Στην οικοδομική εταιρεία όπου εργαζόταν, στην περιοχή του Γέρακα, μπήκαν ένα πρωί κάποιοι και με την απειλή πιστολιού ζήτησαν τα λεφτά από το ταμείο. Εκείνη κατάφερε να βγει από μια μη επιτηρούμενη πόρτα και το πρώτο που έκανε ήταν να τηλεφωνήσει την Αστυνομία. «Είναι ακόμη μέσα οι ληστές;», ρωτάει ψύχραιμα ο αστυνομικός που σήκωσε το τηλέφωνο. Και όταν εκείνη του λέει ναι, είναι ακόμη μέσα παίρνει την καταπληκτική και εντελώς καθησυχαστική διαβεβαίωση: «Ε, τότε δεν ερχόμαστε, πρέπει να φύγουν πρώτα για να μην γίνει κανένα επεισόδιο». Δεν πίστευε στ’ αφτιά της και εγώ αν δεν μου το είχε διηγηθεί η ίδια που το έπαθε δεν θα ήμουν σίγουρος ότι είναι αλήθεια. Ότι δηλαδή η αστυνομία σου λέει στο τηλέφωνο πως πρέπει πρώτα να περιμένεις να τελειώσει η ληστεία και αφού σε έχουν κλέψει να τους ειδοποιήσεις! Δεν αποκλείω βέβαια να βγει ο καταχαρούμενος αυτές τις ημέρες υπουργός Προστασίας(;) του Πολίτη και να διαψεύσει ότι υπάρχει τέτοια εντολή προς τα όργανά του. Το «καταχαρούμενος» έχει σχέση με το ότι κάποιοι πολίτες απαντώντας σε σφυγμομέτρηση, μόλις προχθές, τον ανέδειξαν ως έναν από τους δυο πιο δημοφιλείς Υπουργούς της σημερινής Κυβέρνησης, με βαθμό καλύτερο και από του πρωθυπουργού! (Public Issue, Καθημερινή 1.8.2010)

Παίρνω το θάρρος να αυτοπροταθώ για να απαντήσω και εγώ, έστω και καθυστερημένα, σε αυτή τη σφυγμομέτρηση. Και με την ευκαιρία να θυμηθώ κάποια όχι και τόσο ευχάριστα πράγματα που φαίνεται πως λησμόνησαν λωτοφάγοι συν-Έλληνες. Απαντώντας, με υμνητική διάθεση αυτοί, θαμπωμένοι προφανώς από το «χρυσοχοείδιον» έπος, που συνεχίζει να γράφεται με χρυσά, εννοείται, γράμματα επί ελληνικού εδάφους.

Για παράδειγμα δεν κατάλαβα αν στην αξιολόγηση του ανδρός βάρυνε καθόλου το περιστατικό με την έκρηξη στο Γραφείο του Υπουργού όπου από δικούς του ανθρώπους καταργήθηκαν τα όποια μέτρα προφύλαξης και ασφάλειας. Από τους ίδιους αυτούς δηλαδή που περιμένουμε να μας δώσουν ιδέες για το πώς θα προστατευθούμε. Και ο θρήνος για τον νεκρό αναμενόμενος αλλά και μια παραίτηση ήταν εξ ίσου αναμενόμενη. Εκτός και αν κρατάει τον Υπουργό στη θέση του η απόφασή του να βρει ο ίδιος τους δράστες. Αλλά άνθρωπέ μου, αποδείχθηκε πως το μυαλό σας εκεί στον όροφο μάλλον δεν σας έφθασε να προστατέψετε τους ίδιους τους εαυτούς σας οπότε τι να ελπίζουμε εμείς οι άλλοι;

Λέω βέβαια κι εγώ κάτι υπερβολές τώρα. Παραίτηση από Υπουργό και μάλιστα τόσο «επιτυχημένο»; Οι Έλληνες Υπουργοί σε αυτό τουλάχιστον ενθυμίζουν τα βιντεοπαιχνίδια όπου οι ήρωές τους είναι προικισμένοι με αρκετές «ζωές».
Πάμε όμως παρακάτω. Μια καταγγελία που δημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία το Σάββατο 30.07 του συγγραφέα Μ. Κασόλα, όπου η συμμετοχή της κόρης του σε συγκέντρωση πένθους για τους τρεις της Marfin (6.6.2010) της στοίχισε μόνιμα(;) την ακοή όταν ένας ευσυνείδητος υπάλληλος του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη (σκέψου και να μην μας προστάτευαν) την σημάδεψε με επιτυχία και μια χειροβομβίδα κρότου-λάμψης έσκασε ακριβώς δίπλα στο αυτί της. Το θέμα έφθασε στη Βουλή αλλά να κι αν έφθασε. Η απάντηση ήταν ότι: «η αστυνομία για τη σωματική προστασία των αστυνομικών προέβη σε περιορισμένη(αυτό είναι πάντα έτσι) χρήση δακρυγόνων και μιας χειροβομβίδας (μια ήταν που όμως έπιασε τόπο όπως φαίνεται)». Και τα λοιπά γνωστά. Εμείς δεν βρήκαμε στα βιβλία μας να έχει τραυματιστεί κάποιος ούτε στο νοσοκομείο μας το επιβεβαίωσαν (μήπως αν μιλούσαν κατευθείαν με την οικογένεια της παθούσης θα είχαν καλύτερα στοιχεία ή μήπως για να καλυτερεύουν οι στατιστικές να θάβουμε ό,τι μπορούμε,, όπως έχει κι αυτό καταγγελθεί;). Και έλλειπε φυσικά από την απάντηση μια βασική λέξη: «Συγγώμη», κλασική αντίδραση αλαζόνων.

Αυτή η αδιαφορία όμως και η «απονιά» που βιώνουν όσοι πολίτες έχουν την κακή τύχη να μπλέξουν με την αστυνομία (εκεί στο Δια έχει κάτι ευγενικά παιδιά που σε σκλαβώνουν (κυριολεκτικά)), κοντεύει να γίνει τεχνοτροπία στον κ. Υπουργό και το παινεμένο επιτελείο του. Επίσης δεν πρέπει να υπάρχει κράτος, του Βορείου Ημισφαιρίου τουλάχιστον, όπου για παράδειγμα να προαναγγέλλουν κάποιες ευαίσθητες εφημερίδες, κάθε ημέρα, ότι από το τάδε καφενείο, εκεί κοντά στον Άγιο Παντελεήμονα της οδού Αχαρνών το μεσημέρι, θα ξεκινήσει και σήμερα η πομπή των ακροδεξιών που θα πάνε να δείρουν μετανάστες και φίλους των μεταναστών, να σπάσουν τα μαγαζιά τους, να βεβηλώσουν το υπόγειο τζαμί που έχουν στήσει (λαθρομετανάστες δεν υπάρχουν αλλά λαθραίοι χώροι λατρείας βεβαίως και υπάρχουν αφού δεν επιτρέπουμε να υπάρξουν νόμιμοι). Καθημερινά λοιπόν να συμβαίνει αυτό, σαν να είναι τουριστικό λεωφορείο που πάει για μπάνια, αλλά η αστυνομία, που από τα παραπάνω ξέρουμε ότι δεν ασχολείται ούτε με ληστείες πριν γίνουν και απαιτεί να δίδεται ώρα λήξης για να εμφανιστεί, έχει προφανώς άλλα να κάνει. Να επιτηρεί μόνιμα τους δρόμους στα Εξάρχεια και να κυνηγάει μετανάστες. Βέβαια αυτό που έκαναν οι πολίτες μόνοι τους εκεί στην πλατεία να διώξουν εμπόρους ναρκωτικών και να βάλουν κάποια τάξη δεν μπορούσε προφανώς ούτε να το φανταστεί(;) η Αστυνομία; Φαντάζεται όμως τουλάχιστον το πόσο ρεζιλεύτηκε έτσι, αφού οι πολίτες χωρίς όπλα και δακρυγόνα, μόνο με κάτι παλιομικρόφωνα στα χέρια, βγάζοντας στα φόρα τις ναρκο-αγοραπωλησίες βελτίωσαν τη στατιστική της πλατείας; Και με την ευκαιρία, όλο αυτό το κύκλωμα, που είναι δεδομένο ότι υπάρχει, με τους εισαγόμενους αλλοδαπούς αναπήρους επαίτες στις διάφορες γωνιές της Αθήνας, που κανείς δεν τους ελέγχει (ενώ συνεχώς σταματούν οι αστυνομικοί στο δρόμο διάφορους άλλους ξένους) ποιός το προστατεύει ενάντια στο νόμο περί επαιτείας;

Ακόμη και να δεχτούμε ότι στην πρωτεύουσα δεν γίνονται πολλά πράγματα γιατί φταίνε και άλλοι (Δήμαρχος, αυτοκίνητα, ανεπάρκεια περίθαλψης των ναρκομανών) δεν γίνεται να δεχτούμε την άθλια κατάσταση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Το να μην έχουν ούτε λάστιχα για τις αντλίες που αντιμετωπίζουν τις πυρκαγιές, ούτε προστατευτικές μάσκες, φίλτρα, γυαλιά, παγούρια για τους άντρες της Πυροσβεστικής, να μην παίρνουν τις άδειές τους, ας πούμε ότι οφείλεται στην μαύρη ανέχειά μας. Το ότι ο κ. Υπουργός δεν δέχεται τους πυροσβέστες να συζητήσουν τα προβλήματά τους σε τι οφείλεται; Στην πίστη του ότι «l’ etat c’ est moi», σε αυτή δηλαδή την τεράστια ιδέα που λέγεται ότι έχει για τον εαυτό του και τα επιτεύγματά(;) του; Στον καημό του επαρχιώτη πολιτικού να γίνει σεβαστός στην πρωτεύουσα όντας απρόσιτος και απόμακρος, αποφεύγοντας τις κακοτοπιές όπως η τελευταία απεργία των φορτηγατζήδων όπου εκεί η αστυνομία αποδείχθηκε τελείως παθητική όταν οι απεργοί σταματούσαν ακόμη και παραγωγούς που πήγαιναν με τα αυτοκίνητά τους να πουλήσουν τα προϊόντα τους; Όπως με την άρνηση παρέμβασης στις ταραχές στα γήπεδα και τη φθορά των περιουσιών ανύποπτων πολιτών έξω από αυτά;

Η κρυφή ελπίδα της χρυσής εφεδρείας όταν όλοι οι άλλοι θα έχουν αποτύχει θα μας κάνει να δούμε μια όλο και περισσότερο εκτός στόχων αστυνομία που θα δουλεύει μόνο για να παίρνει καλούς βαθμούς ο Προϊστάμενός της;

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News