Αυτό το κείμενο είναι στην πραγματικότητα μια έκκληση σε όσους μιλάνε δημόσια για δημόσια πράγματα. Προσοχή αγαπητοί συνάδελφοι, διαμορφωτές της κοινής γνώμης, τα λόγια μας δεν είναι –όσο κι αν μοιάζουν απελπιστικά μερικές φορές- αέρας φρέσκος, τα είπα και ξέδωσα. Τα λόγια μας είναι βέλη και όσο μεγαλύτερο ταλέντο έχουμε τόσο και πιο εύκολα τρυπώνουν στα μυαλά και τις καρδιές των ανθρώπων που μας διαβάζουν. Μην παριστάνεται τους αφελείς. Δεν ισχύει το μια γνώμη είπα. Πάρτε τις ευθύνες σας. Διαμορφώνουμε τον προβληματισμό, τις αποφάσεις, τις σκέψεις, τα άγχη, τις αγωνίες ακόμα και τα αισθήματα του κόσμου, που πάει να πει αν παροτρύνουμε κάποιον να εξοντώσει τους εβραίους λ.χ. σε ένα ιδεατό δικαστήριο θα μας καταλογιζόταν ηθική αυτουργία και θα πηγαίναμε μέσα μετά τον πρώτο φόνο.

 

Τα λέω λίγο χοντρά και σε επίπεδο πρώτης δημοτικού γιατί σ΄αυτό το επίπεδο γίνονται πλέον οι δηλώσεις και οι αναλύσεις. Τα λέω επίσης συγχυσμένη γιατί μόλις ήρθε μια στενή μου φίλη, πολύ ταλαντούχα φωτογράφος που ζει χρόνια στο παραδοσιακά φιλελεύθερο Βερολίνο, και ‘ηταν καταστεναχωρημένη. Ρωτώντας την έμαθα πως το ηλίθιο άρθρο τουFocus κατάφερε εν μία νυκτί να αλλάξει τη στάση πολλών μέχρι τότε φιλικών γερμανών στο περιβάλλον της. Θα σας πω συγκεκριμένα παραδείγματα για να καταλάβετε. Μια μέρα η φίλη μου δεν μπόρεσε να πάει στο μάθημα χορού. Έστειλε λοιπόν γερμανικότατα ένα μέιλ για να ειδοποιήσει για την απουσία της. Η γερμανίδα δασκάλα που μέχρι τότε της έκανε μεγάλες χαρές, αντί να απαντήσει ευχαριστώ και στο επανιδείν σχολίασε: «Τι συνέπεια να περιμένω, ελληνίδα δεν είσαι???¨». Την ίδια μέρα μια γιαγιά από την πολυκατοικία της τη σταμάτησε και τη ρώτησε πως τολμάμε οι Έλληνες να ζητάμε να κοπεί η δικιά της σύνταξη για να πληρώσουμε εμείς τις σπατάλες μας «αφού αντί να δουλεύουμε χορεύουμε ολημερίς τσιφτετέλι»!!! Η φίλη μου, ένα ευγενέστατο και πολύ συγκρατημένο πλάσμα δεν τις έβρισε πατόκορφα όπως την συμβούλεψε ο γερμανός σύζυγός της. Προφανώς ως άνθρωπος που ζει σ΄ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον κατανοεί πως η ένταση είναι εις βάρος όλων των συνοικούντων. Το άφησε λοιπόν να πάει στο καλό και κατάπιε την αμηχανία και τη ντροπή για τον στιγματισμό της.

Αντίθετα ο κύριος Πάγκαλος δεν δίστασε ούτε ένα λεπτό. Διαολόστειλε γερμανούς και σία και ζήτησε πίσω τα λεφτά που μας χρωστάνε από τότε που ήταν φασισταριά του κερατά για να μη ξεχνιόμαστε κιόλας. Ακολούθησαν δεκάδες δημοσιογράφοι, δημοσιογραφίσκοι, αστέρες της άφωνης ραδιοφωνίας και των εφημερίδων. Ακολούθησε ο απλός λαός στο Facebook κι άρχισε έτσι ακόμα μια φορά το φεστιβάλ του αδικημένου Έλληνα που αν δεν ήταν αυτός η Ευρώπη θα ήταν ακόμα στην εποχή των παγετώνων. Άρχισε κατακλυσμός αιτημάτων επιστροφής φόρων αίματος στον πόλεμο. Οι γερμανοί ξανάρθαν στο μυαλό μας ως Γκεσταπίτες και δολοφόνοι εβραίων (αν και αυτό το κομμάτι δεν ενοχλεί και πάρα πολύ. Διάβασα σ΄ένα από τα δεκάδες ελεεινά μπλογκς πως οι γερμανοί είναι άχρηστοι γιατί αφού ανέλαβαν να κάνουν τη βρωμοδουλειά δεν μπόρεσαν να την κάνουν σωστά και άφησαν στοιχεία πίσω τους!!!)

Σήμερα στο λεωφορείο Α7 βρίσανε έναν γερμανό τουρίστα που τόλμησε να ρωτήσει γιατί ο οδηγός δεν έκανε στάση στη …στάση. . Μετά η συζήτησε ξέφυγε και πήρε ο διάολος αλβανούς, φιλιππινέζους και πακιστανούς που ήταν στο λεωφορείο. Ο ξένος έγινε εχθρός. Εμείς γίναμε ακόμα πιο ανάδελφοι σε μια μέρα. Μια σπίθα πια χρειάζεται για να ανάψει κανας άσχετος καυγάς και να φαγωθεί καμιά άσχετη ψυχή. Και γιατί? Γιατί ένας ηλίθιος έγραψε ένα φαντεζί άρθρο σ΄ένα λαϊκό γερμανικό περιοδικό και άλλοι ηλίθιοι το πήραν και το έκανα εθνικό πρόβλημα. Και αυτό αγαπητοί συνάδελφοι είναι το πραγματικό εθνικό πρόβλημα!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News