Κυριακή απόγευμα, πασχίζω να χωρέσω μέσα στις τελευταίες ώρες ενός από τα μετρημένα σαββατοκύριακα που καταφέρνω να περάσω με τα παιδιά μου, «ξεχειλώνοντας» τις ώρες. Στις αμέτρητες διαδρομές, πάνω – κάτω στη Μεσογείων, το βλέμμα μου ξαναπέφτει στην εικόνα που αντικρύζω κάθε πρωί, οδηγώντας στην αριστερή λωρίδα για λόγους οικονομίας χρόνου: η νησίδα που χωρίζει τα δύο ρεύματα κυκλοφορίας. Δεν υπάρχει αθλιότερη εικόνα προσβολής της αισθητικής, μίσους (δεν υπερβάλω) για το περιβάλλον και αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Η νησίδα της Μεσογείων εξελίσσεται με ταχύτατους ρυθμούς σε μικρογραφία χωματερής! Και δεν είναι μόνο τα «αναμενόμενα» σκουπίδια που συναντάς – όπως πλαστικά και γυάλινα μπουκάλια, κουτιά από τσιγάρα και αναψυκτικά, χαρτιά, πλαστικά και σακούλες. Μιλάμε για μία απίστευτη γκάμα απορριμάτων, που σε κάνουν να απορείς. Κατέγραψα μεταξύ άλλων γάντια για πλύσιμο πιάτων, τεράστια κουτιά και σελοφάν από συσκευασίες, προφυλακτικά, τόνους χαρτί από αφίσες, τάσια από ρόδες αυτοκινήτων και ολόκληρα κομμάτια από προφυλακτήρες ή φανάρια, πιθανόν από ατυχήματα περασμένων μηνών ή ετών…

Οδηγείς, φρενάρεις, ξαναξεκινάς και όλα αυτά, εφόσον οδηγείς στην αριστερή λωρίδα, απέχουν ένα μέτρο από το πρόσωπό σου. Ανάμεσα σε μερικά δεντράκια που παλεύουν να σταθούν όρθια μέσα στο καυσαέριο, σε κακορίζικες πικροδάφνες και σε αγριόχορτα που θεριεύουν. Και εντάξει, δεν περιμένεις από τις υπηρεσίες καθαριότητας των δήμων να λειτουργούν επιμελώς τέτοιες εποχές, αλλά είναι άλλο μία σκέτη κακορίζικη πικροδάφνη και άλλο η πρικροδάφνη – χριστουγεννιάτικο έλατο, «στολισμένη» με όποιο απίθανο σκουπίδι εναποθέτει κάθε διεστραμμένος εγκέφαλος. Νοιαζόμαστε, κατά δήλωση των περισσότέρων εξ ημών, για τα χίλια-μύρια δεινά που μας επιφέρει η κρίση και μας φορτώνουν οι πάσης φύσεως «τρόικες», γιατί μας αδικούν και μας κακολογούν με υστερόβουλα κίνητρα. Αλλά εμείς οι ίδιοι αδικούμε τον εαυτό μας, τα παιδιά μας και τους ατυχείς συνανθρώπους μας, που πατάνε στα σκατά (με το συμπάθειο) για να περάσουν από τη μια μεριά του δρόμου στην άλλη.

Με τα πολλά, κάποια στιγμή σήκωσα το βλέμμα μου και λίγο ψηλότερα. Πόσες χιλιάδες φορές έχει γίνει δημόσια η συζήτηση για την αφισορύπανση; Ε, είναι σα να μην έγινε ποτέ! Τουλάχιστον στη Μεσογείων, πάνω από αυτό το στενό «παρτέρι» των 5 χιλιομέτρων, από την Κατεχάκη μέχρι τον Σταυρό της Αγίας Παρασκευής, που «ελέγχω» καθημερινά, δεν υπάρχει κολώνα για κολώνα χωρίς αφίσα. Προφανώς, πρέπει να θεωρείται η ανατολική Αττική περιφέρεια φιλοθεάμονος κοινού, γιατί βλέπω τις τελευταίες ημέρες να διαφημίζονται κέντρα διασκέδασης όπως αυτό που ονομάζεται «Αγρίμια», με αστέρες του λαϊκού ρεπερτορίου που δεν έχουν γίνει ακόμη ευρέως γνωστοί στο κοινό, αλλά και φωτογραφίες πολλών επωνύμων καλλιτεχνών. Τις προηγούμενες εβδομάδες είχαν την τιμητική τους νυχτερινά κέντρα που διαφήμιζαν Βανδή, Βίσση, Πανταζή. Τις τελευταίες ημέρες βλέπω σε "ντουέτο" τις Θεοδωρίδου – Παπαρίζου, Shaya και Θέλξη, ενώ έχουν παρελάσει κατά διαστήματα άπαντες οι αστέρες του ελληνικού πενταγράμμου. Επιπλέον, την προηγούμενη εβδομάδα «έντυσαν» τις κολώνες (χαμηλότερα) με αφίσες η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ και η ΓΣΒΕΕ, ενόψει της γενικής απεργίας – λες και θα μαθαίναμε από τις αφίσες ότι γίνεται απεργία και συλλαλητήριο…

Στους αγωνιζόμενους για να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής μας, τέλος, περιλαμβάνεται και η Περιφέρεια Αττικής, που ήρθε να συμπληρώσει το έργο των συνδικάτων μας, με μία αφίσα που διαφημίζει τις τελευταίες ημέρες κάποιο «ποδηλατικό γύρο» (αυτή «κρεμόταν» σε όλη τη Βασσιλίσης Σοφίας). Προφανώς, με στόχο να προωθήσει τη χρήση του ποδηλάτου και να μας πείσει να χρησιμοποιούμε λιγότερο το αυτοκίνητο, ώστε να προστατεύσουμε το περιβάλλον μας, η Περιφέρεια βρήκε αυτόν τον τρόπο ως καταλληλότερο και προσφορότερο…

Αντί επιλόγου, λοιπόν, έχω να προτείνω αυτό: από εδώ και στο εξής να μην περιοριζόμαστε στην κριτική προς τους δήμους και τις υπηρεσιες καθαριότητας για την ανικανότητα, ή την αδιαφορία τους απέναντι στο σκουπιδαριό της νησίδας και στο χαρτομάνι της κολώνας. Αλλά να κατονομάζουμε, να κοινοποιούμε στο διαδίκτυο και να δείχνουμε με το δάχτυλο – και εκείνους που κοσμούν την αφίσα! Τους δήθεν «ευαισθητοποιημένους» και «φιλάνθρωπους», κατά τα άλλα, τραγουδιστές και ηθοποιούς, οι οποίοι δέχονται να μπαίνει το προσωπάκι τους στις κολώνες μας. Τους φορείς που υποτίθεται ότι αναπτύσσουν κοινωνική δράση για το καλό μας και όποιον άλλο υπογράφει με το ονοματάκι του την εξαθλίωση της αισθητικής μας, την υποβάθμιση της ζωής μας και την ενσυνείδητη καταστροφή της πόλης μας.

Μήπως και καταλάβουν, ότι υπάρχουμε κι εμείς εδώ…

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News