Ο Μανώλης Ρασούλης κάποτε είχε πει: «Ένα ποδήλατο δεν είμαστε ικανοί να παράγουμε, μια μπουνιά πιστευτή στον κινηματογράφο αδύνατον να φτιάξουμε». Ήταν οι εποχές των παχέων αγελάδων τότε που το είπε και κανείς δεν του έδωσε ιδιαίτερη σημασία. Λεφτά υπήρχαν. Οι πλούσιοι έπαιρναν τα φιλέτα του δημοσίου, κάτι ξεκοκάλιζαν και οι φτωχοί και όποτε υπήρχε καμιά αναμπουμπούλα κατέφθανε και ένα «πακέτο» του πλούσιου Βορρά προς τους φτωχούς του Νότου και τα πνεύματα ηρεμούσαν. Τα θυμάστε εκείνα τα χρόνια γιατί δεν είναι και πολύ μακρινά.

Επιχειρηματίες συσσώρευαν δουλειές, πολιτικοί συσσώρευαν μίζες, δημοσιογράφοι συσσώρευαν εξουσία, δημόσιοι υπάλληλοι συσσώρευαν επιδόματα,επιστήμονες συσσώρευαν αφορολόγητα,συνδικαλιστές συσσώρευαν βουλευτικές έδρες… Μια ωραία ατμόσφαιρα γενικώς ώσπου ήρθε το … χρέος. Μέχρι και από την Σλοβακία και την Σλοβενία ζητήσαμε δανεικά τον Μάιο μήπως και ξελασπώσουμε. Και εκεί που λες, δεν μπορεί, όλοι θα κάνουν στροφή και θα αρχίσουμε να παράγουμε (ποδήλατα τουλάχιστον), οι περισσότεροι συνεχίζουν να συμπεριφέρονται ως να μην συνέβη τίποτα.

Η τελευταία εκτίμηση είναι ότι το 2011 όλες οι χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα επιστρέψουν σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Η μόνη χώρα που θα συνεχίσει να έχει αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης θα είναι η Ελλάδα. Η ανεργία επίσης το 2011 στην Ελλάδα θα συνεχίσει να αυξάνεται ενώ στην (υπόλοιπη) Ευρώπη θα μειωθεί (λίγο αλλά θα μειωθεί). Ο τουρισμός η μόνη ίσως βιομηχανία στην οποία μπορεί να ελπίζει η χώρα, βουλιάζει. Τα κρουαζιερόπλοια το ένα μετά το άλλο αλλάζουν τα δρομολόγια τους παρακάμπτοντας τα ελληνικά λιμάνια. Τα παράλια της Τουρκίας θα δεχτούν φέτος περισσότερους τουρίστες παρά ποτέ – τα ανακάλυψαν και οι Ρώσοι που δεν χρειάζονται πια βίζα! – και οι Έλληνες ξενοδόχοι για να σωθούν ζητούν να αυξηθεί ο αριθμός των … τουριστών της Εργατικής Εστίας!Δώστε κουπόνια (κοινωνικού τουρισμού) στον λαό!Οι τηλεοπτικές εικόνες από τον Πειραιά είναι χαρακτηριστικές. Δυο κύριοι μαλώνουν αν ο αποκλεισμός του λιμανιού γίνεται για το καλό των … παιδιών τους ή όχι και δίπλα τους οι τουρίστες, καθισμένοι πάνω στις βαλίτσες τους, αναρωτιούνται σε ποια χώρα ήρθανε. Πάντως όχι σε αυτή που οι νόμοι και η κοινή λογική λειτουργούν.

Οι δημοσιογράφοι αντί να εξηγήσουν τι θα συμβεί στη χώρα αν συνεχίσουμε αυτή την πορεία, το παίζουν απλώς ευαίσθητοι. Κάνουν δηλαδή ό,τι έκαναν όλα αυτά τα χρόνια και οι πολιτικοί μας. Χαϊδεύουν αυτιά. Αναζητούν την εύνοια ενός κοινού που έχει μάθει να χειροκροτεί τα μεγάλα λόγια. Υποπίπτουν σε λαϊκισμούς, παραιτούμενοι από το καθήκον τους που είναι η αποκάλυψη της πολυπλοκότητας των γεγονότων. Και έτσι κάθε μέρα όλο και πιο πολύ, διαβάζουμε αυτά που θέλουμε να ακούσουμε. Μέχρι να έρθουν οι Σλοβένοι και οι Σλοβάκοι να μας ζητήσουν πίσω τα δανεικά και ο Ρασούλης να γράψει την Εκδίκηση της Γυφτιάς νούμερο δύο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News