618
|

Προδοσία μου, αμαρτία μου…

Νίκος Ορφανός Νίκος Ορφανός 24 Νοεμβρίου 2014, 00:24

Προδοσία μου, αμαρτία μου…

Νίκος Ορφανός Νίκος Ορφανός 24 Νοεμβρίου 2014, 00:24

Είμεθα έθνος προδοτών. Τι να το κάνεις, εκ προδιαθέσεως προδόται, μεγαλωμένοι σε τόπο ηρωικό και πένθιμο. Μην εξάπτεσθε αγαπητοί αναγνώσται, ξέρω τι σκέφτεστε, ο Ορφανός άρχισε πάλι τα προκλητικά του, ουδαμώς, πλην προβληματίζομαι εντόνως, για την προαιώνια προδοτική μας ιδιότητα. Και εξηγούμαι -τέλος καθαρευούσης.

Αν έχεις την τύχη-ατυχία, όπως θέλεις παρ’ το, να έχεις παππούλη αντιστασιακό, αντάρτη, γοητευθέντα στα νιάτα του από κομμουνιστικά ιδεώδη και πεσόντα από χειροβομβίδα αντιδραστικού στον εμφύλιο, λυπάμαι φίλτατε, αλλά είσαι κι εσύ δεμένος στην ιδεολογική παράδοση που ο παππούς ξεκίνησε. Άπαξ και κάποιος προπάτωρ Αριστερός, άπαντες οι επίγονοι υποχρεωτικώς το ίδιο, διαφορετικά προδότες εισί. Η μάνα σου θα σου δώσει ευχή και κατάρα: πούστη και δεξιό δεν είχαμε ποτές αγόρι μου στο σόι, καθότι δεξιός ίσον κάθε μη “αριστερός”. Η θεια σου η χωριάτα και ιδεολόγα, που φυλάει Θερμοπύλες στο τρικυμισμένο της κρανίο, θα σου πετάξει ότι ο παππούς σου θα ντρεπόταν που αλλαξοπίστησες κομματικώς.

Εάν ήσουν στα νιάτα σου σε κομματική νεολαία, από αυτή που φυτεύει ενοχές και τύψεις στο μυαλό, και αποφάσισες, στο πέρασμα του χρόνου, ότι δεν πιστεύεις πλέον στις νεανικές σου παρορμήσεις, καθίστασαι αυτομάτως προδότης και καλείσαι να επιστρέψεις στο άγιο κόμμα τα λεφτά που ξόδεψε για την ιδεολογική σου κατάρτιση. Εάν δε, στην εξερευνητική σου νεότητα, μετέβεις σε χώρα του παραπετάσματος, τα λεφτά που χρωστάς, αντιλαμβάνεσαι ότι εκτοξεύονται, μετάβαση στη Σοβιετία, έξοδα διατροφής και μισθού του ινστρούχτορα και δε συμμαζεύεται. Εάν δε έβγαλες γκόμενα σοσιαλιστική και μετάλαβες της ρούσικης ομορφιάς, πολύ προτού την δούμε εμείς οι υπόλοιποι, ενοχοποιείσαι επ’ εσχάτη προδοσία!

Αντιλαμβάνεσαι, ότι εντασσόμενος σε κόμμα, αυτοανακηρυχθέν σε “φιλολαϊκό”, δεν εντάσσεσαι απλώς, αλλά υπογράφεις συμβόλαιο ισόβιας αυταπάρνησης. Σε κάθε σου μελλοντική διαφοροποίηση, ο εκάστοτε κομματίλας, ο κάθε νεοφερμένος από αλλού νεοφώτιστος αγωνίσταρος, θα σου κουνάει το δάχτυλο σα δικαστής, και θα σου τρίβει καταπρόσωπο πόσο χειρότερος είσαι εσύ, ο Εφιάλτης, ο Τσολάκογλου, ο νενέκος, ο πουλημένος στην αντίδραση αλλαξοπιστείς, σε σχέση με τους παραδοσιακούς εχθρούς.

Αντίστοιχα, ανεπρόκοποι ιδεολογικοί τεμπελχανάδες, θα βυσσοδομούν εναντίον σου, καθώς ποτέ των ποτών δε θα σου επιτρέψουν να υπάρχεις, για να τους υπενθυμίζεις διαρκώς, πόσο φοβούνται οι δύστυχοι να παραδεχθούν τη χρεοκοπία τους και πόσο εγκλωβισμένοι είναι σε μια ιδεολογία που, απελπισμένα, εύχονται ενδόμυχα να τους οδηγήσει σε ένα νέο μεροκάματο, του ιδεολογικού τρόμου.

Παρομοίως, εάν ψήφιζες κόμμα “αγωνιστικό” επί σειρά ετών και τώρα απομακρύνθηκες απογοητευμένος από τη μετέπειτα πορεία του, καταγράφεσαι ως πουλημένος, αργυρώνητος, δεκανίκι του συστήματος, αναπηρικό καροτσάκι του κατεστημένου, τσιρότο στις ρωγμές του καταρρέοντος “δικτατορικού καθεστώτος με δημοκρατικό μανδύα”. Ουαί και αμήν εάν αποτελείς μέλος της διανόησης, η αγοραπωλησία σου θεωρείται βεβαία, σάλια από μαινόμενα στόματα πρώην καλοπερασάκηδων βολεμένων και νυν “επαναστατών” με κακοχονεμένα τσιτάτα από λιγδωμένους ψευδούς νεοφιλόσοφους θα ραντίσουν το πρόσωπό σου.

Ο νεοελληνικός μας οδοστρωτήρας δεν αφορά μόνον τα ιδεολογικά. Η διάβρωση που έχει κάνει στις συνειδήσεις μας η ενοχική επινόηση του προπατορικού αμαρτήματος, είναι καθολική και διηνεκής. Είσαι συνεχώς αμαρτωλός, προδότης, απολογούμενος, ένοχος. Ο δε Ελληνισμός, ως γνωστόν, ουδέποτε ηττάται, παρά μόνον προδίδεται, όπως και τα κόμματα.

Το γεγονός ότι απλώς κάνουμε μαλακίες και τις πληρώνουμε, ποτέ δεν περνάει από το μυαλό μας. Δεν υπάρχουν αυτά. Ο καπιταλισμός είναι που πεθαίνει και δημιουργεί κρίσεις, όχι ο εκάστοτε Κάντας που στοίβαζε τα λεφτά σε βαλίτσες, οι αξιωματικοί που τα πήραν για τα ελικόπτερα, τα υποβρύχια, τα ραντάρ, τα αντιαρματικά, τα βλήματα, τα τυφέκια, τις φρεγάτες, τα αντιτορπιλικά, τις γόνδολες, τα Απάτσι, τα Σιου και τα Ναβάχο. Ακολούθως οι υπάλληλοι-ελεγκτές που τα αποταμίευαν στις Σουίς Μπανκς κάθε λογής, οι επενδυτές σε νησιά εξωτικά με τη σημαία του πατριωτισμού στο ένα χέρι και τους κωδικούς των λογαριασμών στο άλλο, οι εθνοοδοστρωτήρες του νεοελληνισμού ως πολιτικού συστήματος διακυβέρνησης.

Σε συμπονώ “προδότη” μου και αντιστρέφοντας το φιλί του Ιούδα, σειρά μου να σε ασπαστώ και να σου δηλώσω τη συμπαράστασή μου. Καθότι είμαι κι εγώ ένας σαν εσένα.

Σε φιλώ σταυρωτά,

Νίκος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News