Εδώ και χρόνια ακούω το σημερινό πρωθυπουργό να ευαγγελίζεται την «πράσινη ανάπτυξη». Βεβαίως ποτέ δεν κατάλαβα τι εννοεί αφού πάντα οι αναφορές του ήταν με απροσδιόριστους τίτλους και γενικόλογα και κάποτε απλά με ευχολόγια. Ποτέ δεν ανέφερε κάτι στοιχειωδώς συγκεκριμένο. Επ’ ευκαιρία των εγκαινίων της ΔΕΘ όπου και πάλι θα ακουστεί πολλές φορές η έκφραση «πράσινη ανάπτυξη» έκανα μια μίνι έρευνα στο διαδίκτυο ψάχνοντας για περιπτώσεις που το κράτος προωθεί πρωτοβουλίες ή δράσεις που επιτέλους στοχεύουν στην «πράσινη ανάπτυξη».

Εδώ ανοίγω παρένθεση και λέω ότι προφανώς δεν ασχολήθηκα με φωτοβολταϊκά ή ανεμογεννήτριες, αφού ότι σχετίζεται με τη χρήση τους είναι μεν «πράσινο» δεν είναι όμως ανάπτυξη αφού η ραγδαία αύξηση των μονάδων τους στηρίζεται αποκλειστικά στο ότι η ΔΕΗ με «άνωθεν» εντολή εδώ και λίγα διακομματικά χρόνια, αγοράζει το ρεύμα που παράγουν σε πενταπλάσια τιμή απ ότι μας το πουλάει. Βεβαίως κι εμείς οι υποψήφιοι «επενδυτές» που αγοράζουμε σωρηδόν τα γερμανικά πάνελ ή τις δανέζικες ανεμογεννήτριες, προσδοκούμε το σημερινό εύκολο κέρδος και δεν ψαχνόμαστε για παραπέρα. Το που θα καταλήξει αυτή η ιστορία θα το δούμε μάλλον σύντομα και πιστέψτε με, δείχνει να μην είναι καθόλου μα καθόλου ευχάριστη… Κλείνει η παρένθεση.

Αφού λοιπόν έψαξα και ξαναέψαξα, το μάτι μου έπεσε στο ειδικό αναπτυξιακό πρόγραμμα «Κρήτη-Πράσινη Ανάπτυξη» που παρουσιάστηκε πριν κάτι μήνες. Να επιτέλους η«πράσινη ανάπτυξη». Κάτι ήξερε ο Γιώργος όταν μιλούσε γι αυτήν και άρχισα με ζήλο μαθητή που ετοιμάζεται για πανελλήνιες να διαβάζω τις δράσεις του προγράμματος «Κρήτη-Πράσινη Ανάπτυξη», το πρώτο από τα αντίστοιχα για όλες τις υπόλοιπες περιφέρειες όπως έμαθα.

Το πρόγραμμα αναφέρεται αποκλειστικά σε ορεινές περιοχές της Κρήτης και ο σκοπός του είναι η «βιώσιμη ανάπτυξη στις περιοχές παρέμβασης, μέσω στοχευμένων δράσεων με τη συμμετοχή του τοπικού κοινωνικού κεφαλαίου, προκειμένου να καταστούν ελκυστικοί τόποι διαβίωσης». Καταλάβατε τίποτα; Ούτε κι εγώ. Εφετζίδικο μεν αόριστο δε. Και γιατί δηλαδή να αναπτύσσονται «πράσινα» μόνο οι ορεινές περιοχές; Οι πεδινές ή οι παραθαλάσσιες δεν έχουν «πράσινη» ψυχή;

Ας δούμε όμως τι είδους πράξεις προωθεί και χρηματοδοτεί το πρόγραμμα. Μεταξύ άλλων διαβάζω: αναπλάσεις οικισμών, ανάδειξη κτιρίων, διάνοιξη αγροτικών δρόμων, συντήρηση αγροτικών δρόμων, τσιμεντοστρώσεις-ασφαλτοστρώσεις δρόμων, διάνοιξη γεωτρήσεων, εκμετάλλευση γεωτρήσεων, επεκτάσεις δικτύων άρδευσης κλπ. Όμορφα ακούγονται όλα τα παραπάνω. Το «πράσινο»δε βλέπω πουθενά. Το να τσιμεντοστρώσω ένα δρόμο δεν είναι δα και ο ορισμός του «αναπτύσσομαι» ούτε της φιλίας προς το περιβάλλον. Πού είναι λοιπόν η «πράσινη ανάπτυξη»;

Ψάχνοντας παραπέρα το θέμα, δείτε τι βρήκα. Μέχρι το πρόσφατο παρελθόν υπήρχε το πρόγραμμα «Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ορεινών Όγκων Κρήτης» το οποίο εξαγγέλθηκε με τις κλασσικές φαμφάρες από την προηγούμενη κυβέρνηση αλλά δεν υλοποιήθηκε – σιγά μην το υλοποιούσαν. Ήρθε λοιπόν η νέα κυβέρνηση, πήρε το έτοιμο πρόγραμμα το τροποποίησε ελαφρά και το παρουσίασε με νέο όνομα. Μια συνηθισμένη πρακτική όταν αλλάζουν κυβερνήσεις, τίποτα το παράξενο. Έτσι εξηγείται η εμμονή στα ορεινά και το καθόλου «πράσινο» του θέματος! Ένα συνηθισμένο πρόγραμμα, από τα εκατοντάδες που χρηματοδοτεί η ΕΟΚ είναι, που πάνω στην αλλαγή του ονόματος πετάξαμε και μια «πράσινη ανάπτυξη» έτσι για να μη λένε ότι δεν την προωθούμε.

Μάλλον λοιπόν δεν έχω άδικα την πεποίθηση ότι ούτε ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει ξεκαθαρίσει τι είναι «πράσινη ανάπτυξη»! Απλά επειδή είναι πιασάρικη έκφραση την αναφέρει τακτικά χαμένος κάπου στη μετάφραση.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News