε όλοι να γίνονται κάθε ημέρα), κομπιούτερ και συνδέσεις με κέντρα μόρφωσης, υλικά παιχνιδιών για τις μικρότερες τάξεις, να δουν όλοι πόσο σας κρατούν δεμένους, φιμωμένους, ευνουχισμένους οι κατά κανόνα άσχετοι με την Παιδεία πολιτικοί, που μόνο για τις Πανελλήνιες ενδιαφέρονται; Ακόμη και από τον σταθμό του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. άκουσα την προηγούμενη εβδομάδα μια κάπως διστακτική φωνή, που όμως αναρωτιόταν ένα πρωί μήπως θα έπρεπε να σκεφθείτε μαζί με τις πορείες και κάτι άλλο; Τα σχολεία ξέρετε δεν είναι πλοία ή ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη. Τα ακινητοποιούμε, βάζουμε λουκέτο και να ο αγώνας που συνεχίζεται με την ακινησία. Για το Κ.Κ.Ε. ίσως να ισχύει και αυτό έτσι. Αλλά για εσάς τους άλλους; Προσέξατε τι λέει, ο παμπόνηρος Υπουργός σας τώρα; Δεν θα σας επιστρατεύσει. Τώρα δεν του χρειάζεται η επιστράτευση. Θα σας αφήσει να φθαρείτε και να συγκρουστείτε με τους γονείς. Και ας μην αρχίσουμε πάλι να διαβάζουμε τα γνωστά και τετριμμένα. «Όλοι μας συμπαραστέκονται». Κανείς δεν θα μείνει στο πλευρό σας όταν δεν ξέρει τι να κάνει κάθε ημέρα με το παιδί του, αν πρέπει μάλιστα να πληρώνει φύλαξη και αν δεν δει κάτι κι από εσάς.

Βρείτε έστω και την τελευταία στιγμή έναν τρόπο. Να μπαίνετε κι εσείς και οι μαθητές σας στις αίθουσες για κάποιο χρόνο. Να τους διδάσκετε κάτι, για τη διατροφή τους, για τα νομικά τους δικαιώματα στο σπίτι ή στα λεωφορεία, για τους φόρους, για τις τιμές. Μήπως να αφήνατε και τα παιδιά να σας έκαναν και εκείνα κάποια μαθήματα σε πράγματα που γνωρίζουν καλύτερα; Και παράλληλα να εξηγείτε, να τους ενημερώνετε, να κάνετε συζητήσεις μαζί τους για τον αγώνα σας, να βλέπετε τους γονείς τους και να ζητάτε από αυτούς να κατέβουν μαζί σας στις πορείες, να κρατάτε γενικά όλους ζεστούς και τα σχολεία ανοιχτά; Ζητείστε από όλους αυτούς που πρόθυμα θα έπαιζαν στο Σύνταγμα έτσι για συμπαράσταση της μιας φοράς (για διαφήμιση) να πάνε στα σχολεία, να έλθουν και άλλοι που ξέρουν κάτι καλό ή ενδιαφέρον και δεν το αφήνει το στριμμένο πρόγραμμα να κυκλοφορήσει, τώρα να το παρουσιάσουν. Ηθοποιοί, σκηνοθέτες, συγγραφείς, κομπιουτεράδες, παίκτες, ζωγράφοι, φωτογράφοι, καθηγητές Πανεπιστημίου κ.λπ.
Καλό είναι να φλυαρούμε για τη Γραμματική της Φαντασίας αλλά χρειάζεται και το Συντακτικό που θα δώσει νόημα στον όποιο αγώνα. Όταν λέμε απεργία να μην εννοούμε πως εμείς θα κάτσουμε στο σπίτι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News