Θυμάμαι το Μάνο Χατζιδάκι στη συναυλία του Σαββόπουλου στο Ολυμπιακό στάδιο, τριάντα τόσα χρόνια πριν. Βγαίνει η μορφή του στις οθόνες του σταδίου και αφού εύχεται στον Διονύση, προσθέτει:

«Να ευχηθούμε η αποψινή συναυλία, να είναι η αρχή του τέλους, για την αποδέσμευση της ελληνικής νεολαίας από τα κόμματα». Και ένα ουουουου ξεπηδάει εναντίον του και δώστου γιούχα από τις κερκίδες. Τόσα ήξεραν και οι αποδοκιμάζοντες. Τι έλεγε όμως κι αυτός εν έτει 1983, ε;

Ήθελα να ήξερα τι στο διάλο νομίζει ότι κάνει ο νεολαίος που ξεροσταλιάζει στο κομματικό τραπεζάκι στο Πανεπιστήμιο. Που για το κόμμα κάθεται και ψαρεύει πρωτοετούδια να τους δώσει πάσο, σημειώσεις και να τα γράψει στη νεολαία. Τι στο διάλο πόλεμο ενάντια σε ποιο σύστημα κάνει, αφού αυτός είναι το σύστημα! Αυτός είναι το κατεστημένο. Το κακό σπυρί στον κώλο της ανώτατης εκπαίδευσης.

Αυτός είναι που διαδηλώνει για να είναι η Παιδεία εσαεί και καλά τζάμπα και μόνο κρατική, ασχέτως περιεχομένου.

Αυτός μπουκάρει και τσαμπουκαλεύεται με τους καθηγητές και ας είναι η παράταξή του μειοψηφία στη Σχολή, επομένως είναι αναρμοδιότατος και τυπικά.

Αυτός θα υψώσει το δάχτυλο και θα ουρλιάξει ακατάληπτα στους πρυτάνεις, γιατί η ιδεολογία του λέει ότι είναι ο ίδιος ανώτερος και έχει κάθε δικαίωμα να επιβάλει τις απόψεις του.

Αυτός νομίζει, πως επειδή κάποιοι παλαιότεροι φοιτητές ηρωικά αντιστάθηκαν σε ένστολους προδότες, ότι είναι και ο ίδιος ήρωας έτσι κι αλλιώς.

Αυτός θα τακιμιάσει με καθηγητές να τον περάσουν γιατί είναι του κόμματος και αγωνίζεται, ως ένας μικρός Γκρούεζας.

Αυτός θα ξεπουλήσει βεβαίως τη νεανική του ιδεολογία μόλις αποφοιτήσει, γιατί επαναστάτης είναι γαμώ να είσαι μικρός, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας, μόλις φορέσει την κοστουμιά και πάρει τη θέση, από δω παν και οι ιδεολογίες της νιότης.

Και εννοείται, ότι το Πανεπιστήμιο είναι δικό του, χωράφι του, μαγαζί του, κοινόβιο, καφενείο για τους ανεπρόκοπους κομματατζήδες, τους λαθρέμπορους των ιδεολογιών, που προσβάλλουν τους νέους, θέλοντας να τους «καθοδηγήσουν», αυτοί οι «πάνσοφοι».

Να τελειώνουμε. Το Πανεπιστήμιο δεν ανήκει στους φοιτητές. Δεν ανήκει στους ψευτόμαγκες βουλευτές που πουλάνε επαναστατιλίκι της κακιάς ώρας. Δεν ανήκει στους υπαλλήλους του, που θέλουν να αποφασίζουν πώς θα διοικείται. Δεν ανήκει καν στους καθηγητές. Πολύ δε περισσότερο δεν ανήκει σε όσους δεν σπουδάζουν εκεί.

Το Πανεπιστήμιο ανήκει στην κοινωνία και είναι ευθύνη όλων μας. Και το δικαίωμα για μάθημα είναι ανώτερο από το δικαίωμα και της κατάληψης και της απεργίας και του τσαμπουκά και της διαδήλωσης και του κάθε κομματικού συνδικάλα. Το δικαίωμα στη γνώση είναι ανώτερο κάθε διεκδίκησης που την εμποδίζει.

Και εν τέλει, σεβαστείτε λίγο τους καθηγητές σας, ρε. Ακόμα και τους κακούς. Πάνω από όλα φυλάξτε το ήθος.   

Θυμάμαι την ΕΦΕΕ και την πορεία της που κατάντησε θλίψη.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News